به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا، «برخورد چکشی و احساسی، بگیر و ببندهای شش ماهه، ترک‌دادن و رهاکردن معتادان فایده‌ای ندارد.» این جمله محسن اسلام‌زاده مستندساز است که با ورود به مرکز نگهداری زنان کارتن‌خواب در میدان شوش تهران و آشنایی با سپیده علیزاده، مدیر این مرکز تصمیم به ساخت جدیدترین اثر خود یعنی «هیچکس منتظرت نیست» گرفته است.

این مستند که به آسیب‌های اجتماعی زنان معتاد و یا کارتن‌خواب می‌پردازد، جدیدترین محصول مرکز مستند سوره است و در بخش مسابقه ملی فیلم‌های بلند پانزدهمین جشنواره بین المللی سینماحقیقت حضور دارد.

محسن اسلام‌زاده کارگردان مستند «هیچ‌کس منتظرت نیست» در گفتگو با خبرنگار صبا، با اشاره به اینکه ساخت این مستند از اواخر اسفند ماه سال ۹۹ آغاز شد و نزدیک به ۳۰ جلسه فیلمبرداری آن به طول انجامید، بیان کرد: به استقبال مخاطبان از این فیلم در جشنواره خوشبین هستم. همچنین به دیده شدن، جریان‌‌سازی و ایجاد یک فضا برای سریعتر طی شدن مسیر کاهش آسیب‌ها امید دارم.

وی فیلمبرداری در مرکز «نور سپید هدایت» را به دلیل نگهداری از زنان، سخت‌ عنوان کرد و گفت: در مراکز این چنینی هم درد و هم خاطرات زیاد است. اما یکی از اتفاقات دردناک برای من جدایی یک بچه از مادرش به دلیل اعتیاد و کارتن‌خوابی والدین بود که در مستند هم به تصویر کشیده شده است.

کارگردان مستند «زندگی میان پرچم‌های جنگی» با بیان اینکه اعتیاد و کارتن‌خوابی یک معضل جهانی‌ست، اظهار کرد: بحث کارتن خوابی، معتاد متجاهر و یا فردی که به ته خط رسیده و اجتماع هم آن‌ها را طرد کرده است، در همه جای دنیا وجود دارد و این مساله یک معضل جهانی است که نیاز به کار علمی دارد. اما تمام حرف ما این است که باید این مشکل را بپذیریم و به شکل علمی بدان بپردازیم.

اسلام‌زاده با اشاره به آنکه اکثر مردم زمانی که یک معتاد را می‌بینند با پلیس، مراجع قضایی و یا شهرداری تماس می‌گیرند تا به سراغشان بیایند، تشریح کرد: این تماس‌ها باعث می‌شود مسئولان به‌صورت لحظه‌ای تصمیم بگیرند تا مشکل را فوری حل کنند و این مدل برخورد تا حدودی جزو مطالبه مردمی است اما چیزی که ما به آن نقد داریم این است که راه حل این مساله نمی‌تواند فقط دستگیری باشد، بلکه باید افراد را به سمتی هدایت کرد تا خودشان ترک کنند. بارها اتفاق افتاده است که وقتی تعداد معتادان در یک پارک زیاد می‌شود، مسئولان دور پارک را دیوار می‌زنند و مردم نیز از این امر خوشحال می‌شوند اما معتادان باز سر از جای دیگری در می‌آورند. پس باید برای حل این معضل فرهنگسازی هم صورت بگیرد.

کارگردان مستند «قصر قند» ادامه داد: متاسفانه ما در جامعه به گونه‌ای با افراد معتاد برخورد می‌کنیم که انگار یک شئی بی‌ارزش هستند که در کنار خیابان رها شده‌اند. در هر صورت از مردم تا مسئولان همه باید آستانه تحمل خود را بالا ببریم تا بتوانیم به این افراد کمک کنیم. چراکه به مرور زمان و صبر زیاد برخی از این افراد به زندگی‌عادی باز می‌گردند. همچنین برخورد چکشی و احساسی، بگیر و ببندهای شش ماهه، ترک‌دادن و رها‌کردن افراد فایده‌ای ندارد. از سوی دیگر این افراد به اصطلاح به ته خطی رسیده‌ و از طرف خانواده طرد شده‌اند، پس وقتی آن‌ها را ترک می‌دهیم و رها می‌کنیم چون جایی برای ماندن ندارند دوباره به سمت پاتوق برمی‌گردند.

کارگردان «هیچکس منتظرت نیست» خاطرنشان کرد: در حین ساخت این مستند متوجه شدم بسیاری از این معتادان افرادی اهل گپ‌وگفت و بی‌آزار هستند و در مسیر ساخت به این مساله پی بردم که حتی برخی از آن‌ها زمانی که به دنبال مواد می‌گردند، اگر دزدی هم بکنند برای همان روزشان است و عمدتا زیاده‌خواه نیستند.

اسلام‌زاده تاکید کرد: ای کاش همه ما نگاهی مانند سپیده علیزاده داشتیم. در حقیقت ما باید این افراد را ببینیم و بپذیریم چرا که بخشی از مسئولیت اجتماعی ما هستند.

وی درباره قصه موازی که در این مستند بدان پرداخته شده بود، توضیح داد: «مونا» یکی از افرادی است که تا انتهای خط اعتیاد رفته و بیش از ۲ دهه مصرف کننده بوده است. اما در حال حاضر بیش از ۴ سال است که ترک کرده، از خواب غفلت بیدار شده است و تازه به یاد می‌آورد که فرزندی هم دارد. این اتفاق در جلوی دوربین من افتاد و نمی‌توانستم آن را از قاب دوربین حذف کنم. چراکه روزنه امید فیلم است و در حقیقت مشت نمونه خروار است.

کارگردان مستند «تنها میان طالبان» با قدردانی از فعالیت مراکزی مانند «نور سپید هدایت» که به اشکال مختلف در مناطق مختلف شهر برای کمک به کاهش آسیب تلاش می‌کنند، تصریح کرد: این روزها بیشتر از همیشه نیازمند بودجه، صبر و فرهنگسازی هستیم. چراکه تعداد این افراد زیاد شده است. پس باید همه ما با صبر و طمأنینه برای نجات آن‌ها از دام اعتیاد و نه رها شدن از شرشان و بازگشت به جامعه تلاش کنیم.

به گفته اسلام‌زاده، ساخت این مستند، در مرحله دریافت مجوزهای لازم به مشکل مجوز برنخورده است و نهادهای مربوطه همکاری کرده‌اند. او در این زمینه بیان کرد: اساسا چون فیلم‌های سینمایی زیادی در مناطق حاشیه‌نشین ساخته شده است، امری عادی شده و مسئولان، مردم و حتی کارتن‌خواب‌ها بیشتر از قبل همکاری می‌کنند.

وی در پایان با اشاره به اینکه «هیچکس منتظرت نیست» کاری خاص است و یقینا یکسری حواشی به همراه دارد، خاطرنشان کرد: اساسا به همین دلیل به سراغ دوستانم در مرکز مستند سوره رفتم که از گذشته با ‌آن‌ها همکاری داشتم. چراکه با شناختی که از آن‌ها دارم، پشت این کار می‌ایستند و به دیده شدن آن کمک خواهند کرد.

انتهای پیام/