امروز ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۰:۵۹
به گزارش خبرنگار سینما صبا، در شرایطی که نزدیک به بیست روز دیگر سال ۱۴۰۲ تحویل می‌شود، هنوز تکلیف فیلم‌های نوروزی سینماها مشخص نیست و این ماجرا، عجیب‌ترین معادله این روزهای سینماست. آیا فیلمی که پتانسیل لازم برای گرم کردن رقابت گیشه‌ها را داشته باشد، نداریم؟ خیل فیلم‌های پشت خط اکران [از فیلم‌های مانده از روزهای کرونایی تا آثار همین جشنواره سال پیش] به اضافه فیلم‌های شاخص جشنواره چهل و یکم و تعداد زیادی فیلم که در فجر نبودند و آماده نمایش هستند، نشان می‌دهد که اتفاقا فیلم هست. پس مشکل چیست؟
بر اساس مانورهای خبری متعدد، سازمان سینمایی می‌گوید فیلم‌های سینمایی اکران دی و به‌خصوص بهمن، مخاطب داشته‌اند. این نشان می‌دهد مخاطبان سینما فارغ از همه مسائلی که در ماه‌های گذشته وجود داشته و با وجود همه مشکلات اقتصادی، به سینما علاقه دارند و منتظرند تا به سینما بروند و فیلم ببینند. به عبارتی دیگر، استقبال از فیلم‌هایی چون چپ راست، ملاقات خصوصی، پالتو شتری و خط استوا در هفته‌های اخیر ثابت می‌کند در بهمن و اسفند هم که از آن به عنوان فصل مرده یاد می‌شد، می‌شود مخاطب را جذب سالن سینما کرد. در این شرایط حتی می‌شود روی اکران فیلم خارجی هم با تعاریفی خاص و انتفاعی برای پخش‌کننده داخلی و سینمادار حساب باز کرد. سازمان سینمایی که امسال بخشی از موفقیت‌های اخیر اکران [در صدور مجوز نمایش برای چند فیلم موفق] را محصول تدبیر خود می‌داند، آیا می‌تواند برنامه‌ریزی برای رسیدن به یک منفعت جمعی را جدی بگیرد؟
گفته می‌شود یکی از دلایل این که فیلم یا فیلم‌هایی هنوز به طور رسمی گزینه نوروزی اکران سینماها نشده، مشخص نشدن تکلیف قیمت بلیت‌های سینماست. قطعا وقتی قیمت بلیت افزایش یابد، پخش کننده و صاحب فیلم و سینمادار، رغبت بیشتری پیدا می‌کنند تا اکران نوروزی را جدی بگیرند. یکی دیگر از دلایل، منطبق شدن اکران نوروز و اکران ماه رمضان و نامشخص بودن وضعیت اکران افطار تا سحر است.
سال‌هاست که گفته می‌شود بهترین حمایت بخش دولتی از سینمای ایران، حمایت از پخش و اکران است و نه صرفا حمایت از تولید و ساخت فیلم پرهزینه و رقابت با بخش خصوصی شکننده… آیا امسال، سالی نیست که مدیر دولتی سینما [که اتفاقا خود تهیه‌کننده سینماست] بتواند به عنوان یک کارشناس، راهکارهای جدید حمایت از اکران فیلم را بیازماید؟
آیا در شرایطی که مخاطب توان خرید بلیت گران‌قیمت ندارد، دادن سوبسید به مخاطب، او را ترغیب نمی‌کند؟ به عنوان مثال راه‌اندازی کاربردی‌تر سینماکارت [که ظاهرا قرار بود توسط سینماشهر رخ دهد] یک راه کارساز نیست؟
آیا در شرایط ویژه، دادن این امتیاز به مخاطب علاقه‌مند به سینما و نیز حمایت از سینمادار و صاحب‌فیلم و پخش‌کننده، بر اساس یک برنامه‌ریزی مدبرانه و خلاقانه نمی‌تواند سبب‌ساز یک اتفاق مثبت در اکران شود؟
آیا سازمان سینمایی می‌تواند با حضوری جدی‌تر، نسبت به مدیریت اکران در یکی از حساس‌ترین دوران نقش‌آفرینی کند؟
انیمیشن‌ها و فیلم‌های کودک ۱۴۰۱ نشان دادند مخاطب کودک و نوجوان، بخش جالب توجهی از مخاطبان خاموش سینما بوده‌اند که نسبت به جذب آنها به سالن سینما بی توجهی شده است. و البته باید توجه داشت که هر مخاطب کودک و نوجوان حداقل با یکی از والدین خود به سالن سینما می‌آید و این در پرمخاطب‌شدن این دست آثار اهمیت دارد. قاعدتا شورای صنفی نمایش باید آنقدر باهوش باشد که قدر این سرمایه را بداند. به ویژه آن که امسال هم فیلم و انیمیشن کودک داریم و سهم این طیف از مخاطبان محفوظ است.
چه باور داشته باشیم که مخاطب رسانه ملی افت کرده و چه نه، هنوز هم یکی از مهم‌ترین نقش‌ها را در جذب مخاطب به سالن سینما، تیزرهای پیاپی تلویزیونی ایفا می‌کند. قطعا اگر بخشی از پروژه حمایتی سازمان سینمایی، در تعامل با مدیران سازمان صداوسیما برای تبلیغ انبوه فیلم‌های سینمایی اکران نوروز از شبکه‌های تلویزیونی و پلتفرم‌ها تعریف شود، بهره آن به کلیت جامعه [جامعه سینمایی و جامعه مخاطبان فیلم‌ها] می‌رود. اگر واقعا بر این عقیده‌ایم که مردم از سینما قهر نکرده‌اند، چرا در عمل در حرکتی که اشتیاق مردم به حضور در سالن‌های سینما را تضمین کند و جلوه گر باشد، مشارکت نکنیم و در واقع؛ از زیر بار مسئولیت، شانه خالی کنیم؟
قطعا جز رسانه ملی، تشکل‌هایی چون حوزه هنری و سازمان سوره که بخش‌عمده‌ای از سالن‌های سینما در کشور را زیرمجموعه خود دارد می‌توانند در موفقیت اکران پیش رو موثر باشند. حوزه هنری، آموزش و پرورش و کانون پرورش فکری، فارابی، اوج، روایت فتح و… نیز تشکل‌های منتقد مقابل و یا هم‌سو، همه و همه بهتر است جای جدال و رقابت و خودنمایی‌های منفعت‌طلبانه، به فکر رونقی باشند که بهره‌اش را همه سینمای ایران می‌برد و نه بخش و طیفی از آن.
با این وصف، همه این گزاره‌ها نشان می‌دهد ریش و قیچی در دست متولیان سینمایی کشور به عنوان تنظیم‌گر و تسهیل‌گر است. در شرایط فعلی، بیش از شورای صنفی نمایش، سینماداران و اهرم‌های پخش و تبلیغات، این سازمان سینمایی است که می‌تواند و وظیفه دارد برای رونق اکران و جذب مخاطب انبوه به سالن‌های سینما برنامه‌ریزی و اقدام ویژه کند.
لینک کوتاه خبر
میزان امتیاز شما به این خبر؟
Loading...
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است