داریوش مهرجویی با نزدیک به نیم‌قرن حضور در سینما، در دومین تجربه کارگردانی تئاترش، دچار اشتباهی استراتژیک شد و با تصور اینکه برند نام او و تک‌ستاره‌ای سینمایی کافی است که تماشاگر تئاتر را در هر نقطه‌ای در شهر تهران به سالن بکشاند، به سالن البرز مجتمع کوروش رفت و تئاتر «غرب واقعی» را روی صحنه برد.

نتیجه اما طبق پیش‌بینی‌های او پیش نرفت و استقبال چندانی از این نمایش به‌عمل نیامد. جنگ مغلوبه شد. مجتمع کوروش اگرچه توانسته مخاطبان سینما را جذب صندلی‌های راحت و صدا و تصویر باکیفیتش کند، اما هنوز نتوانسته پاتوق مناسبی برای مخاطبان تئاتر باشد. علت این‌جاست که این مجتمع در همین مدت کوتاه به عنوان محلی برای عرضه تئاتر آزاد شناخته شده و جا افتاده است و مخاطبان تئاتر آزاد که کم هم نیستند با کارهایی از قبیل «غرب واقعی» چندان ارتباط برقرار نمی‌کنند، هرچند بازیگر پرحاشیه‌ای مثل امین حیایی هم در آن بازی کند، ضمن اینکه بازی گرفتن از امین حیایی را هم می‌توان اشتباه استراتژیک دوم مهرجویی نامید.

الغرض در زمانه‌ای که محمد رحمانیان اندکی پیش‌تر با استفاده از موضوع مشهورترین فیلم مهرجویی، «هامون‌بازها» را به سالن تئاتر ‌کشید و اصطلاحا سولد اوت کرد، دست خالق «هامون» از این خوان کوتاه می‌ماند. این هم از بازی‌های روزگار است.

انتهای مطلب/