به گزارش صبا، نقل قول‌های زیر بر اساس مطالب منتشره در رسانه‌های مختلف در روز شنبه ۲۷ خرداد ۱۴۰۲ گردآوری شده‌ است.

*** بهمن فرمان‌آرا (کارگردان): اصلا مایوس نیستم. هیچ جایی هم نمی‌خواهم بروم. ایران مملکت من است، ۸۲ سال در ایران خدمت کردم اصلا به این فکر نمی‌کنم که جایی بروم. خانم از مملکت خودم نمی‌خواهم دور شوم.من هیچ جا نمی‌روم، دلیلش این نیست که نمی‌توانم بروم یا ویزا ندارم یا اجازه ندارم. خیر اصلا این‌گونه نیست. من در این سن و سال در خارج از ایران نمی‌توانم زندگی کنم به این فکر می‌کنم که باید صبح که بیدار می‌شوم در مملکت خودم باشم. نه اینکه در فرانسه یا کانادا یا امریکا باشم، آخر این کشورها در این سن چه چیزی به من می‌دهد که من دور از مملکت خودم باشم و سیستم هم نمی‌گذارد من کار کنم. والا من هم دانشگاه‌های خارجی می‌توانم درس بدهم. از دانشگاه‌های آنجا فارغ‌التحصیل شدم زبان انگلیسی را مثل زبان مادری بلدم. ولی چرا؟ آنها جوان‌های‌شان اسپیلبرگ و بسیاری کارگردان‌های بزرگ را دارند ولی ما چرا جوان‌های خودمان را بگذاریم و به کشورهای دیگر برویم. خیر من نمی‌روم و مهاجرت نمی‌کنم./اعتماد

***سعید مروتی (سردبیر همشهری۲۴): واقعیت این است که همه چیز در فضای مجازی و تلفن همراه مردم خلاصه نمی‌شود و اگر رسانه‌ای محتوای مناسبی را با بسته بندی و فرم شکیل عرضه کند که مشابه‌اش در اینترنت در دسترس نباشد، بازخورد خوبی از مردم خواهد گرفت. مشکل بسیاری از مطبوعات امروز، باز نشر مطالب موجود در اینترنت و سایت‌ها و خبرگزاری‌ها است. مشکلی که البته ریشه در معضلات اقتصادی نشریات هم دارد. وقتی تولید مطلب، تعطیل و باز نشر مطالب اینترنتی به دلیل کوچک شدن تحریریه‌ها و انتشار رپرتاژ آگهی، برای پوشش هزینه‌ها در دستور کار قرار می‌گیرد، نمی‌شود از مردم انتظار داشت به مطبوعات اقبال نشان دهند./فارس

***احمدرضا اسعدی (بازیگر): هنر با تمام وجه الهی‌اش که آدم‌ها را محبوب القلوب می‌کند اما آنها را در دام شهرت، قدرت و ثروت می‌اندازد و اینها مثلثی آسیب زننده است. وقتی بازیگری در این دام افتاد یکسره به دنبال این می‌رود که تأیید شود و برای این گرفتن تأیید دیگران ممکن است تن به هرکاری بدهد؛ درصورتی که شرح وظایف ما مشخص است. نقش من مشخص است و باید تمام هم و غم خودم را بگذارم که نقش ام را به خوبی ایفا و روابط انسانی ام را با دیگران خوب اجرا کنم و این شرح وظیفه هر انسان نرمالی است؛ از بازیگر گرفته تا طراح گریم و این بی‌حاشیه بودن و لاک‌پشتی عمل کردن در زندگی و کار است. برخی اما گوزنی هستند و همواره گیر و شاخ و برگ و حاشیه دارند یا دنبال حاشیه سازی هستند. / ایرنا

***سعید الهی (کارشناس فرهنگی): سینما عالم متفاوتی نسبت به آنچه در ذهن حاکمان است، دارد و ناگفته نماند که روحیه محافظ کاری مدیران در بحث خودسانسوری مهمترین عنصر است چراکه از مقام بالادست و از دست دادن جایگاه شغلی و پاسخگویی می‌ترسند. ما از بیان حقایق کشور هم ممنوع هستیم و حتی بعد از ۴۳ سال روایت‌های متعلق به نظام جمهوری اسلامی را در سینما نمی‌توانیم بیان کنیم‌. برای این موضوع سینما نیاز به یک نهاد بالادستی دارد. همچنین لازم است تغییر نگاه در مدیران ارشد اتفاق بیفتد تا بتوان به مسائلی پرداخت که پیش از این در سینما امکان آن وجود نداشت./فارس

***کورش مهربان (خواننده): سال نود و هشت، سه چهار نفری در این زمینه کار می کردند که نمی‌خواهم از آنها نام ببرم. در همان مقطع بود که قطعات «دوش» و «یار ناز» را ساختیم و قطعه «روح برهوت» را با آهنگسازی آقای چراغعلی منتشر کردیم. این آثار بسیار شنیده شدند و مورد توجه قرار گرفتند. در ادامه بود که چند نفری برای همکاری و حمایت با من تماس گرفتند و با همه آنها گپ و گفت داشتم که نتیجه‌ای حاصل نشد و در نهایت همکاری صورت نگرفت؛ به این دلیل که آن افراد بسیار با شعر زاویه داشتند! اینطور بگویم که شعر برای آنها سم بود و می‌گفتند فقط ترانه. آن هم ترانه‌ای که دم‌دستی باشد. من خودم در زمینه سرایش شعر کار کرده‌ام و سال نود و یک بود که اولین دفتر شعرم را منتشر کردم و از آن مقطع خیلی می‌گذرد. با توجه به حساسیت‌هایی که به مقوله ادبیات و شعر دارم؛ زیر بار این موضوع نرفتم و به خواسته آن دوستان تن ندادم. چطور می‌شود از شعر بگذرم و به ترانه‌هایی برسم که دم دستی هستند و به نوعی سفارشی محسوب می‌شوند؟!/ایلنا