رضا ساغری که نمایش «دلاور سرزمین غرب» را به نویسندگی «جان میلینگتون سینگ» از روز چهارشنبه ۱۳ دی‌ماه در تماشاخانه نوفل لوشاتو روی صحنه برده، یک تهیه‌کننده حرفه‌ای و کاربلد در کنار خود دارد؛ امیرمسعود هیدارن که از ۱۰ سال پیش تاکنون در عرصه تهیه‌کنندگی فعال بوده است. هیدارن کار هنری را سال‌ها پیش با عکاسی شروع کرده و کم‌کم به تهیه‌کنندگی تئاتر، فیلم کوتاه، موسیقی و کنسرت وارد شده است.

او تهیه کنسرت‌هایی را در تهران و قونیه بر عهده داشته و حتی تهیه‌کننده فیلم مستندی درباره مولوی بوده که در قونیه تولید شده است. او سال ۹۴ با تهیه نمایش «غرب حقیقی» به کارگردانی وحید سپهرراد و بازی رضا ساغری، تهیه‌کنندگی را جدی‌تر از پیش ادامه داد و اینک با تهیه نمایش «دلاور…» به عرصه تئاتر برگشته و بار دیگر با رضا ساغری به همکاری پرداخته است. خبرنگار تئاتر صبا با امیرمسعود هیدارن، تهیه‌کننده نمایش پرمخاطب «دلاور سرزمین غرب» گپ‌وگفتی داشته‌ که در ادامه می‌خوانید.

*وقتی قرار است به عنوان تهیه‌کننده با گروهی مشارکت داشته باشید، چه عواملی را مبنا قرار می‌دهید؟ بیش‌تر به کارگردان نمایش توجه دارید یا متن و بازیگران؟

از دیدگاه یک تهیه‌کننده به نظرم غالب تهیه‌کنندگان تمایلی به تولید تئاتر ندارند یا دست‌کم طوری کار را انجام می‌دهند که حداقل هزینه را برایشان داشته باشد، یا در آن کشش و علاقه‌ای نهفته باشد. خیلی‌ها به من می‌گویند «چرا تئاتر کار می‌کنی؟ بیا فیلم کوتاه و بلند سینمایی کار کن»، ولی دلیل من، ابتدا علاقه‌ام به تئاتر است و بعد خود رضا ساغری که به ایشان ارادت دارم و همچنین آقای اسکندری اما با توجه به این‌که تولید یک نمایش در نهایت به نام منِ تهیه‌کننده تمام می‌شود، طبیعتاً متن کار برایم مهم است.

این‌طور نیست که هرچه بود کار بکنیم و بگویم فقط جنبه اقتصادی‌اش مهم است. هرچند که از نظر اقتصادی، قطعاً سوددهی ندارد. بعد از متن، به عوامل نگاه می‌کنم، از جمله کارگردان و در نهایت با مشورت همکاران به نتیجه می‌رسم که نمایشی را تهیه بکنم یا نه.

*در این همکاری با رضا ساغری، به نظرتان نمایش‌نامه «دلاور سرزمین غرب» چه ویژگی‌هایی داشت که تهیه آن را پذیرفتید؟ چه بازخوردی را از جانب مخاطب برای این نمایش پیش‌بینی می‌کردید؟

اجرای این متن، پیشنهاد رضا ساغری بود و من حس کردم مورد استقبال تماشاگران قرار می‌گیرد. به دلیل این‌که داستان دارد. مثل برخی نمایش‌ها نیست که صرفاً مخاطبان حرفه‌ای تئاتر، آن را می‌بینند و شاید داستانی نداشته باشد اما آن‌ها لذت می‌برند! مخاطب امروز دنبال چیزی است که داستان داشته باشد و به قول معروف منتظر بماند تا ببیند آخر کار چه می‌شود. قصدم تایید نمایش خودمان نیست اما در کار ما چنین چیزی وجود دارد، چون نمایشنامه از داستان جذابی برخوردار است و کمی چاشنی طنز هم به آن اضافه کردیم. از طرفی، این نمایشنامه برجسته را یکی از نویسندگان بزرگ جهان نوشته است. مجموع این عوامل موجب شد احساس بکنم نمایش بازخورد خوبی از مخاطب می‌گیرد.

*در مقام تهیه‌کننده، آیا فکر نکردید دست‌کم به خاطر بازگشت سرمایه و سود مالی، بهتر است سراغ بازیگران چهره بروید؟

بله، اتفاقاً به رضا ساغری پیشنهاد کردم این کار را انجام بدهیم اما در عین حال قصد داشتم با تولید این نمایش، از بازیگران جوان و تازه‌کار حمایت بکنم، چون احتمال دارد هر کدام از این بازیگران، روزی خودشان تبدیل به یک سلبریتی بشوند! امیدوارم با حمایت بنده این اتفاق بیفتد، ولی احتمالاً در کارهای بعدی از بازیگران چهره استفاده می‌کنیم.

*می‌دانید که طی سال‌های گذشته، تئاتر کشور به لحاظ اقتصادی دچار رکود بوده و اغلب نمایش‌ها با حمایت تهیه‌کنندگان خصوصی روی صحنه رفته‌اند. به عنوان یک تهیه‌کننده، وضعیت امروز تئاتر را از منظر تهیه و تولید چطور ارزیابی می‌کنید؟

متاسفانه امروز برخلاف آن‌که در جامعه هنری گفته می‌شود «ما از تولید تئاتر حمایت می‌کنیم»، من صراحتاً می‌گویم هیچ‌کس حمایت نمی‌کند! از آهنگری که می‌خواهد دکور شما را جوش بدهد تا سالن‌دار و طراح و نورپرداز و… همه اول می‌گویند ممنون که این نمایش را تولید کرده‌اید، ولی ما فلان‌مبلغ دستمزد می‌گیریم! آنها کاری ندارند قرار است چه اتفاقی بیفتد. شاید به ظاهر بگویند خیلی خوب است که از تئاتر حمایت می‌کنید اما همه از من همان مبلغی را مطالبه می‌کنند که از تهیه‌کنندگان کارهای پرفروش‌تری که به سبب وجود چهره‌ها مورد استقبال بیش‌تری قرار می‌گیرند. بنابراین عملاً حمایتی در کار نیست و ما تنهاییم!

*در مقام تهیه‌کننده نمایش «دلاور…»، از اجرایی که روی صحنه رفته، راضی هستید؟

بله، نمایش «دلاور سرزمین غرب»، اجرای خیلی خوبی شده. همه‌چیز خوب است. حتی نظر تماشاگران را که پرسیدم، همه راضی بودند، ولی موضوع این‌ است که دو سه روز پس از آغاز کار، افتِ مخاطب داریم. این مساله دو اشکال ایجاد می‌کند؛ اول از نظر اقتصادی که اگر مخاطب نباشد ما ضرر می‌دهیم، و دوم این‌که وقتی تماشاگر کم باشد، انگیزه بازیگر هم کم می‌شود و احساس می‌کند از کار استقبال نشده! من با نگاه سودجویانه این نکته را نمی‌گویم، ولی از کسانی که به هنر علاقه دارند، خواهش می‌کنم به تئاتر بیش‌تر توجه داشته باشند، چون سینما و شبکه خانگی و موسیقی بالاخره می‌فروشند اما اگر قصد حمایت دارند و می‌خواهند هنر واقعی را ببینند، به تئاتر بیش‌تر اهمیت بدهند.

*نکته ناگفته‌ای اگر مانده، بفرمایید؟

از آقایان رضا ساغری و مهدی اسکندری و همچنین کلیه عوامل و بازیگران و خانم راحله فاطمی به جهت همراهی با بنده، سپاسگزارم. همچنین از مخاطبانی که به تماشای نمایش «دلاور سرزمین غرب» نشسته‌اند، خواهش می‌کنم اگر از اجرا رضایت داشتند، به دیگران پیشنهاد بدهند تا به تماشای این کار بیایند و البته مخاطبان در سایت فروش بلیت، نظراتشان را اعلام بکنند تا ما بخوانیم و در جهت ارتقای کیفیت کار از آنها بهره ببریم.

*احمدرضا حجارزاده