بهروز زیندشتی که نمایشگاه آثار او با عنوان «از نشانه‌های جهان» این روزها در گالری شیرین برپاست، در گفتگو با خبرنگار تجسمی صبا گفت: در این مجموعه آثار جدیدم از نشانه های متنوع و نمادهای مختلفی همچون فرم طاق و تن‌پوش گرفته تا نمادهایی چون ماه و ستاره، درخت سرو و شیر استفاده کرده ام.

او با اشاره به اینکه ایده این کارها به چند سال پیش برمی‌گردد، توضیح داد: از حدود پنج – شش سال پیش به طور مدام به این ایده و خلق چنین آثاری فکر می کردم تا اینکه نیمه دوم سال ۱۴۰۰ نقش ها را روی بوم پیاده کردم و اردیبهشت امسال به اتمام رسیدند.

این هنرمند نقاش در پاسخ به اینکه غالبا ایده هایش را از کجا به دست می آورد، گفت: ایده های کارهایم را با مطالعه نظری و بصری جلوه های متنوع هنر ایرانی، همچون معماری و هنرهای سنتی و… در دوره های مختلف تاریخی به دست می‌آورم.

زیندشتی تکنیکی را که برای خلق این آثار استفاده کرده است، اینگونه تشریح کرد: تکنیک پیچیده‌ای برای این مجموعه استفاده نکرده‌ام و تکنیکی‌ست که همیشه در هنر گذشته ما وجود داشته است. به این صورت که من فرم های نوشتاری را مستقیما با قلم های مخصوص خطاطی و با رنگ های آکرولیک و مرکب روی بومی که از قبل با رنگ یا ورق های نقره و طلا پوشش داده شده است، می‌نویسم.

او افزود: البته گرچه تکنیک خیلی ساده ای به نظر می رسد، اما در عین حال از نظر فنی کاری دشوار و سخت است چراکه نوشتن با قلم های درشت موسوم به قلم‌های پارویی، روی بوم مهارت و شناخت زیادی را می‌طلبد.

این هنرمند درباره فرم ارائه آثار به شکل تن‌پوش توضیح داد: فرم های تن‌پوش موسوم به «تفتان» در هنر گذشته ما وجود داشتند که با نوشته هایی از دعاها و آیه های قرآنی به همراه جدول هایی از اعداد و حروف و کلمات به صورت طلسم وار، پوشش داده می‌شدند که کارکردشان برای محافظت و در امان ماندن فرماندهان جنگ اعم از پادشاه یا وزیر و نیز مقامات بلندپایه نظامی از آسیب های احتمالی جنگ بود تا به نوعی آنها را از شر نیروهای اهریمن دور کنند، اما من خود فرم تن‌پوش را با دیدگاه زیبایی شناسانه، بهانه خلق این آثار قرار دادم و سعی کردم با رنگ بندی و ترکیب بندی خودم این آثار را ارائه کنم.

او همچنین درباره آثاری که روی بوم‌هایی به شکل طاق ارائه شده‌اند، گفت: من در نمایشگاه های گذاشته ام به ویژه در سال های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ این فرم را استفاده کرده بودم و به نوعی من را با این فرم ها می شناختند، اما برای این نمایشگاه محتوا و مضمون طاقی ها را عوض کردم و اعداد را روی این ها کار کردم. مستحضر هستید که طاق به معنای آسمان است و ما در اشعار شعرای بزرگمان این تشبیه را زیاد دیده‌ایم. در مورد ارتباط دادن این فرم با اعداد نیز باید بگویم که اعداد جایگاه خیلی مهمی در قابل درک و فهم کردن جهان و هستی دارند. وقتی می‌خواهیم جهان را برای دیگران توصیف کنیم، معمولا سراغ اعداد می‌رویم، به عنوان مثال فاصله مکانی اجرام آسمانی و فاصله زمانی ساعات و روز و ماه و سال و… را با ارقام نشان می دهیم.

زیندشتی اضافه کرد: همچنین فرم ظاهری اعداد از جنبه زیبایی‌شناسانه فرم هایی بسیار زیبا و شکیل و متناسب و شکیل اند که می توانند بهانه خلق یک اثر هنری باشند و این پتانسیل یا ظرفیت را دارند که روی تابلو بنشیند و برای مخاطب جلوه‌گری کنند.

این هنرمند خوشنویس در پایان خاطرنشان کرد: در این نمایشگاه که عنوانش «از نشانه های جهان» است، من از نشانه های متنوع و نمادهای مختلفی همچون خود فرم طاق و تن‌پوش گرفته تا نمادهایی چون ماه و ستاره، درخت سرو و شیر استفاده کردم، که ما کم و بیش از جایگاه و معانی این نمادها در طول زندگی بشر اطلاع داریم.

این نمایشگاه نقاشی جمعه ۲۰ خرداد ۱۴۰۱ افتتاح شده و تا چهارشنبه ۱ تیر ۱۴۰۱ ادامه دارد. گالری شیرین در تهران، خیابان کریمخان‌زند، خیابان سنایی، کوچه‌ سیزدهم، پلاک ۵ واقع شده است. تعداد آثار این نمایشگاه ۱۵ اثر است که در دو مجموعه با عنوان «طاق» و «تن‌پوش» ارائه می شود.  ۵ اثر به صورت فرم طاقی شکل هستند که با انبوهی از اعداد درشتِ محصور شده با حروف و کلمات ناخواناست و ۱۰ اثر با فرم تن پوش یا لباس که در متن این فرم ها اعداد و فرم های تصویری نمادگرا به کار رفته است.

ندا زنگینه

انتهای پیام/