به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون صبا، مجری در بسیاری از برنامه‌های تلویزیونی با ساختارهای مختلف، به عنوان ویترین برنامه و کسی که می‌تواند برنامه را به اصطلاح «دربیاورد»، یکی از مهم‌ترین مهره‌ها‌ی جذب مخاطب به شمار می‌رود و بخش اعظمی از ثقل تولید یک برنامه تلویزیونی به عهده اوست. این در شرایطی است که نوروز ۱۴۰۲ اغلب مجریان باتجربه و محبوب تلویزیونی از صحنه کنار رفته بودند و یا حذف‌ شده‌ بودند و امسال تلویزیون برنامه‌های خود را عمدتا با مجریان جدیدتر به سرانجام رساند؛ سرانجامی که البته برای همه مخاطبان رضایت‌بخش نبود.

در روزهای کمبود مجری رسانه ملی در نیمه دوم سال ۱۴۰۱، این حامد سلطانی و مهران رجبی بودند که گره از کار شبکه سه باز کردند. حامد سلطانی که با اجرای مسابقه «میدون» مطرح شد، طی یکی دو سال اخیر اجرای برنامه‌های «سلام صبح بخیر»، «حسینیه معلی» و« اعجوبه‌ها» را بر عهده داشته است. او در غیاب سایر مجریان  خیلی زود رشد کرد و اکنون می‌توان از او به‌عنوان یک مجری کار بلد نام برد که هنوز در اول راه است. اگر از اشتباهات عجیب او در حضور مهمانان  نوروز امسال بگذریم، این را باید بپذیریم که سلطانی هنوز نتوانسته به‌عنوان یک مجری محبوب جای خود را در دل مخاطبان باز کند،  مخاطبانی که به دلیل حضور او شبکه را انتخاب کنند…

شاید لازمه رسیدن به محبوبیت دور شدن از کلیشه‌هاست. به عنوان مثال نوآوری  در چینش سؤالاتی که بتواند مخاطب را جذب کند. یعنی فاصله گرفتن از سؤال و جواب‌های تکراری و دم‌دستی که به متن برمی‌گردد و هنوز سلطانی در این چالش نتوانسته خودی نشان دهد.

امسال شبکه سه از یک پدیده جدید هم رونمایی کرد و آن «یوسف تیموری» در نقش مجری بود با خصوصیات خاص خود که بعد از گذشت سال‌ها هنوز موردپسند صداوسیما است و باید دید چقدر این شیوه از اجرا به پسند مخاطبان نسل جدیدتر نزدیک است؟

در این میان شبکه دو در یک ایده نو به دور از مدل اجرای این مجری، فضای مفرح و درعین‌حال سرگرم‌کننده‌ای را فراهم کرد. حضور دو مجری کارکشته (وحید رونقی و المیرا شریفی) در کنار مجریان تازه‌کار، توانست عنوان به یک نقطه قوت بدل شود. محصول این برنامه، ‌یک دورهمی مفرح و شاد بود که مخاطبان زیادی داشت. برنامه‌ای که هنوز با نقطه اوج خود فاصله دارد اما در این روزها که صداوسیما متحمل حواشی شده است، غنیمت است!

این روند در شبکه پنج، نتیجه عکس داشت. در حالی که قرار بود «مصطفی امامی» تنها مجری امسال شبکه پنج باشد، در لحظات آخر «مژده لواسانی» به برنامه نوروزی این شبکه اضافه شد تا یک زوج هنری را تشکیل دهند. مصطفی امامی یک مجری خودساخته در شبکه‌های اینترنتی است که موردتوجه تلویزیون قرار گرفت و با احتساب سال قبل برای دومین بار اجرای ویژه برنامه‌های نوروزی را بر عهده داشت. این مجری اگرچه بر اجرای خود تا حدودی مسلط است اما با مرور عملکرد او می‌توان پیش‌بینی کرد که قابلیت تبدیل‌شدن به یک مجری محبوب و مخاطب پسند را ندارد و تا اینجا نشان داده که برای او، رسیدن به این مقصد دست‌نیافتنی است. حضور لواسانی و امامی در کنار هم، نتوانست آن طور که باید عامل مخاطب‌پسند شدن برنامه نوروزی این شبکه شود.

رسانه ملی در امر اجرای تلویزیونی ویژه‌برنامه‌های سال نو از تنها داشته‌هایش استفاده کرد اما برای جذب مخاطب، تمام تمرکز خود را در جلب‌نظر از طریق مهمانانی گذاشت که احتمالاً مردم با دیدن آن‌ها خاطره‌ها را تازه کنند. اما این دعوت تنها در جلب میهمانان باقی‌ماند و برای جذاب‌تر شدن حضور آن‌ها برنامه‌ خاصی وجود نداشت و در دعوت‌ها، صرفا به رویکردهای کلانی مثل «آشتی‌دادن هنرمندان با تلویزیون» بسنده شد. این در حالی است که مهم‌ترین بخش هر برنامه‌ی تلویزیونی از بستر سؤال و جواب‌ها و بده بستان‌هایی است که قرار است علاوه بر پر کردن اوقات فراغت مخاطبان برای آن‌ها آورده‌ای هم داشته باشد که این فرصت مثل همیشه نادیده انگاشته شده، در حالی که برای رسیدن به موفقیت یک برنامه، تنها نمی‌توان به محوریت‌ قرار دادن یک مجری اکتفا کرد و باید برای هر گفت‌وگویی برنامه وجود داشته باشد و یک اتاق فکر، که برای دقیقه‌به‌دقیقه‌ آن برنامه‌ریزی کند و در حقیقت مجری از طریق یک کارشناس خبره در پشت‌صحنه هدایت شود. کمبودی که امسال با برخی اجراهای پرغلط و بی‌محتوا باردیگر به چشم آمد.

در شرایطی که اسم‌ورسم‌ها و شهرت و محبوبیت از انتخاب مجریان تلویزیونی ناخواسته حذف‌شده‌اند، بهترین فرصت به وجود آمده تا تلویزیون برای تربیت نسل جدیدی از مجریان دست‌به‌کار شود که با اختصاص دوره‌های آموزشی خاص، به فکر تربیت مجریانی باشد که اصول اساسی یک مجری حرفه‌ای را بیاموزند و در کنار این روند آموزشی، وجود یک نظام مدیریتی لازم و ضروری است تا این دستاوردها به هزینه بدل نشوند و رسانه ملی در یک تسلسل ناخواسته، بعدها چهره‌های محبوب خودساخته‌اش را به هر دلیل نسوزاند!

٭ هانیه شجاعی زند