به گزارش خبرنگار سینما صبا، فیلم «بچه‌های زیرزمینی» یا در ترجمه‌ای دقیق‌ «خال‌ها» در جشنواره فیلم شهر سال گذشته، در بخش بین‌الملل اکران شد.

«خال‌ها» قصه چند کودک بی‌خانمان را روایت می‌کند که در سودای مامنی گرم و صمیمی دل به دریا می‌زنند‌. آن‌ها در جستجوی زندگی هستند اما چیزی جز مرگ نصیب‌شان نمی‌شود!

این فیلم پس از اکران در جشنواره فیلم شهر هیچ ردپایی از خود یا سازنده‌اش (کارلوس زاپاتا) به جا نگذاشت! هنوز که هنوز است اثری از این فیلم‌ساز نیست. او تنها «خال‌ها» را ساخته و با همین یک فیلم در نگاه معدود تماشاگران دیده شد و سپس به محاق رفت.

هرچقدر به این مسئله توجه کنیم، حسرت بیشتری خواهیم خورد. چرا که فیلم «خال‌ها» از جنبه‌های متفاوتی می‌تواند به هنر سینما و فرم روایت‌گری در سینما یاری رساند. آنچه در دوران معاصر اغلب فیلم‌سازان را درگیر خود کرده، نوآوری است. همه در پی آن هستند که خلاقیت به خرج داده و معادلات را عوض کنند. مسیر را پی‌ریزی کرده و پیشاهنگ باشند. آن‌ها فارغ از اینکه چه مسیری را طی کرده‌اند تا به این نقطه رسیده‌اند، می‌خواهند همه را با خلق یک روش نو انگشت به دهان گذارند.

چه بسا فیلم‌سازانی بودند که با عاریه گرفتن از کارگردانان‌های پیش از خود به غایت خلاقیت رسیده و برجسته شدند. فیلم «خال‌ها» از اتمسفر حاکم در سینمای نئورئالیسم بهره برده و جهانی را می‌سازد که برآمده از جهان‌بینی فیلم‌ساز (کارلوس زاپاتا) است.

این بدین معنا نیست که فیلم «خال‌ها» از سینمای مجیدی یا داوودنژاد بهتر است! بلکه آن‌ها جایگاه خودشان را داشته و «خال‌ها» نیز با گرته‌برداری از آن‌ها به جایگاهی دست یافته است. در نتیجه سینمای شاخص و یا نوآورانه «خال‌ها» می‌تواند برچسب نوآوری را از آن خود کند. چرا که ریشه‌ها را شناخته و از دل آن‌ها یک اثر سینمایی استخراج می‌کند. این فیلم تحفه کم‌یابی در دریای بی‌کران نئورئالیسم است. تحفه‌ای که باید هرچه زودتر دیده و شناخته شود.

کارلوس زاپاتا در بوگوتا متولد شد و از دانشگاه پولیتیانو گران کلمبیا فارغ‌التحصیل شد. او در دوران تحصیل در دانشگاه چندین فیلم کوتاه از جمله را نوشت و کارگردانی کرد که در یک جشنواره بین‌المللی فیلم در رومانی جایزه دریافت کرد. فیلم بلند او محصول مشترک کلمبیا و مکزیک، در برخی از پرحاشیه‌ترین مکان‌های شهر بوگوتا فیلمبرداری شد و کمک هزینه پس از تولید را از صندوق توسعه فیلم کلمبیا (FDC) دریافت کرد و در جشنواره‌های سراسر جهان مورد تحسین قرار گرفت، جایزه بهترین کارگردانی را در جشنواره بین‌المللی فیلم ساتندر در کلمبیا و جایزه بهترین فیلم را در جشنواره جهانی فیلم دریافت کرد. جشنواره فیلم کلمبیا در نیویورک، جایزه هیئت داوران در جشنواره بین‌المللی فیلم سانیفسک سانتیاگو در شیلی و جایزه هیئت داوران در بازار سمعی و بصری آمریکای لاتین FLICC در مکزیک، و بخشی از منتخب رسمی جشنواره های فیلم گوادالاخارا، مالاگا و وینا دل مار و … را به دست آورد. فیلم توپوس [خال‌ها]، در یک بوگوتای بدون رودخانه، بدون هویت، ماجرای چهار کودک را روایت می‌کند که در فاضلاب زندگی می‌کنند و رویای زنده ماندن را در سر می‌پرورانند.