با بازگشایی تئاترها موافق نبودم/ در این شرایط نمایشی روی صحنه نمی برم | پایگاه خبری صبا
امروز ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۱۴:۴۵
جواد روشن در گفتگو با صبا:

با بازگشایی تئاترها موافق نبودم/ در این شرایط نمایشی روی صحنه نمی برم

سیدجواد روشن به تحلیل و بررسی فضای پس از بازگشایی سالن های تئاتر پرداخت و تاکید کرد در این شرایط روی صحنه نمی رود.

سید جواد روشن کارگردان تئاتر با تاکید بر اینکه در این شرایط تصمیمی برای اجرا ندارد به خبرنگار حوزه تئاتر خبرگزاری صبا گفت: از سال گذشته در تدارک اجرای نمایش جدیدی با عنوان «دادگاه ویژه» برای تئاتر شهر بودم ولی با شرایطی که وجود دارد و مشخص نیست در ادامه چه اتفاقی بیفتد نمی‌توانم برنامه ریزی انجام دهم از سویی در حال روبرو شدن با دومین موج تعطیلی هستیم بدین علت مشخص نیست آیا می‌توانم امسال کار بکنیم یا نه و به نوعی در بلاتکلیفی به سر می بریم.

وی افزود: «دادگاه ویژه» با فضایی کمدی و نویسندگی ولادیمیر نیکولاویچ است که ماجرای زن و شوهری را روایت می کند که به دیدن تئاتر می روند و در آنجا با صحنه دادگاه روبرو می شوند و در ادامه، قصه به جایی می رود که خودشان دادگاهی می شوند. یکی از معضلات این نمایش برای اجرا در شرایط دشوار بهداشتی کنونی، زیاد بودن تعداد کاراکترهاست چون قرار بود با تغییراتی که اعمال می کنم به ۱۰ بازیگر برسد بنابراین اگر شرایط تغییر نکند و قصد بردن نمایشی روی صحنه داشته باشم مجبور می شوم نمایش را عوض کنم.

کارگردان «اینجا خانه من است» در پاسخ به این که آیا می شود سالن های تئاتر همینطور بسته بمانند، بیان کرد: به شخصه جزو افرادی بودم و هستم که شرایط را مناسب کار کردن نمی دیدم و نمی بینم اما از آنطرف کسانی هستند که امرار معاششان بلاتکلیف مانده و در واقع نیاز به بازگشایی سالن ها دارند و می گویند حالا که همه صنوف کار می کنند چرا ما باید بیکار بمانیم. شاید بخشی از تصمیم های مدیران در بازگشایی سالن ها این باشد.

او اضافه کرد: یادم می آید وزیر بهداشت طی مصاحبه ای اشاره تلویحی به فشارهایی از طرف برخی از مدیران و وزیران داشت برای اینکه اجازه فعالیت هایی را صادر کنندف اشاره کرد. چون قبل تر هم دیده بودیم وزیر ارشاد طی نامه ای درخواست اجازه فعالیت کرده بود و این هم شاید جوابی به درخواست های مبنی بر بازگشایی سالن ها بود.

رعایت پروتکل ها کار ساده ای نیست

کارگردان «زنده به گور» اظهار کرد: واقعیت این است رعایت پروتکل هایی که روی کاغذ به آن اشاره می شد و می شود کار راحتی نبوده و نیست. شاید مکانی مانند تئاتر شهر که دولتی است تمهیدات بهداشتی در نظر بگیرد اما این نسخه را نمی توان برای همه سالن ها به خصوص بخش خصوصی پیچید پس این نگاه جامعی نسبت به شرایطی که داخلش بودیم و هستیم نخواهد بود در کنار آن وضعیت اقتصادی و فضای کلی جامعه هم جای خودش را دارد.

کارگردان «لاموزیکا» درباره اینکه چه باید می کردند که شرایط بهتر پیش می رفت و اصلا آیا شدنی بود یا نه، گفت: بخشی از این موضوع به تئاتر ربطی ندارد. متاسفانه ما شاهد یک‌ بی توجهی هستیم که در بخش های مختلف از طرف مردم و حتی برخی مواقع از سوی مسئولان اتفاق می افتد و همین بی توجهی باعث بوجود آمدن دور جدی تری از این بیماری شده که الان رو به گسترش دوباره است و شرایط جدیدی به ما تحمیل می کند یعنی پس از اعمال مراقبت های سنگین و سختگیرانه ما با یک آزادسازی مواجه شدیم که آدم‌ها همه چیز را رها کردند و این بی ملاحظگی به ما و آن هایی که برنامه ریزی کرده بودند لطمه بیشتری خواهد زد. بخش دیگر این موضوع به اطلاع رسانی و فرهنگسازی عمومی ربط پیدا می کند تا مردم با دقت نظر بهتر و بیشتر رعایت کنند.

کارگردان «مرا همیشه گمشده ای بود» افزود: یک بخشی هم که مستقیم به تئاتر ربط پیدا می کند زیرساخت هایی است که ما هنوز نداریم، مصاحبه هایی از سوی تماشاخانه های خصوصی مبنی بر حمایت نکردن از آن ها در تامین موارد بهداشتی می خواندم پس زمانی که قصد بازگشایی و میزبانی از مخاطب داریم باید اول شرایطش را فراهم کنیم.

زیرساخت ها فراهم نیست

وی بیان کرد: وقتی می‌دانیم بخش خصوصی توانمندی مالی ندارد و چند ماه هم با ضرر روبرو شده است و حتی به لحاظ ساختمانی هم سالن‌های آن ها از نیازهای اولیه برخوردار نیست بنابراین باید در چند ماه تعطیلی فکری به حال موضوع‌های مختلف صورت می گرفت بعد می توانستیم بگوییم شرایط از هر لحاظ بخصوص بهداشتی مهیاست و حالا می توانید اجراها را آغاز کنید، اما می آییم یک سری پروتکل اعلام می کنیم که در اجرای آن هم جای بحث وجود دارد و زیرساختش هم زیاد آماده نیست و انتظار داریم همه کارها خوب پیش برود.

کارگردان «تکرار» گفت: نکته مهم بعدی اینکه یک نمایش محصول تولید چند ماهه است و کالای آماده ای نیست که بگوییم فقط باید برای مخاطبانش فکری کرد پس نیاز به ایجاد شرایط مناسب تولید دارد، پلاتوهای دولتی نداریم که بگوییم در آنجا کارها را پیش ببریم. پلاتوهای خصوصی می ماند که آن هم به اتاق های کوچک و یک‌ تهویه ختم می شود در این شرایط گروه های تئاتری چگونه باید تمرین کنند؟! در نتیجه در ابتدا باید تمرین، آماده سازی و تولید را در نظر گرفت بعد به دیگر مراحل فکر کنیم و برای آن برنامه ریزی انجام دهیم در کل همه این ها به شدت در چنین شرایطی پیچیده است.

وی در پایان در پاسخ به این پرسش که آیا با این شرایط، امسال نمایشی را روی صحنه می برید یا نه، عنوان کرد: خیلی بعید می دانم چون خوش بین بودیم که در چند ماه تابستان اوضاع بسامان شود اما درست که نشد هیچ، گفته می شود در پاییز شرایط بدتر هم خواهد شد و از آنجایی که به شخصه محتاط هستم و وسواس های خودم را دارم حداقل برای حفظ سلامتی خودم و گروهم می ترسم ریسک کنم و دست به تولید بزنم. از آنطرف هم وقتی ریسک را می‌پذیریم و کاری تولید می کنیم باید ریسکمان با شرایط اقتصادی و بازار سرمایه رابطه مستقیم داشته باشد یعنی بدانیم پس از آن منفعت مالی اش جوابگوی ریسک پذیری و سختی ها و بیکاری ها باشد ولی اگر قرار است فقط ریسک کنم و خودم را به زحمت بیندازم و نمایشی تولید کنم و ندانم در این شرایط چه خروجی خواهد داشت فکر نمی کنم عقل سلیم و منطقی این کار را انجام دهد.

انتهای پیام/

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است