به گزارش صبا، نقل‌قول‌های زیر بر اساس مطالب منتشره در رسانه‌های مختلف در روز سه شنبه ۳۰ خرداد ۱۴۰۲ گردآوری شده‌ است.

*** ایوب آقاخانی (نویسنده و کارگردان تئاتر): به نظر من ادبیات و ادبیات نمایشی محصول تاثیر و تاثر از آثار قبل از خود است و معتقدم هیچ اثری روی پای خودش نایستاده است و روی آثار قبل خود ایستاده و این اثر ممکن است قرن‌ها پیش از آن متن نوشته شده باشد. اعتقاد دارم که تمام آثار من نیز متاثر و برگرفته از آثاری است که پیشتر نوشته شده‌اند. من پیوسته از متن‌های دیگر الهام می‌گیرم بدون آنکه بدانم به عبارتی این الهام یک فرآیند ناخودآگاه و غریزی است. من چون پیوسته در حال مطالعه هستم پیوسته در معرض امواج آثاری هستم که خودم از آن بی‌خبرم و در اثر بعدی‌ام بدون دانستن این تاثیر از آنها استفاده می‌کنم. من با جسارت به این پرسش پاسخ می‌دهم اما نه اثر و نه نویسنده خاص، بلکه دارم درباره تمام آثار و خوانده‌هایم حرف می‌زنم. به نظرم اگر کسی به این پرسش این پاسخ را داد که از کسی تاثیر نمی‌پذیرد خواهش می‌کنم که او را به عنوان فرد دروغگو که آثارش ارزش خواندن هم ندارند به دیگران معرفی کنید. / اعتماد

*** محمدرضا شفاه (تهیه کننده): احساس ناامنی در فیلمسازی به‌دلیل عدم حاکمیت قانون است. اگر قانون مشخص کرده سازمان یا نهادی مسئولیت صدور پروانه ساخت فیلم را بر‌عهده بگیرد، آن سازمان یا نهاد باید با دست باز و بدون ملاحظات فراقانونی تصمیم بگیرد که فیلمی تولید شود یا نشود و اگر فیلمی تولید می‌شود باید پای اکران آن با دلایل مستدل بایستد. سازمان سینمایی وزارت ارشاد متولی قانونی صدور پروانه ساخت فیلم است. این نهاد قانونا اگر می‌گوید تولید و اکران فیلمی بلامانع است دیگر نباید شاهد این باشیم که بعد از مدتی سازمان یا نهاد دیگری بیاید بگوید من مخالف اکران فیلم هستم. مگر می‌شود؟ مگر شما مرجع تخصصی در سینما و فیلمسازی هستید؟ قبول دارم، اگر نهاد حساس نظامی و امنیتی باشد می‌بایست تمام حساسیت مدنظرشان را پیش از صدور مجوز فیلم به وزارت ارشاد انتقال دهند تا ارشاد بنا بر تشخیص خودش این حساسیت‌ها را روی فیلم‌ها اعمال کند، اما سازمانی مثل سازمان نظام پزشکی که از نظر من نمی‌تواند تشخیص دهد چه فیلمی به سود جامعه پزشکی است، در حال حاضر ممکن است شما را به دردسر بیندازد. چون فیلمسازی کاری هنری است و وزارت ارشاد به عنوان نماینده و حافظ ملاحظات تمام اصناف و سازمان‌های کشور با ساز و کار تخصصی‌اش تشخیص می‌دهد فیلمی به حقوق نهادها و اصناف مختلف تعدی می‌کند یا خیر. متاسفانه مشکل ما این است که هر نهاد و سازمانی که نفوذ داشته‌باشد راجع به فیلم‌ها اظهارنظر و اعمال نظر می‌کند. در شرایطی که قانون حاکمیت نداشته‌باشد واقعا نمی‌دانیم بعد از تولید یک فیلم آیا می‌توانیم آن را اکران کنیم یا نه و متاسفانه شرایط به گونه‌ای شده که مسئولان بدون این‌که بخواهند توقع دارند فیلم برای آنها ساخته شود! در صورتی‌که مخاطب ما مردم هستند. /جام جم

٭٭٭ علی مردانه (دستیار کارگردان): به یاد دارم «علی اوجی» با من تماس گرفت و پیشنهاد کار با «مسعود کیمیایی» در خائن‌کشی را داد. با وجود این‌که مادرم تازه عمل قلب کرده بود و کنار او بودم اما باز هم نتوانستم به این پیشنهاد فوق‌العاده جواب رد بدهم. کار کردن با «مسعود کیمیایی» یعنی خواندنِ تاریخ سینمای ایران، یعنی حضور در مدرسه‌ی سینما./ سینماسینما

***محسن نفر (موسیقیدان): موسیقی ما یکی از سندهایی است که حکایت از زنده بودن فرهنگ ما می‌کند، اگر سایر هنرها مثل خوشنویسی، تذهیب، تجسمی و… را در نظر بگیریم اینها بعد از اسلام اختراع شده، اما در میان همه این موارد موسیقی عمری مساوی با ده هزار سال دارد. ابن خلدون می‌گوید یک تمدن آنگاه به فرهنگ و هنر روی می‌آورد که از آسایش و دوام سیاسی و اقتصادی برخوردار باشد، اگر این دو را از سر بگذراند، خواهد ماند. باربد، نکیسا و بامشداد  اساتید قدیم ما هستند اما ما دیگر استادان آنها را نمی‌شناسیم که به ده هزار سال پیش می‌رسند. ما مفتخریم که موسیقی ما همپای فرهنگ ده هزار ساله بوده است. قانون و نظام موسیقی ما ردیف است و امری من‌درآوردی نیست./آنا

*** کامیار عابدی (پژوهشگر ادبی): در کشورهای مختلف جهان تا حدودی و مخصوصا در کشورهای جهان سوم و از جمله کشور ما در قرن گذشته علاقه به استفاده از ابزار شعری برای القای مفاهیم ایدئولوژی‌های سیاسی  وجود داشته است. اما پس از فروپاشی اتحاد شوروی سابق به تدریج نگاه مخاطبان نسبت به ادبیات ایدئولوژیک کاملا دگرگون شده است و برخی مخاطبان  شعر عقیده دارند که فقط فردیت ادبی شاعر و روح شاعرانه در شعر باید نشان داده شود و شعر نباید تریبون افکار سیاسی و ایدئولوژیک قرار گیرد. در میان خود شاعران جدی هم در سه دهه اخیر، مانند مخاطبان، نوعی پرهیز از ایدئولوژی از هر نوعش به وجود آمده است اما بازتاب عاطفی و حسی شاعران به رویدادهای اجتماعی و سیاسی در شعرشان البته به صورت استعاری و پوشیده و «گفتن از طریق نگفتن» نکته‌ای است که در همه ادوار ادبی در شعر فارسی و دیگر زبان‌ها وجود داشته و بخشی مهم از تاریخ ادبی ایران و جهان شمرده می‌شود و این موضوع با ایدولوژیک شدن شعر و ادبیات کاملا فرق دارد./ایسنا

***یوحنا حکیمی (طراح گریم و بازیگر تئاتر): فردی که پدر و مادر ندارد یتیم نامیده می شود و کمتر کسی به این فرد توجه می کند مگر اینکه از سر دلسوزی و ترحم باشد که آن هم غلط است؛ اکنون تئاتر گویی یتیم است یعنی حامی و پشتوانه ندارد و این یتیم بودن هررشته ای را به قهقهرا می برد و ما باید تلاش کنیم تا بهترین موقعیت را برای خانواده تئاتر ایجاد کنیم و مدیران فرهنگی باید وضعیت هنر را جدی گرفته و برای تئاتر به عنوان یک هنر مادر چاره ای جدی بیندیشند تا اهالی تئاتر بتوانند اتفاقات مهمی را در این عرصه رقم بزنند و به قول شما نتیجه اش ایجاد سرمایه گذاری برای سینماست که شما می بینید این روزها چه قدر در معرفی چهره های شاخص از تئاتر ثمر می گیرد. / برنا

*** علی سرتیپی (تهیه کننده): هم‌اکنون بدنه دولت و وزارت فرهنگ، یک جریان یک‌دستی را تشکیل داده‌اند که در حال فعالیت بوده و اتفاقا همسو نیز هستند و در این مسیر، اختلافی وجود ندارد. این اتفاق سبب می‌شود تا تمامیت دولت، پشت وزارت ارشاد بیاید و کارها به خوبی به سرانجام برسد. کارها به خوبی پیش رفت؛ سینماها با تمام ظرفیت، فیلم‌های جدید را روی پرده بردند، چراغ استودیوهای موسیقی روشن شد و خوانندگان علاوه بر انتشار قطعات، به روی سن رفتند و برای مردم خواندند، درب‌های نگارخانه‌ها و نمایشگاه‌ها باز شد، کتابخانه‌ها گشایش یافتند و جشنواره‌های مختلف فرهنگی، در موعد مقرر خود برگزار شدند. همه چیز روی ریل افتاده است که اینها همه دستاورد به حساب می‌آید. حالا متاسفانه افرادی که به اصول دموکراسی پایبند نیستند و همه چیز را طبق خواست و سلیقه خود می‌رانند، وزارت فرهنگ و ارشاد را مسبب ایجاد برخی اتفاقات می کنند که اتفاقا ارتباطی به این وزارتخانه ندارد و در عین حال دستاوردهای این وزاتخانه را نادیده می‌گیرند. / ایرنا