کیانوش ایازی: تبدیل تماشاخانه به بنگاه آسیب بخش خصوصی است/ سلبریتی را محور کرده‌اند | پایگاه خبری صبا
امروز ۳۱ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۱۲:۴۳
آسیب‌شناسی وضعیت تماشاخانه‌های خصوصی-1

کیانوش ایازی: تبدیل تماشاخانه به بنگاه آسیب بخش خصوصی است/ سلبریتی را محور کرده‌اند

کیانوش ایازی به تشریح مزیت های سالن های تئاتر دولتی پرداخت و از دلیلش برای اجرا نرفتن در سالن های تئاتر خصوصی پرده برداشت.

به گزارش خبرنگار تئاتر صبا، کیانوش ایازی نویسنده و کارگردان تئاتر، نمایش «جانور» را به نویسندگی توحید معصومی تا ۱۳ شهریور ماه ۱۴۰۱ در کارگاه نمایش مجموعه تئاتر شهر روی صحنه دارد و همه آثار او در سالن های تئاتر دولتی اجرا رفته‌اند، از این‌رو گفتگویی با او درباره وضعیت سالن های تئاتر دولتی و خصوصی ترتیب دادیم.

کیانوش ایازی در گفتگو با صبا درباره رویکردی که منجر به ایجاد سالن های تئاتر خصوصی در دهه ۹۰ هجری شمسی شد، عنوان کرد: سالن های تئاتر خصوصی در دهه ۹۰ هجری شمسی با نگاهی بلندپروازانه در تئاتر ایجاد شدند ولی در طول یک دهه گذشته، واقعا نتوانستند کمکی به تئاتر کنند و برخی از آنها بیشتر به بنگاه معاملات ملکی شبیه شده‌اند که این روند باعث افت کیفیت نمایش های روی صحنه شده‌است. آنها فقط چهارچوب اجرایی را مدنظر قرار می‌دهند و اهمیتی به کیفیت و محتوا داده نمی‌شود.

وی افزود: سالن‌های تئاتر خصوصی باعث هجوم سیلی از سلبریتی‌ها شدند که فقط به علت فروش گیشه در آنجا اجرا می‌روند و با گروه های نمایشی قراردادهایی منعقد می‌کنند که در عرف تئاتر عجیب و غریب است. همچنین، به جز اندک گروه های نمایشی، بقیه آثار کیفیت پایینی دارند و می‌توان گفت جنبه رزومه‌سازی دارند. در این روند، اشخاصی وارد تئاتر شده‌اند که تناسبی با محیط تئاتر ندارند و اینها از جمله آسیب های سالن های تئاتر خصوصی است.

نویسنده نمایش «آنها» درباره نظرش برای اجرا بردن در تماشاخانه های خصوصی اذعان کرد: انکار نمی‌کنم که شاید روزی تمایل پیدا کنم که در تماشاخانه های خصوصی نمایشی اجرا ببرم ولی ترجیح من اجرا نرفتن در سالن های تئاتر خصوصی است. بعضی تماشاخانه های خصوصی پس از کرونا مجبور به تغییر کاربری یا واگذاری و تعطیلی شدند و این از آسیب های وارده به این سالن ها بود. با بازگشایی دوباره سالن های تئاتر مشاهده می‌کنیم که متاسفانه، رقم های عجیب و غریبی برای هر سانس اجرا در نظر می‌گیرند یا چند اجرایی شدن ها در تماشاخانه های خصوصی باعث صدمه زدن به گروه های نمایشی می‌شود چون آنها را برای جذب مخاطب تحت فشار قرار می‌دهد و کیفیت نادیده گرفته می‌شود. به این شکل، فقط جذب مخاطب و حضور بازیگران چهره برای جذب مخاطب اولویت اصلی است. در نهایت، با این رویه، گروه های نمایشی نمی‌توانند تماشاگران را به اندازه جذب کنند و دچار ضررهای مالی هنگفتی می‌شوند.

سالن های تئاتر دولتی به هیچ وجه قابل قیاس با تماشاخانه های خصوصی نیستند

کارگردان نمایش «شبیه شکست» مزیت اجرا در تماشاخانه های دولتی را اینگونه برشمرد: سالن های تئاتر دولتی به هیچ وجه قابل قیاس با تماشاخانه های خصوصی نیستند؛ اول اینکه تماشاخانه های خصوصی برخلاف سالن های تئاتر دولتی همیشه گرفتار درآمدزایی و تامین هزینه های اولیه هستند. دوم اینکه صافی های گوناگونی برای اجرای یک اثر در تماشاخانه های دولتی وجود دارد که شامل انتخاب نمایشنامه، گزینش اثر و غیره است و به صورت حرفه ای تر و با دقت نظر بهتر انجام می‌شود؛ موضوعی که کیفیت بهتر اجراها را در پی دارد. همچنین، اعتباری که یک سالن تئاتر دولتی دارد و اعتباری که به صورت متعاقب برای اثر اجرا رفته در آنجا برای آن گروه نمایشی ایجاد می‌کند، چندبرابر بیشتر از تماشاخانه های خصوصی است.

بازیگر نمایش «کرگدن» تفاوت در ممیزی های نمایش ها بین تماشاخانه های دولتی و خصوصی را رد کرد و گفت: تفاوتی وجود ندارد چون چهارچوب اجرایی شورای نظارت و ارزشیابی اداره کل هنرهای نمایشی برای همه نمایش ها از نظر متنی و شیوه و ساختار اجرایی شامل طراحی لباس، گریم و غیره یکی است.

تماشاخانه ها با توجه به اعتباری که دارند، تبدیل به مرجع می‌شوند

کارگردان نمایش «زیپ» درباره میزان همراهی تماشاخانه های دولتی و خصوصی در تبلیغات نمایش های روی صحنه خاطرنشان کرد: تماشاخانه ها با توجه به اعتباری که دارند، تبدیل به مرجع می‌شوند. مجموعه تئاتر شهر و تماشاخانه ایرانشهر مجموعه های تئاتری بسیار معتبری هستند بنابراین این اعتبار باعث می‌شود رسانه ها و خبرنگاران بهتر اخبار آنها را پوشش دهند.

او ادامه داد: از سوی دیگر، تماشاخانه های خصوصی ای مثل پردیس تئاتر شهرزاد به دلیل اینکه بازیگران چهره در آنجا اجرا می‌روند، گیشه فروش بهتری دارند از این‌رو به تناسب باید توجه رسانه ای و تبلیغاتی دریافت کنند.

طراح صحنه نمایش «دعوتنامه» راجع به کمبود سالن های تئاتر دولتی و تاثیر آن بر جامعه تئاتری متذکر شد: در صورتی که تماشاخانه های دولتی بیشتری همانند مجموعه تئاتر شهر وجود داشت، به طور حتم اتفاق های بهتری در تئاتر رخ می‌داد. اگر تماشاخانه های دولتی بیشتری وجود می‌داشت و حمایت های دولتی بهتری از تئاتری ها صورت می‌گرفت، باعث ایجاد فرهنگ قوی تری و فرهنگسازی بهتری و دست سودجویان از این هنر کوتاه می‌شد. دریغ که اینگونه نیست.

کیانوش ایازی در سخنان پایانی درباره برنامه های آتی اش گفت: با توجه به اینکه جشنواره تئاتر فجر در دوره جدید آثار تولیدی را می پذیرد، درصدد نگارش یک نمایشنامه به منظور ساخت اثری جدید هستیم و امیدواریم به موقع آماده شود.در صورتی که به موعد جشنواره تئاتر فجر نرسیم، به سمت تولید اثری برای اجرای عموم در سال ۱۴۰۲ خواهیم رفت.

نمایش «جانور» نوشته توحید معصومی و به تهیه‌کنندگی امیرحسین شفیعی و کارگردانی کیانوش ایازی و با بازی شکوفه حیدریان، فهیمه معین، بهار زندی و سعید نبوی، از ۲۱ مرداد ماه تا ۱۳ شهریور ماه ۱۴۰۱، هر شب ساعت ۲۰ در کارگاه نمایش مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می‌رود.

فرزاد جمشیددانایی

انتهای پیام/

 

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است