به گزارش خبرگزاری صبا، خانه ابوالقاسم عارف قزوینی، زاده سال ۱۲۵۹ خورشیدی در قزوین و درگذشته دوم بهمن ۱۳۱۲ در همدان، شاعر آزادی‌خواه دوران مشروطه و سراینده تصنیف معروف «از خون جوانان وطن لاله دمیده»، این روزها در محله «حمدالله مستوفی» و در گذر پنبه‌ریسه کوی صوفیان قزوین حال و روز بسیار نامطلوبی دارد.

آنچه عکس‌های سعید زارع‌پور، آن‌هم از ۵ سال پیش مقابل چشم به نمایش می‌گذارد تنها بیغوله‌ای است که نشانی از خانه ثبت شده شاعر ملی ایران به عنوان اثر تاریخی دوران قاجار در سازمان میراث فرهنگی ایران ندارد.

تلخ‌تر اینکه محمد درافشانی، سرپرست وقت سازمان فرهنگی و اجتماعی قزوین دی ماه ۱۳۹۶ در گفت‌وگو با مهر اظهار کرده بود:«بی‌توجهی به نگهداری از این اثر تاریخی سبب تخریب تدریجی آن شده و هم اکنون به محلی برای نگهداری ضایعات تبدیل شده است!»

حال با گذشت ۵ سال همچنان خانه منتسب به عارف قزوینی، ویرانه‌ای است که به انباشت ضایعات اختصاص دارد. شهردار وقت قزوین در سال ۱۳۹۹ نیز گفته بود: «با توجه به درخواست هنرمندان موسیقی استان، خانه تاریخی عارف قزوینی، شاعر شهیر استان را به موزه موسیقی قزوین تبدیل کنیم.» اما اوضاع خانه عارف قزوینی شوربختانه از آنچه در این تصاویر نیز مشاهده می‌قرمایید اسف‌بارتر شده است. آیا واقعاً چنین بیغوله‌ای در شان نام بزرگ عارف است؟!