خانواده تئاتر فشار زیادی را تحمل می‌کند/ سالن‌ تئاتر از پاساژ ناامن‌تر است؟ | پایگاه خبری صبا
امروز ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۰۷:۰۷
جواد روشن در گفتگو با صبا:

خانواده تئاتر فشار زیادی را تحمل می‌کند/ سالن‌ تئاتر از پاساژ ناامن‌تر است؟

جواد روشن درباره وضعیت تئاتر در شرایط شیوع بیماری کرونا توضیح داد.

جواد روشن کارگردان تئاتر در گفتگو با خبرنگار تئاتر صبا درباره وضعیت تئاتر در زمان شیوع کرونا گفت: شرایط در حال حاضر مساعد نیست و در این وضعیت نمی‌توان کار کرد و متاسفانه این شرایط را ادامه دار می یبینم. بعضی از همکاران می‌گویند که همه صنوف درحال فعالیت هستند پس چرا به تئاتر بی‌مهری می‌شود و این بخش از فعالیت ها دایم تعطیل می شود؟ من با نظر آن‌ها موافق هستم زیرا زندگی و کار ما همین است. همچنین چه به لحاظ روحی و مادی نیز نیاز است که ما فعالیت داشته باشیم ولی با وجود این شرایط تا زمان اجرا هر لحظه احتمال این که با یک تعطیلی و یا یک بخشنامه و دستورالعمل جدید مواجه شویم، وجود دارد.

وی افزود: متاسفانه محصولات فرهنگی و هنری به عنوان ضرورت جامعه تعریف نشده‌اند، از این حیث مخاطبان در برخورد با محصولات فرهنگی شاید مقداری محتاط‌ تر باشند. مردم در پاساژ برای خرید حضور پیدا می‌کنند زیرا برای آن‌ها ضرورتی تعریف شده است اما در برابر محصولات فرهنگی و هنری احساس ضرورت نمی‌کنند و تبلیغات در جهتی حرکت نکرده است که این ضرورت را برای عموم مردم جا بیندازد. زمانی که اتفاقی رخ می‌دهد بخشنامه می‌دهند تئاترها تعطیل است و در ذهن مخاطب اینگونه تاثیر می‌گذارد که محیط تئاتر ناامن است درنتیجه مخاطب با احتیاط بیشتر در چنین فضاهایی حضور پیدا می کند.

روشن با اشاره به اینکه زمینه و شرایط مناسبی برای تمرین تئاتر وجود ندارد، بیان کرد: تولید تئاتر شرایط خاص خود را دارد؛ ما باید با گروه مان در مکان مناسب جمع شویم و هر روز تمرین انجام دهیم اما فضاها و پلاتو‌های ایده الی در اختیارمان نیست که با فراغ بال فعالیت کنیم و همین مسایل نگرانی هایی را برای ما به وجود آورده است. من به شخصه عطش کار دارم و مدام فکر می کنم که چه پیشنهادی می‌توانم داشته باشم و آیا می‌توانم کار کنم یا خیر و این نگرانی‌ها ذهن من را به خود مشغول کرده است.

موفق به دریافت وام کرونا نشده ام

کارگردان «زنده به گور» درباره رسیدگی مسئولان به هنرمندان تئاتر در شرایط کرونا اظهار کرد: ابتدای سال، صندوق بیمه هنرمندان گفته بود که حق بیمه سه ماه ما را پرداخت می‌کند که حدود هفتصد هزار تومان برای آن سه ماه پرداخت کردند اما با توجه به مخارج زندگی، مبلغ ناچیزی بود. درباره وام کرونا که صحبت شده بود و خود من نیز پیگیر آن بودم هنوز موفق به اخذ آن نشده ام. این وام شرایط به خصوص خود را دارد که اگر موفق به دریافت آن شویم باید درصدی سود را طی دو سال به آن‌ها برگردانیم و برای کسانی که شغل و درآمد مناسبی پیدا نکنند با وجود برگرداندن سود، وام پیشنهاد چشمگیری نیست به همین علت شرایط مناسبی برای این صنف در نظر گرفته نشده است.

در بخش دیگر مصاحبه این کارگردان درباره کارهای جدید خود عنوان کرد: چند کار حرفه‌ای مدنظرم بود که علاقه داشتم کار کنم که حتی اگر قصد انجام آن را در آینده  داشته باشم، نمی دانم تا چند ماه دیگر با کرونا درگیر هستیم و ریسک این که نمایشنامه‌های حرفه‌ای را در این وضعیت کار کنم، بالا است. در حال حاضر یک سری نمایشنامه‌هایی که کمتر حرفه ای هستند، مطالعه می‌کنم ولی درباره آنها نیز به نتیجه‌ نهایی نرسیده ام و اگر بتوانم نمایشنامه‌های معمولی‌ترِ مناسب پیدا کنم در زمانی که شرایط مهیا شود برای اجرای آنها اقدام می کنم.

وی درباره نمایش «دادگاه ویژه» که قصد داشت آن را در مجموعه تئاترشهر روی صحنه ببرد، توضیح داد: این اثر یکی از آن کارهای حرفه‌ای است که علاقه دارم کار کنم ولی در این شرایط کرونا کار کردن چنین نمایشی به لحاظ ریالی و سلامتی پرریسک است و از طرفی دیگر مجموعه تئاتر شهر دستخوش تغییرات مدیریتی شده است و همزمان با این تعطیلی ها، دیگر وقت آن را پیدا نکردم که پیگیر شوم و نمی‌دانم پس از تغییرات مدیریتی آن توافقات قبلی به چه سرانجامی می رسد زیرا یکی از اتفاق‌هایی که مرسوم است این است که مدیران مجموعه تئاتر گفتگوهایی را که انجام می‌شود مکتوب نمی‌کنند و بعد از تغییراتی که به وجود می‌آید، می‌گویند که اطلاعات ثبت نشده است و مجدد باید این مراحل را طی کرد.

این مدرس تئاتر افزود: آخرین اجرایی که من در تئاتر شهر داشتم مربوط به سال ۹۴ و نمایش «کوپن» است و از آن موقع تا حالا اجرایی نداشتم و از سال  ۹۷ مجدد پیگیر اجرا هستم و این ۲ سال هم با وعده‌هایی که دادند، گذشت و بعد از آن هم کرونا پیش آمد و اکنون نمی‌دانم چه کاری باید انجام بدهم.

روشن در پایان گفت: از مدیران فرهنگی و مسئولان تئاتر و وزارت ارشاد خواستار این هستم که شرایط این صنف را جدی بگیرند. شاید ما مجبور باشیم در شرایط پرخطر کار کنیم اما این خطر برای مخاطب به مراتب کمتر از از مکان‌های دیگری است که به شکل روزمره با آن سر و کار دارند. باید به مردم نشان دهند که همه تلاش سالن‌دارها و گروه‌های تئاتر این است که محیط دیدن تئاتر برای مخاطب سلامت و امن است اما متاسفانه این مساله‌ای است که به آن توجه نمی‌شود و ضرر جدی به لحاظ هنری و اقتصادی به خانواده تئاتر زده شده و اثراتش تا چند سال باقی می‌ماند.

افسانه ساده قمصری

انتهای پیام/

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است