کامران سیف‌اللهی تهیه کننده و میزبان فصل دوم برنامه «میشه که بشه» در گفتگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون صبا، درباره تغییرات فصل اول این رئالیتی شو نسبت به فصل دوم که به زودی پخش خود را از شبکه نسیم آغاز می کند، عنوان کرد: ما در یک فضایی هستیم به اسم رئالیتی شو، سه شرکت کننده داریم که به همراه یک استاد به فضای کارگاهی آورده می شوند و شغلی را معرفی می کنند. تغییر اصلی فصل دوم برنامه «میشه که بشه» در این است که در تهران برنامه را ضبط نکردیم و به روستاها و شهرهای کشور رفتیم که بزرگترین تغییر ساختاری این برنامه است. همچنین در فصل اول نریتور داشتیم اما در فصل دوم میزبان داریم که مسئولیتش بر عهده خودم هست و در واقع شرکت کننده ها را میزبانی می کنم و نماینده بیننده ها هستم.

او افزود: ما در این برنامه تجربه کردن مشاغل را برای آدم هایی که فکر می کنند راه اندازی شغل کار سختی است، می بینیم و شغل ها را آموزش می دهیم. استادانی که در برنامه هستند و آموزش می دهند روزی مانند شرکت کننده هایمان بودند که تصمیم گرفتند با حداقل هزینه ها شغلی را راه بیاندازند. ما شغل هایی را معرفی می کنیم که شدنی هستند و امید واهی نمی دهیم، حتما هم لازم نیست افراد مدرک تحصیلی و سرمایه خاصی داشته باشند.

سیف اللهی ضمن بیان اینکه تیتر برنامه «میشه که بشه» مهاجرت معکوس است، تصریح کرد: در شهرها می شود شغل های پردرآمدی داشت و لزومی ندارد همه برای کار به تهران بیایند. همچنین ۲۶ شغل در ۱۷ استان را می بینیم که فضای کارگاهی دارند و احتمال دارد تا چند وقت آینده در ایران کسانی آن حرفه را دنبال نکنند و آن شغل‌ها از بین بروند. مثل قلم کاری، پته دوزی و … که کارهای اصیل ایرانی هستند اما تعدادشان کم شده است. مشاغلی نیز داریم که صنعتشان در ایران از ابتدا کم بوده است مثل پرورش آلوئه‌ورا، زالو، شترمرغ، کرکودیل و… که مشاغلی هستند که می بینیمشان اما با آنها آشنا نیستیم، مثلا جوانی در روستایی باند خودرو تولید می کند و از آن درآمد خوبی دارد.

این تهیه کننده درباره بنیاد برکت گفت: کسانی که به عنوان استاد در برنامه حضور دارند و یا آن دسته از افرادی که نیاز به حمایت دارند و یا آنان که کسب و کار خود را دارند، تحت حمایت بنیاد برکت هستند. حدود ۷۰‌ درصد سوژه ها را این بنیاد به ما معرفی کرده است و از چندین هزار شغلی که در لیست به ما دادند، مشاغلی را انتخاب کرده ایم که المان های جذاب تصویری داشته باشند و خود افراد آن شغل نیز از داستان زندگی جالبی برخوردار باشند. البته گروه نویسندگان «میشه که بشه» برخی از افراد را جستجو کردند و به برنامه آوردند.

او ضمن اشاره به این که فصل اول برنامه رئالیتی شو بود اما در این فصل یک ساختار سفرمحور دارد، درباره چالش های تولید برنامه تلویزیونی در شهرستان اظهار کرد: چالش های برنامه سازی هم در تهران و هم در شهرستان بسیار است. ما برای تولید این برنامه ۱۵ هزار کیلومتر در راه بودیم و شرایط سخت آب و هوایی و بی خوابی های زیادی را تحمل کردیم اما با عوامل دهه ۷۰ کار می کردیم که همین استفاده از گروه جوان کار را لذتبخش می کرد و در کنار سختی ها از اقلیم ها و فرهنگ ها نیز لذت می بردیم. فقط امیدواریم که برنامه مفید باشد و حداقل به درد یک نفر بخورد.

کامران سیف اللهی در پایان درباره زمان پخش فصل دوم «میشه که بشه» گفت: زمان پخش دقیق مشخص نیست اما شبکه درحال برنامه ریزی در کنداکتور است و شاید تا دو هفته آینده پخش فصل دوم برنامه آغاز شود.

فصل دوم «میشه که بشه» به طراحی و تهیه‌کنندگی کامران سیف‌اللهی و کارگردانی سیدعماد کریمی‌فرد است که در۲۶ قسمت ۳۰ دقیقه ای روانه آنتن شبکه نسیم می شود.

انتهای پیام/