به گزارش خبرنگار تئاتر صبا، سمانه(بهار) حبیب پور لیسانس بازیگری و لیسانس کارگردانی سینما را دارد. مدرس بازیگری کودک و نوجوان است و در جشنواره‌های مختلف تئاتر مقام‌های بازیگری، کارگردانی و نویسندگی را کسب کرده است و انتخاب بازیگر چندین سریال و فیلم سینمایی بوده است و تا کنون دو مجموعه نمایش با عنوان‌های پناه بر رویا و قرار بی‌قراری از او به چاپ رسیده است

٭٭ شما مربی بازیگری کودک و نوجوان هستید کار کردن با کودکان چگونه است و چه سختی‌هایی دارد؟

کارکردن با کودکان بسیار شیرین و دوست‌داشتنی است. چون آنها صادق‌ترین و قدرشناس‌ترین و به نظر من عشق ترین هستند. ولی سرو کله زدن با بچه‌ها سختی‌های بسیاری هم دارد که باید عاشق آنها باشی تا بتوانی شیطنت‌ها و شلوغ کاری‌هایشان را تحمل کنی ولی سخت‌ترین قسمت در این کار سر کله زدن با خانواده‌های گوناگون است. البته بعضی از خانواده‌ها بسیار کمک کننده هستند ولی متاسفانه همه اینطور نیستند و گاهی برعکس عمل می‌کنند.

٭٭٭ حس گرفتن کودکان مثل گریه، خنده، اخم، ناراحتی سخت است… چگونه آنها را آموزش می‌دهید که به این حس‌ها برسند؟

کودکان بسیار با هوش و با استعداد هستند و البته خیلی زود رنج. برای رساندن آنها به حس‌های که قرار است در ان نقش بازی کنند باید اول محیط را برای آنها آماده کرد که استرس نداشته باشند و آن‌ها را در فضای نقش و درک موقعیت قرار داد و تلاش کرد تا انها با آن نقش ارتباط برقرار کنند و خود را در قالب آن نقش قرار دهند.

٭٭٭ شما در سال گذشته اجراهای موفق با بازیگران کودک و نوجوان داشتید از آن اجرا بگویید؟

نمایش شهر عددها به نویسندگی فرشیدقلی‌پور در تماشاخانه شانو و نمایش شیشین باشین به نویسندگی فرشید قلی‌پور را که در فرهنگسرای انقلاب اجرا رفت، کارگردانی کردم که تمام باریگران نمایش‌ها را کودکان بین ۶ تا ۱۶ سال بودند و این اجراها با استقبال خوب منتقدان و مردم مواجه شد.

٭٭٭ چه مدت زمان برد تا بتوانید با این کودکان یک اجرای موفق داشته باشید و چه سختی‌های در به اجرا بردن این نمایش داشتید؟

حدود ۶ ماه تمرینات گروه طول کشید

تعطیلات و فاصله‌هایی که به خاطر اتفاقات پیش آمده در کشور خیلی به روند کار لطمه زد و چندین بار باعث عوض شدن بازیگرها و عوامل شد که این خود دوباره کاری ها و ضرر و زیان‌های مالی و زمانی زیادی به دنبال داشت.

٭٭٭ به نظر شما چرا دیدن نمایش‌های مخصوص کودک و نوجوان بین خانواده‌ها جا نیفتاده و آنها کمتر کودکان خود را به دیدن نمایش‌های کودک می‌برند؟

چون فکر می‌کنند دیدن تئاتر کودک به درد آنها نمی‌خورد و برای آنها لذت‌بخش نیست، در صورتی که اگر امتحان کنند اصلا اینگونه نیست بلکه برعکس. و اینکه متاسفانه ضرورت را درک نمی‌کنند. دیدن نمایش و تئاتر کودک و نوجوان در روند تربیت و آموزش آنها بسیا تاثیرگذار بوده است. آموزش در کودک و نوجوان با تئاتر بهترین و شیرین‌ترین روش ممکن و با تاثیرگذاری بسیار انجام می‌شود و برای کودکان و خانواده‌هایشان بسیار لازم و ضروری است که در سبد خانوار خود دیدن نمایش‌های تئاتر را نیز بگنجانند.

٭٭٭ به نظر شما که مدرس تاتر کودک هستید آیا جای خالی آموزش بازیگری در درس هنر یا پرورشی مدارس و مهدکودک‌ها خالی نیست؟

بله بسیار جای آن در آموزش و پرورش به عنوان کلاس درسی بازیگری کودکان در مدارس خالی است که می‌شود استعداد بازیگری را از مدارس پیدا کرد و به سینما، تلویزیون و تاتر معرفی کرد… خلاء این آموزش یکی از دلایل کم‌بودن مخاطب تئاتر کودک و نوجوان در ایران است.

٭٭٭ بزرگترین ضرری که در این سال‌ها به تئاتر زده شده، چه چیزی بوده است؟

متاسفانه مردم خیلی کم به تماشای تئاتر می‌روند و این در دراز مدت ضرر زیادی به تئاتر کشورمان خواهد زد، چون هزینه‌های ساخت یک تئاتر زیاد است و هر روز بیشتر می‌شود ولی متاسفانه درآمد حاصل از تئاتر و تعداد تماشاگران تئاتر هر روز کمتر می‌شود و این باعث می‌شود که تهیه‌کنندگان و کارگردانان تئاتر دیگر نتوانند وقت و انرژی برای ساخت تئاتر بگذارند.

٭٭٭ بهترین و بدترین تجربه و به یادماندنی‌ترین خاطره شما از سال ۱۴۰۱ چه چیزی بود؟

بهترین خاطره و تجربه‌ام می‌تواند این باشد که در سال گذشته ۱۰ کلاس آموزش بازیگری کودک برگزار کردم و خروجی‌های خوبی از آن کلاس‌ها بیرون آمد که در پروژهای تئاتر و فیلم‌ها مشغول به بازی شدند و دو نمایش شهر عددها و شیشین باشین را با آنها اجرا کردم ولی در سال گذشته به خاطر اتفاق‌های که در کشور افتاد و تعطیلی تئاترها و درگذشت هنرمندان خوبی مثل علی سلیمانی و شهرام عبدلی که بسیار آموختم در کار کردن کنار آنها می‌تواند بدترین اتفاق سال گذشته برای من باشد.

٭٭٭ چه برنامه‌ریزی‌هایی برای سال ۱۴۰۲ دارید؟

از خرداد ۱۴۰۲ با گروه هنری آراکس به عنوان بازیگر نقش اول در نمایش کمدی مادمازل حشمت به کارگردانی فریبا منتظریان و سرپرستی مهرداد صادقی کار خواهم کرد. اجراهای‌مان در سینما قدس واقع در میدان ولیعصر شروع می‌شود. این برنامه اصلی من در سال جدید خواهد بود. البته فعلا با شرایط پیش‌آمده برای تئاتر و هنر، شرایط سخت تولید و هزینه‌های بالا و عدم برگشت سرمایه، فعالیت هنری بسیار دشوار شده است و ساخت فیلم کوتاه یا بلند و حتی اجرای نمایش بدون تهیه‌کننده، اسپانسر یا سرمایه‌گذار امکان‌پذیر نیست. ترجیح می‌دهم فعلا فقط در کارهای پیشنهاد شده بازی کنم یا به عنوان عوامل یا کستینگ بازیگر کودک در فیلم‌ها و نمایش‌ها همکاری داشته باشم.

گفت‌وگو: رضا پورزارعی