به گزارش صبا، «متولد چهارم جولای» ساخته الیور استون، «دکتر استرنج‌لاو» ساخته استنلی کوبریک و «در جبهه غرب خبری نیست» ساخته «ادوارد برگر» در رده‌های دوم و سوم قرار گرفتند.

«شکارچی گوزن» (مایکل چیمینو)، «بیا و بنگر» (الم کلیموف)، «والتز با بشیر» (آری فولمن)، «متهم می‌کنم!» (ابل گانس)، «مدفن کرم‌های شب‌تاب» (ایسائو تاکاهاتا)، «خط باریک سرخ» (ترنس مالیک)، «راه‌های افتخار» (استنلی کوبریک)، «اینک آخرالزمان» (فرانسیس فورد کاپولا)، «چنگ برمه‌ای» (چن ایچیکاوا)، «دُرناها پرواز می‌کنند» (میخائیل کالاتازوف)، «لاک‌پشت‌ها هم پرواز می‌کنند» (بهمن قبادی)، «نبرد الجزایر» (جیلو پونته‌کوروو)، «منطقه امنیتی مشترک» (پارک چان ووک)، «جنگاوران اخترناو» (پل ورهوفن)، «ریسمان‌ها» (میک جکسون)، «مِه جنگ» (ارول موریس)، «پلاتون» (الیور استون)، «توهم بزرگ» (ژان رنوار)، «زندگی پنهان» (ترنس مالیک)، «گالیپولی» (پیتر ویر)، «هیروشیما عشق من» (آلن رنه)، «هتل رواندا» (تری جورج)، «قلب‌ها و ذهن‌ها» (پیتر دیویس)، «مش» (رابرت آلتمن)، «تایگرلند» (جوئل شوماخر)، «مو» (میلوش فورمن) و «دیکتاتور بزرگ» (چارلی چاپلین) این رده‌بندی را شکل داده‌اند.

درناها پرواز می‌کنند (میخائیل کالاتازوف)

 

نبرد الجزایر (جیلو پونته‌کوروو)

در مطلبی که توسط «کاترینا سیروتا» نویسنده و منتقد سینمایی در سایت تحلیلی سینمایی «استاکر» و سایت سینمایی «استار لوکال میدیا» با تیتر «۳۰ فیلم برتر ضد جنگ» به رشته تحریر درآمده، نوشته شده است: «استاکر» در مورد تاریخچه فیلم‌هایی با مضمون، لحن یا احساسات سنگین ضد جنگ، تحقیق کرد و ۳۰ مورد از بهترین‌ها را مورد توجه قرار داد. جنگ، موضوع دردناکی است که همچنان در طول تاریخ مطرح بوده است. وقتی گرد و غبار آن فرو می‌نشیند و عواقب خونین پس از آن بررسی می‌شود، خالقان آثار هنری دیدگاه‌های ذهنی خود را در مورد وضعیت دهشتناک جنگ از طریق موسیقی، ادبیات و فیلم ارائه می‌دهند. در ادامه این مطلب آمده است: این ۳۰ فیلم‌ برتر، از تفسیر جنگ جهانی اول تنها چند ماه پس از پایان جنگ تا نقد جنگ‌های اخیر و دیدگاه‌های مدرن درباره رویدادهای تاریخی را شامل می‌شود. این فیلم‌ها نشان می‌دهند که چگونه کارگردان‌ها راه‌های متفاوتی برای کشیدن ریسمان‌های قلب و انتقال پیام‌های خود، با استفاده از درام برای به تصویر کشیدن مصائب جنگ یا حتی گرایش به طنز یا کمدی پیدا کرده‌اند.

در بخش پایانی یادداشت «کاترینا سیروتا» آمده است: این فهرست، شامل داستان‌های تخیلی، فیلم‌های مبتنی بر رویدادهای واقعی، مستند، فیلم‌های انیمیشن و حتی یک اثر موزیکال است که ثابت می‌کند راه‌های زیادی برای ارائه یک موضع قدرتمند وجود دارد. این فیلم‌ها به مخاطبان کمک کرده‌اند تا عواقب جنگ را به یاد بیاورند و چرا صلح همچنان یک هدف مهم است.

هیروشیما عشق من (آلن رنه)