بنیاد سینمایی
فارابی چند‌روز پیش جدیدترین گزارش تولید خود را در مورد وضعیت تولید در سینمای
ایران منتشر کرد که در آن آماری مبنی بر وجود ۱۶۲فیلم در مراحل مختلف فنی در
سینمای ایران وجود داشت. به‌جز چند‌مورد از‌ این لیست که با سهل‌انگاری نامشان در
این فهرست بود و در حال‌حاضر در حال اکران هستند،باقی فیلم‌های حاضر در این لیست
مطابق رسم هر‌ساله سینمای ایران با عجله و شتاب تلاش دارند تا از ماراتن جشنواره
فیلم فجر جا نمانند و البته بسیاری از آن‌ها هم از همین حالا به‌فکر اکران هستند
چون اصولا به قصد اکران ساخته شده‌اند.

برای بررسی
بیشتر این فهرست و به‌دست آمدن نمایه‌ای از آن‌چه ممکن است در جشنواره فیلم فجر یا
اکران سال آینده شاهد آن باشیم،به‌سراغ چند‌نفر از دست‌اندرکاران این فیلم‌ها
رفتیم. ابتدا با این نیت که بدانیم آیا فیلمشان به جشنواره فیلم فجر سال‌جاری می‌رسد
و در ادامه نظرشان را در مورد اکران سال آینده و تراکم آن پرسیدیم چون که گیشه
امروز سینمای ایران پر از فیلم‌هایی است که صاحبان آن‌ها از شرایط اکران ناراضی
هستند و تعداد بی‌شماری فیلم هم داریم که هنوز از جشنواره سال‌گذشته باقی مانده‌اند
و رنگ پرده را ندیده‌اند

اطیابی: «تگزاس» به جشنواره نمی‌رود. هدف از
ساخت بعضی فیلم‌ها مشخص نیست

مسعود اطیابی؛ تهیه‌کننده و کارگردان سینما که بر اساس گزارش
تولید فارابی فیلم تگزاس را در مرحله تدوین دارد درباره آخرین وضعیت این فیلم گفت:تدوین
تگزاس مدتی به پایان رسیده است و هم‌اکنون
این فیلم در مرحله صداگذاری است ضمن این‌که فرم شرکت در جشنواره را هم برای این فیلم
پر نکردم و قصد حضور در جشنواره را ندارم.

اطیابی در مورد پیش‌بینی خود در مورد وضعیت اکران فیلم در سال
آینده گفت: واقعیت این است که باید برای اکران در ایران یک فکر اساسی کرد چون تعداد
فیلم‌ها بسیار زیاد است و همه آن‌ها هم مناسب اکران نیستند هدف از تولید هر فیلمی مشخص
باشد تا بر اساس آن حداقل بتوان آن را مناسب اکران سینماها دانست اما از نحوه تولید
بعضی از فیلم ها مشخص نیست به چه دلیلی آن‌ها تولید شده‌اند نه نگاه فرهنگی دارند که
قصد کمک به ساختار جامعه را داشته باشند و عنصر سرگرم‌کنندگی در آن‌ها هست که بگوییم
قرار است اقتصاد سینما را تقویت و اوقات‌فراغت مردم را پر می‌کنند یا حتی فیلمی باشد
که مواضع اجتماعی فرهنگی سیاسی خاصی را دنبال کند که به تفکرات مختلف حاکم در جامعه
باز می‌گردد و با قصد معرفی این تفکرات برای اکران ساخته شده.

او تصریح کرد: وقتی فیلمی یکی از این چند شاخصه را نداشته باشد
هدف ساخت آن فیلم اصولا مشخص نیست برای همین می‌بینیم که ما با انبوه فیلم‌هایی روبه‌رو
هستیم که همه تقاضای اکران دارند در حالی‌که بعضی از این آثار به اندازه شبیه به‌یک‌دیگرهستند
که اگر یکی از آن‌ها را اکران کنیم برای پنج‌اثر دیگر کفایت می‌کند. نمی‌دانم واقعا
می‌توان این‌جا از عبارت فیلم‌سوزی استفاده کرد یا نه اما بعضی از این فیلم‌ها به شکلی
هستند که حتی اگر فیلم‌سوزی هم رخ ندهد اتفاقی برایشان نمی‌افتد. خیلی از فیلم‌ها اکران
می‌شوند و حتی فیلم‌های خوبی هستند اما نوع تبلیغات و برندسازی برای آن‌ها به اندازه‌ای
ضعیف است که حتی وقتی سالم به تعداد کافی دارند باز برای آن‌ها اتفاقی در گیشه نمی‌افتد
و این‌ها همه نکاتی است که اکران فیلم را در سینمای ایران تحت‌شعاع قرار می‌دهد

اطیابی در پایان گفت: به‌نظر من الان باید بیاندیشیم که واقعا
توقع ما از ساخت فیلم چیست و قرار است برای‌چه، فیلمی بسازیم البته در همه‌جای دنیا
فیلم زیاد ساخته می‌شود و این اتفاق که همه فیلم را نمی‌توانند اکران کنند و همه اکران‌ها
موفق نیست هم در تمام دنیا وجود دارد باید به دنبال دلیل این اتفاق در ایران بگردیم
که آیا به خاطر نوع سیستم ستاره‌سازی ما در کشور است یا به نحوه تبلیغات و فیلمسازی
ما برمی‌گردد. من «تگزاس» را به عنوان فیلمی برای گیشه ساخته‌ام که امیدوارم سرگرم‌کننده
و جذاب باشد.