روح‌الله جعفری کارگردان تئاتر، نویسنده و پژوهشگر در گفتگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاری صبا از موانع ایجاد شده برای اجرای نمایش «هیولاخوانی» گفت: نمایش «هیولاخوانی» با نویسندگی نغمه ثمینی قرار بود ۴ مرداد ۱۴۰۱ در تالار حافظ، روی صحنه برود. این نمایشنامه از سال ۱۳۹۸ در یک قدمی اجرا بود اما هر سری با موانعی رو به رو شده است، مانند شیوع ویروس کرونا. با این حال پس از گذشت تقریبا ۲ سال اجرای این نمایش به ۴ مرداد سال ۱۴۰۱ موکول شد که ناگهان در تاریخ ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ این نمایش در مرحله تمرین متوقف شد.

او درباره دلایل توقف تمرین نمایش «هیولاخوانی» توضیح داد: در آغاز به اداره کل هنرهای نمایشی مراجعه کردم و هیچ‌کس پاسخگو نبود چراکه هیچ حرفی برای گفتن، نداشتند چون خودشان هم نمی‌دانستند که دلیل اصلی چیست. در آخر هم به ما اعلام کردند که توقف نمایش «هیولاخوانی» از بیرون بوده است. وظیفه اداره کل صدور مجوز و مراقبت کردن از مجوز صادر شده، است و از این رو من به آن‌ها متذکر شدم که پس نقش شما چیست؟ و آن‌ها در پاسخ گفتند که «ما باید خودمان را با آن نهاد بیرونی هماهنگ کنیم، نه آن‌ها.»

جعفری افزود: سانسور همیشه بوده است اما این رفتار فراقانونی که نسبت به هنرمندان تحمیل می‌کنید، ویرانگر است و تاریخ به بدنامی از شما یاد خواهد کرد. تمامی راه‌هایی که می‌توانست به ما کمک کند تا شاید بتوانیم به هر صورتی هم که شده بالاخره نمایش را به اجرا درآوریم بسته‌اند و گروه تئاتر گیتی دچار خسران‌های مادی و معنوی زیادی شده است. با این مدیریتی که در حال حاضر صورت گرفته است، مشکلات و اعتراض‌ها روز به روز بیشتر می‌شود. مدیران مربوطه پایبند گفتگو نیستند و زمانی که گفتگو در جامعه صورت نگیرد، اعمال قدرت و تفسیر قانون به رای زیاد می شود.

کارگردان تئاتر «من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم؟» خاطرنشان کرد: من این مساله را همچنان پیگیری می‌کنم و اجازه نخواهم داد که این ظلم بر من و گروه نمایشی گیتی تحمیل شود و باز هم به جستجوی علتی که باعث جلوگیری از اجرای نمایش «هیولاخوانی» شده است، می‌پردازم.

وی در جواب به این سوال که آیا ممکن است محتوای داستان خارج از خط قرمزها بوده باشد، بیان کرد: این توقیفی که برای نمایش «هیولاخوانی» رخ داد، نشانگر این است که آن‌ها تاب و تحمل شنیدن آن چه را که در نمایشنامه هست ندارند. اکنون مدیرانی که در عرصه هنرهای نمایشی سکان‌دار هستند به جای پایبند بودن به قوانین جاری کشور به طرق مختلف، قانون را تفسیر به رای می‌کنند و با ایجاد خط قرمز بر گفتگوی تعاملی و بهره‌گیری از عقلانیت برای برون رفت از انسداد فرهنگی، موانع مختلف ایجاد می‌کنند.

این کارگردان تئاتر درباره نتیجه این کشمکش اظهار کرد: من در تمامی این سال‌هایی که در زمینه هنر فعالیت می‌کردم، همیشه معتقد بودم که دانستن حق مردم است پس بنابراین در همه این سال‌هایی که گروه نمایشی گیتی مشغول به فعالیت بود و آثاری مختلفی را اجرا می‌کرد، همیشه در تلاش بودم تا با رسانه‌ها به گفتگو بپردازم چراکه معتقد هستم، انسان نه تنها در قبال ظلمی که به او می‌شود، نباید سکوت کند، بلکه دربرابر ظلم و بی‌عدالتی که نسبت به دیگران هم اعمال می‌شود، باید حرف بزند و اگر هر کس برای این روشنگری و پرسشگری از خود شروع کند، می‌توان از این انسداد فرهنگی جلوگیری کرد.

او درباب وضعیتی که اکنون گروه نمایشی گیتی در آن قرار دارد، گفت: متاسفانه نه تنها گروه نمایشی گیتی بلکه بخشی از هنرمندان دچار ضرر و زیان مادی و معنوی شده‌ایم. علاوه بر نمایش «هیولاخوانی» نمایشنامه دیگری را به نام «پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی» برای اجرا در نظر داشتیم که تفاهمنامه‌ای هم برای این نمایشنامه امضا شد اما در نهایت این تفاهمنامه نیز با وجود ریاست جدید تئاتر شهر، فسخ شد.

روح‌الله جعفری در پایان خاطرنشان کرد: مدیران و تصمیم‌‍‌گیرندگان در عرصه فرهنگ و هنر جامعه بر مسند کار قرار گرفته‌اند تا خواسته‌های مردم و هنرمندان را در زمینه‌های مختلف هنر برآورده کنند، نه اینکه به عنوان یک اهرم بازدارنده چنان عمل کنند که حیات یک گروه و هنرمند را از بین ببرند.

پریسا مقیلان

انتهای پیام/