به گزارش صبا، نقل قول‌های زیر بر اساس مطالب منتشره در رسانه‌های مختلف در روز یکشنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ گردآوری شده‌ است.

٭٭٭ محمدمهدی اسماعیلی (وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی): ایران فرهنگی پیش از آنکه ماهیت سیاسی داشته باشد حاصل قرن‌ها و هزاره‌ها همزیستی مسالمت آمیز اقوام مختلف است ما به پشتوانه همین تاریخ باشکوه، مدارای فرهنگی و تنوع فرهنگی را زیست کردیم و در عمل نشان دادیم. امروز هم در مجامع جهانی و مناسبت های بین‌المللی از هر تریبونی مدافع تنوع فرهنگی و تفاوت ها و احترام به هویت‌ها و به رسمیت شناختن اقوام متنوع هستیم. ما با ایجاد یک فرهنگ‌جهانی و یکپارچه‌سازی و جهانی‌سازی که می‌خواهد تنوع فرهنگی آداب و سنت های جوامع را از بین ببرد و استیلای یک فرهنگ بر همه وجوه زندگی انسان امروزی، همه مثل یکه رایانه تبدیل کند، مخالف هستیم./ایرنا

٭٭٭ اسماعیل عفیفه (تهیه‌کننده): گویا تلویزیون بیش از آنکه به جذب مخاطب و هنرمندان برای ساخت آثار نمایشی اهمیت بدهد، بیش‌تر این برایش اهمیت دارد که افراد چه نوع موضع‌گیری‌ای در برابر مسائل سیاسی و اجتماعی‌ کشور دارند. واقعیت این است که موضع‌گیری تلویزیون مورد قبول اکثریت مردم و از جمله هنرمندان نیست، به همین دلیل شاید بخش قابل توجهی از هنرمندان حاضر نباشند با تلویزیون کار کنند. مجموعه این عوامل دست به دست هم داده و موجب شده‌اند که تلویزیون حتی از برخی شبکه‌های اجتماعی هم عقب بیفتند./خبرآنلاین

٭٭٭ مسعود اطیابی (کارگردان و تهیه‌کننده): من هنوز هم بر این باورم که سانسور و نگه داشتن فیلم «دینامیت» اشتباه بود و اگر دوستانی که نگاه امر به معروف دارند، این فیلم را ببینند متوجه می‌شوند که محصول رفتار نادرست و غیرخدایی نسبت به امر به معروف چقدر می‌تواند موجب وهن این فریضه شود. ما اتفاق‌هایی مثل پرتاب کاسه ماست را داشتیم یا روحانیونی که از ترس دوربین‌ها و سایت‌ها نگران حضور یا ایستادن اتفاقی، نزد دخترانی با حجاب کمرنگ هستند. همین‌ها سبب شده که به نظر برسد انگار عالم، محضر خدا نیست، بلکه محضر سایت‌ها و دوربین‌هاست! یادمان رفته کائنات به دوربین‌های مدار بسته دیگری مجهز است. رفتار یک فرد متشرع رفتاری است با رعایت تقوای الهی، نه تقوای دوربین مداربسته، و ما این‌ها را در فیلم (دینامیت) گفتیم در حالی که خیلی‌ها به جای اینکه این حرف‌ها را بشنوند و تحلیل کنند، به فیلم حمله کردند./ایسنا

*** عباس جمشیدی‌فر (بازیگر): ممیزی هایی که به کت چرمی داده‌اند شانس نمایش فیلم را به حداقل رسانده و شبیه همین کار را با شیشلیک کردند که هم شیشلیک سوخت و هم سیخ اش ذوب شد! فیلم با ۲۰ اصلاحیه به جشنواره آمد و اکران شد اما در زمان اکران دوباره حجم زیادی اصلاحیه به فیلم زدند که نمایش فیلم را عملا غیر ممکن ساخت و من نمی دانم وقتی همه چیز در حال تغییر است چرا ما نمی توانیم راجع به آن تغییر فیلم بسازیم ؟ چون بر مبنای ۱۰۰ سال پیش فیلم می سازیم./کافه‌سینما

٭٭٭ لاله اسکندری (بازیگر): درست است که سریالی چون آتش و باد به دلیل تاریخی بودن، می تواند مانند سریال های طنزی چون «نون خ» یا درام هایی مانند «ستایش» همه نوع مخاطبی را جذب کند اما جذب مخاطب خاص هم مستلزم بکار بستن ابزاری است که گویی خود تلویزیون با محدود کردن این ابزار و عدم استفاده از آن ها، مانع از دیده شدن درست آن شده است./خبرآنلاین

٭٭٭ هادی حوری (نویسنده و کارگردان تئاتر): یک انتشارات «حالا چه انتشارات نمایش و چه حتی انتشاراتی مثل امیرکبیر در آن روزگار که عالی‌جناب عبدالرحیم جعفری مدیرش بود» نمی‌تواند نجات‌بخش رکود و جریان ضدفرهنگی و مخاطب‌گریزی باشد که همه ارکان سیاسی و فرهنگی باعثش بوده‌اند. انتشارات یک واحد و صنف فرهنگی است که حیات و تداومش، در ساختار کشورهایی مثل ایران بستگی زیادی به جریانات غیرفرهنگی پیدا کرده است./ایران تئاتر
٭٭٭ میکائیل دیانی (فیلمساز): باید این ذهنیت برای کارگردان‌ها جا بیفتد که اگر بگویند اثر من اقتباسی است جایگاه بالاتری دارد. در سینمای کوتاه اینکه اثری اقتباسی است مایه فخر است اما در سینمای بلند هنوز جا نیفتاده است. این تصور را دارند که از ارزش فیلم‌نامه‌نویس کم می‌شود. اگر یک نویسنده به چندین اثر داستانی رجوع کند و بتواند فیلم بسازد ما با فیلم‌سازی مواجهیم که اهل داستان هم هست و عمیق‌تر از فیلم‌نامه‌نویس معمولی است./ایبنا