سینمای ایران چند جوان خلاق و خوش‌تکنیک دارد که هر سال لااقل یک
فیلم می‌سازند و هومن سیدی یکی از آن‌هاست. وقتی دیده می‌شود که یک فیلمساز مرتب
در حال آزمودن خلاقیت‌هایش و باز کردن پنجره‌هایی نو به چشم‌انداز سینمای ایران
است، لاجرم باید سراغ تهیه‌کننده‌ای را گرفت که از او حمایت می‌کند. سعید سعدی بزرگ‌ترین
حامی فیلمسازی هومن سیدی است و وقتی با او صحبت می‌کنیم، همچنان تاکید دارد که
همکاری‌اش با این فیلمساز تا زمانی که بین‌شان هم‌فکری وجود داشته باشد، ادامه
خواهد داشت. گفت‌وگو با سعید سعدی؛ تهیه‌کننده پرخرج‌ترین فیلم هومن سیدی را در
ادامه می‌خوانید.

آقای سعدی!
اجازه بدهید از همکاری شما با آقای سیدی شروع کنیم. شما از فیلم «سیزده» که تقریباً فیلم اول او به حساب
می‌آمد، همراه آقای سیدی بودید. چه چیزی در این جوان که البته تا آن روز صرفاً یک
بازیگر به حساب می‌آمد دیدید که باعث شد تصمیم بگیرید تهیه‌کنندگی کارهایش را قبول
کنید و حمایتش کنید تا به این‌جا برسد؟
به نظر من آقای سیدی یک جوان خوش‌فکر و متخصص و کاربلد است که واقعاً
نسبت به کاری که می‌خواهد انجام بدهد تسلط دارد. او در مرحله نگارش فیلمنامه وقت
زیادی می‌گذارد و اشرافی صددرصدی روی فیلمنامه پیدا می‌کند و یک‌سری تحلیل و تحقیق
می‌کند. پس از آن در پروسه کارگردانی هم این طرح را دارد که واقعاً وقتی سر صحنه
می‌آید کاملاً می‌داند که چه می‌خواهد بگیرد و چه باید بگیرد. به همین خاطر فکر می‌کنم
که او از جوانان آینده‌دار در سینمای ایران خواهد بود و آتیه‌ روشنی خواهد داشت و
از چهره‌های شاخص سینمای ایران در آینده به‌حساب خواهد آمد.

شما
معمولاً از چه مرحله‌ای با کارهای او همراه می‌شوید؟ یعنی از مرحله شکل‌گیری ایده،
پای کار هستید یا بعد از تکمیل فیلمنامه و خواندن آن همکاریتان را شروع می‌کنید؟
این چند کاری که باهم همکاری کردیم، معمولاً از ابتدا که
خواسته کاری را انجام دهد به من می‌گوید و من به‌طور کامل از ابتدا در جریان پروسه
کلی نگارش و تولید قرار می‌گیرم و بعد وارد کار می‌شوم.

خودتان
پیشنهاد ایده‌ای را هم می‌دهید که کار کند یا او خودش پیشنهاد می‌دهد؟
معمولاً خودش مقولاتی را که قبلاً درباره‌شان تحقیق و پژوهش انجام
داده و ایده‌ای درباره‌ چگونگی تبدیل آن دریافت‌ها به فیلم‌ را بیان می‌کند و
سیمای کلی فیلم را که قرار است کار شود، باتوجه به شناختی که از آن موضوع دارد
ارائه می‌دهد و بعد ما هم اگر این طرح، با ایده و اهدافی که داریم سازگار باشد، می‌پذیریم
و وارد پروسه تولید می‌شویم.

آثار
آقای سیدی به‌لحاظ فرم خیلی قوی هستند و کارهای او به داشتن تکنیک بالا معروفند. به‌عنوان
کسی که تهیه‌کننده چند کار وی بودید بفرمایید آیا رسیدن به این سطح کیفی در تکنیک،
خیلی پرخرج است؟
بستگی به کار دارد. برخی از فیلم‌ها مثل «سیزده» هزینه آنچنانی
نداشتند اما خرج فیلم جدید ما به‌دلیل پروداکشن بسیار گسترده، از لحاظ آکسسوار و
دکور و… هزینه بالایی داشته و با کارهای معمولی که در سینمای ایران انجام می‌شود
متفاوت است.

ضعف‌های تکنیکی که در برخی فیلم‌های دیگر دیده می‌شود، به‌دلیل
اقتصاد ضعیف سینمای ماست و یا کار را در این حد بلد نیستند؟
نمی‌شود این‌گونه گفت. اما من هومن را به‌خاطر اشرافی که به فیلمنامه
و کارهایی که می‌خواهد انجام دهد دارد قبول دارم. او آنچه را که می‌خواهد بسازد، می‌سازد.

عبارت
مغزهای کوچک زنگ‌زده، اصلاً عبارت بی‌طرفانه‌ای نیست. این تلقی وجود دارد که این
عبارت در مورد کارتن‌خواب‌ها اطلاق شده، آیا این برداشت از فیلمتان را قبول دارید؟

همه باید فیلم را ببینند. شاید فیلم به این معنا که فرمودید، این‌گونه
نباشد.

یعنی این را به برداشت مخاطب واگذار می‌کنید؟
هرگونه برداشت مخاطب قابل احترام است و نمی‌توان خرده گرفت. این یک ناهنجاری
اجتماعی است که در جامعه اتفاق افتاده و یک تلنگری است که به خانواده‌ها زده می‌شود.

می‌گویند
که اعتیاد یکی از تم‌های تکرارشونده در سینمای هومن سیدی است. آیا نگاه این فیلم‌ها
به اعتیاد به‌عنوان کسی که تهیه‌کننده آن‌ها بودید، بیشتر یک نگاه آسیب‌شناسانه
است یا یک نگاه سینمایی است؟
به نظرم هم یک تلنگر آسیب‌شناسانه به کلیات چنین وضعیتی است و هم این‌که
به‌دلیل وجود تصویری که هومن در این نوع ژانر توانسته پیدا کند، یک نگاه سینمایی
دارد.

یعنی
باز هم فکر می‌کنید اولویت برای هومی سیدی سینماست؟

بله کاملاً همین‌طور است.

فیلم‌های
قبلی شما و آقای سیدی در اکران مورد بی‌مهری‌هایی قرار گرفت؛ یعنی ظرفیتی که برای
فروش داشت، مورد بی‌مهری واقع شد. آیا باز هم نگران چنین مسائلی نیستید؟ به‌خصوص
در شرایطی که فیلم آخر شما پرهزینه‌تر هم هست.
البته فیلم قبلی ما با تمام داستان‌هایی که داشت، هزینه خودش را
درآورد. ولی باز فکر می‌کردیم از فروش خیلی بهتری برخوردار باشد. ما به‌علت
اشتباهی که در اکران کردیم و به‌دلیل نداشتن سالن‌های مناسب و سانس‌های مناسب،
نتوانستیم آنچه شایسته این فیلم بود را مهیا کنیم و مخاطب بیشتری داشته باشیم. اما
در هر صورت فیلم هزینه خودش را درآورد.

آیا
در حال حاضر قصد ندارید که از این فرصت جشنواره، یک استفاده تبلیغاتی برای اکران بکنید؟
در هر صورت جشنواره یک ویترین است که تولیدات یک سال سینمای ایران در
آن مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و می‌تواند جنبه تبلیغی خیلی خوبی برای فیلم‌ها داشته
باشد که شاید این فیلم هم جزو همان فیلم‌هایی باشد که جشنواره می‌تواند سکوی
پرتابی برای اکرانشان باشد.

یعنی
فکر می‌کنید که این فیلمتان نسبت به فیلم‌های قبلی بهتر است؟
این فیلم به‌لحاظ محتوا و تکنیک نسبت به همه فیلم‌هایی که من و هومن
سیدی باهم کار کرده‌ایم متفاوت است و فکر می‌کنم جزو بهترین و شاخص‌ترین کارهای
هومن سیدی در این چند سال باشد.

شانس چند سیمرغ را برای خودتان متصور هستید؟

این به سلیقه داوران بستگی دارد و ما زیاد به این سیمرغ‌‌ها دل نبسته‌ایم!

مثلا فکر می‌کنید
که نوید محمدزاده بتواند سیمرغ بگیرد؟
در هر صورت بازیگران حرفه‌ای ما مثل نوید محمدزاده و
فرهاد اصلانی نقش خیلی متفاوتی نسبت به کارهای قبلی‌شان دارند و هم نابازیگرانی که
در فیلم آمده‌اند می‌توانند به نظر من آینده خیلی بهتری در کارنامه کاری خودشان
داشته باشند. چرا که با این فیلم خواهند درخشید.

این‌ها نابازیگر بودند یا
بازیگرهای ناشناخته؟
تعدادی از آن‌ها دانشجوی هنر بودند و تعدادی هم نابازیگر.

شما
احتمال می‌دهید که این‌ها تبدیل به ستاره‌هایی مطرح شوند؟
فکر می‌کنم حداقل دو یا سه نفرشان آینده‌دار باشند.

بعد
از این هم برنامه‌ای برای کار کردن با آقای سیدی دارید؟
هرچه خدا بخواهد. ما باهم تا جایی که بتوانیم به یک وجوه مشترکی
برسیم، کار خواهیم کرد.