سعید کاظمیان کارگردان و پژوهشگر حوزه تئاتر در گفتگو با خبرنگار تئاتر صبا درباره آموزشگاه هنرهای نمایشی خود گفت: ما یک موسسه در حوزه تئاتر به نام «آموزشگاه هنرهای نمایشی نهان» داریم که در گنبدکاووس مستقر است و در این موسسه در حوزه آموزش و تولید مشغول کار هستیم. در این روزها با توجه به شرایطی که وجود دارد ما آموزش و تمرین ها را در جهت تولید اثر پیگیری میکنیم تا درصورتی که شرایط به وضعیت سفید بازگشت بتوانیم اجراها را روی صحنه ببریم. همچنین کلاسهای آموزشی ما گاهی به صورت حضوری با تعداد کمتر برگزار میشوند.
او با اشاره به این موضوع که کارهای آموزشگاه روند پیشتولید خود را طی میکنند، بیان کرد: یک کار نمایشنامهخوانی به نام «صدای صحرا» و یک نمایش کافهای داریم که هر دو در مرحله پیشتولید هستند و احتمال دارد کار نمایشنامهخوانی با بهبود شرایط اجرا شود.
مولف کتاب «قدرت در نمایشنامههای تاریخی شکسپیر» درباره تاثیر ویروس کرونا بر حوزه تئاتر توضیح داد: برای انجام یک کار پژوهشی در ژاپن بودم و با مرکز هنرهای معاصر این کشور کاری را تولید میکردیم و به اجرا هم رسید. اسفند ماه که به ایران بازگشتم با همهگیری ویروس کرونا همه پروازها لغو شد و این ویروس شدت پیدا کرد. همانطور که میدانید ما در این ۱۰ ماه کاملا دستوپا بسته بودهیم و شرایط مناسبی نداشتیم. شاید این مطلب به ذهن همه خطور کند که این یک مساله جهانی است؛ درست است ولی حمایتهایی که در بقیه کشورهای دنیا از هنرمندان میشود به نسبت کشور ما خیلی بیشتر است یا زیرساختهای آنها برای ما وجود ندارد. از زمان همهگیری ویروس کرونا کار ما در حوزه آموزش و تولید تئاتر سختتر شده و به ویژه در حوزه تولید نتوانسته ایم کاری انجام دهیم.
مدیر گروه رشته تئاتر دانشگاه لامعی گرگان درباره تجربیات جدید دوران کرونا توضیح داد: مجبور شدیم کلاسهای دانشگاهیمان را هم با یکسری تجربیات جدید برگزار کنیم. علیرغم این که خود بنده یک مقاله در حوزه تئاتر و شبکههای اجتماعی و بحث پدیده لایو در سال ۲۰۱۶ نوشته و در باکو ارائه کردم و حتی پژوهشی همکه در ژاپن داشتم درباره تئاتر به صورت لایو بود، زمانی که آن پروپوزال را ارائه کردم و درباره این موضوع بحث میکردیم این سوال مطرح شد که اصلا چطور میشود تئاتر را از طریق شبکههای اجتماعی پیگیری کرد؟ اما در کشور خودمان از نظر فرهنگی، تصمیمگیری مسئولان و زیرساختی دچار یک سری مشکلات هستیم. مجموعه اینها منجر به این میشود که شما در شرایط بحرانی نتوانید بهترین تصمیمها را بگیرید و به همین دلیل کارهایی که انجام میدهید همه با مشکل مواجه میشوند.
او درباره تئاتر خیابانی و پخش تله تئاتر از صدا و سیما در زمان ویروس کرونا نیز عنوان کرد: من در مقطعی مسئول تئاتر خیابانی استان گلستان هم بودم و با این حوزه آشنا هستم و می گویم نمیتوانیم همه بار را روی دوش تئاتر خیابانی بگذاریم. در آنجا هم جمعیتی برای تماشا جمع میشوند و خطرناک است. تله تئاتر عمومیت زیادی ندارد و سازمان صدا و سیما از گروههای زیادی نمیتواند حمایت کند.
این کارگردان تئاتر در بخش دیگر صحبت هایش درباره وضعیت تئاتر معلولان و تنها سایت تخصصی تئاتر معلولان که مسئولیت آن را دارد نیز خاطرنشان کرد: ما تنها سایت تئاتر معلولان ایران را در اختیار داریم که مختص این گروه است. البته در این دوران فعالیتهای سایت کم شده است. ما برای مجوز تنها نشریه تخصصی تئاتر معلولین هم اقدام کردیم که خداراشکر هیات نظارت موافقت کرده است و به زودی مجوز آن صادر میشود و از سال آینده دو فصلنامهای تخصصی را برای تئاتر معلولان خواهیمداشت. این یک جریان تازه است و نسبت به این موضوع چه در حوزه آکادمیک چه در حوزه اجرایی کم پرداخته شده است. حقوق شهروندی بچههای معلول آنچنان که بایسته و شایسته است رعایت نمیشود و ما سعی کردیم قدمی در این حوزه برداریم. به نظر من این یکی از اقدامات مهم و سرنوشتساز است و ما را در مسیر تاریخ قرار میدهد.
کاظمیان در پایان درباره آینده تئاتر بعر از عبور از بحران عنوان کرد: فکر میکنم که در آینده تئاتر به سمتی حرکت میکند که مفاهیم جدیدتری را در شکلهای اجرایی خود تولید میکند یعنی همین استفاده ما از شبکههای اجتماعی ممکن است در حوزه اجرا گستردگی بیشتری پیدا کند. به هرحال بعد از عبور از نقطه بحران با توجه به تجربیات به دست آمده بشر به سمتی پیش میرود که بتواند فرمهای اجرایی جدیدی را تولید بکند که تئاتر را زنده کند. تئاتر مبتنی بر نیازهای انسان امروز باید از تعصبات قدیمی خود فاصله بگیرد.
ندا زنگینه
انتهای پیام/
There are no comments yet