به گزارش خبرنگار فرهنگ و گردشگری صبا، توریسم ریویو نوشت:  تیمی متشکل از کارشناسان بیش از ۳۰ کشور جهان برای رسیدگی به مسائل مطرح شده، نحوه حفاظت از آب و هوا و گردشگری را به طور جامع بررسی کرده‌اند و نتیجه کار آنها تدوین فهرستی از پیشرفت‌ها و شکست‌های صنعت گردشگری و تعریف چهارچوبی متشکل از ۴۰ معیار کمی قابل اندازه‌گیری برای هدایت تلاش‌های آینده فعالان گردشگری برای دستیابی به تعادل آب و هوایی بهتر است.

گردشگری سریع‌تر از اقتصاد جهانی رشد می‌کند

این گزارش حقایق مرتبط با صنعت گردشگری را گردآوری کرده است و نشان می‌دهد که صنعت گردشگری سریع‌تر از اقتصاد جهانی رشد می‌کند و به سمت سفرهای طولانی‌تری می‌رود که به انتشار بیش از پیش کربن می‌انجامند.

متاسفانه صنعت گردشگری به طور مستقیم و غیر مستقیم مسئول ۸ تا ۱۰ درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای در جهان است. علاوه بر این، مقاصد مهم گردشگری در اغلب مواقع با مشکلات منطقه‌ای چون کمبود آب و افزایش بیش از حد دمای هوا مواجه هستند و مسافران منابع کمیاب و تجدیدناپذیری چون آب و انرژی را برای خنک کردن فضای اطرافشان هدر می‌دهند. با این حال بسیاری از کشورها گردشگری را ترویج می‌کنند زیرا این صنعت به توسعه اقتصادی آنها کمک می‌کند.

این در صورتی است که گردشگری رو به رشد منجر به افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای و تشدید تغییرات آب و هوایی می‌شود.

سهم صنعت گردشگری در انتشار گازهای گلخانه‌ای در بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۹، ۶۵ درصد افزایش یافته است.

۲۶ درصد از کل سفرهای گردشگری ملی و بین‌المللی، مسافرت هوایی هستند و سفرهای هوایی ۷۵ درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای را به همراه دارند.

از سوی دیگر، سفرهای ریلی، کم‌آلاینده‌ترین نوع سفر هستند، اگرچه بسیاری از مکان‌ها هنوز برای به حرکت درآوردن قطارها از سوخت‌های فسیلی استفاده می‌کنند؛ در واقع کربن‌زدایی حمل و نقل ریلی نیازمند برق پاک است که متاسفانه کمبود آن در بسیاری از کشورها دیده می‌شود.

اگرچه شدت انتشار گازهای گلخانه‌ای از هتل‌ها در برخی از مناطق جهان کاهش یافته و میابد اما این روند باید شتاب گرفته و در سطح جهان گسترش پیدا کند تا صنعت گردشگری به کاهش ۵۰ درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای در سال ۲۰۳۰ برسد.

هم‌اکنون ایتالیا، مکزیک و تایلند جزو کشورهایی هستند که بیشترین سهم را از انتشار گازهای گلخانه‌ای دارند.

عدالت آب و هوایی به حاشیه می‌رود

مردم کشورهای ثروتمند تمایل زیادی به انتشار کربن دارند و این امر می‌تواند به کشورهایی که منابع لازم برای مقابله با تغییرات آب و هوایی را ندارند، آسیب برساند؛ هم‌اکنون کشورهایی که با مسائلی چون فقر، گردشگری ناپایدار و مخاطرات ناشی از تغییرات آب و هوایی دست و پنجه نرم می‌کنند، دستیابی به اهداف توسعه پایدار را چالش‌برانگیز می‌دانند و این می‌تواند اثرات تغییر آب و هوا را در جزایر و مناطق کوهستانی کشورهایی که کم درآمد هستند و یا درآمد متوسطی دارند، تشدید کند.

کشوری که هیچ گزینه‌ای را به جز گردشگری برای توسعه اقتصادی خودش ندارد، باید از فعالان صنعت گردشگری خودش حمایت کند.

صنعت گردشگری در معرض خطر تغییرات اقلیمی است

پیامدهای تغییرات اقلیمی صنعت گردشگری را تحت تاثیر قرار داده است؛ براساس نتایج به دست آمده، در آینده اشکال فعلی گردشگری در برخی از مقاصد امکان‌پذیر نخواهد بود زیرا تغییرات آب و هوایی استفاده از آن اشکال را غیر ممکن خواهد کرد. البته هم‌اکنون مسئولان کشورها برنامه‌ریزی‌هایی را برای سازگاری انسان‌ها با تغییرات آب و هوایی انجام می‌دهند و استراتژی‌هایی را در همین راستا به کار می‌گیرند اما آن اقدامات معمولا پراکنده و کوتاه‌مدت هستند و به طور مساوی در همه جا اجرا نمی‌شوند.

براساس این گزارش، سیاست گردشگری هنوز به طور سیستماتیک در چهارچوب‌های جهانی و ملی تغییرات اقلیمی ادغام نشده است یعنی از یک طرف بسیاری از کشورها که گردشگری تاثیر قابل توجهی روی اقتصادشان دارد، در برنامه‌های حفاظت از آب و هوا در نظر گرفته نمی‌شوند و از طرف دیگر سیاست‌ها در رفع نیاز به کاهش شکل‌های آلاینده گردشگری ناکام هستند و انتخاب محصولات کم کربن برای سفر را تبلیغ نمی‌کنند.

سیاست‌های موثر برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای به نتیجه مطلوب نمی‌رسند چون سیاستگزاران بیشتر به مقاصد گردشگری توجه می‌کنند و توجه چندانی به طول مسیر سفر ندارند. علاوه بر این، دولت‌ها میلیاردها دلار را برای تامین و تکمیل زیرساخت‌هایی چون فرودگاه‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند که به شدت در برابر تغییرات آب و هوایی آسیب‌پذیر هستند و گازهای گلخانه‌ای زیادی منتشر می‌کنند.

صنعت گردشگری باید از دارایی‌های خود محافظت کند

در این گزارش آمده است که هیچ کشور یا مقصدی نتوانسته است انتشار گازهای گلخانه‌ای را به میزان قابل توجهی کاهش بدهد و جهان به راهکارهای نوآورانه نیاز دارد.

ایزابل هیل مدیر اسبق دفتر ملی سفر و گردشگری ایالات متحده آمریکا معتقد است که صنعت گردشگری باید خطرات قابل توجه تغییرات آب و هوایی را برای دارایی‌های اساسی خود مانند مردم، سیاره و زیرساخت‌ها درک کند.

گردشگری باید به سرعت خودش را با تغییرات آب و هوایی منطبق کند. این تنها راهی است که باعث می‌شود صنعت مذکور از نظر اقتصادی پایدار بماند.

اجلاس آب و هوایی گلاسکو در سال ۲۰۲۱ اهداف اقلیمی را برای صنعت گردشگری تدوین کرد. این اهداف شامل نصف کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۳۰ بود.