«تئاترون» درحمایت از حوزه تئاتر و گروههای تازهکار
و نوپا شکل گرفته است. ایدهپردازان و بنیانگذاران این استارتآپ دو دختر جوان
۲۲ساله به نامهای بهاره غنچه و پرنیا سبطی هستند و بهدلیل علاقهمندی شخصی که
به تئاتر داشتند این استارتآپ را تاسیس کردند. با این دو مدیر جوان، گفتوگویی
درمورد استارتآپشان انجام دادیم که در ادامه آن را میخوانید.
هدف و ایدهای که در ذهن داشتید تا این استارتآپ
را بنیان بگذارید چه بود؟
پرنیا سبطی: من و بهاره دانشجوی رشته مدیریت دانشگاه شهر قزوین بودیم. بهاره در کانون تئاتر
دانشگاه فعالیت میکرد هر دو به تئاتر علاقه داشتیم. بیشتر اوقات در تهران
تئاترهایی اجرا میشد، از طرفی محل تحصیلمان قزوین بود و بهخاطر همین بعد مسافت تماشای
این تئاترها را از دست میدادیم. سالنهای تئاتر قزوین قوی نیستند و فاقد تجهیرات
لازم هستند به همین سبب گروههای تئاتری کمتر دیده میشوند. کار کسانی که تئاتر
کار میکردند خوب بود اما چون ساکن شهرستان بودند، تنها کانون تئاتر دانشگاه برای
دیده شدن کافی نبود. تمرکز بیشتر فعالیتهای فرهنگی و هنری در تهران است و تئاتر
نیز از این قاعده مستثنی نیست. بههمین دلایل فکر کردیم شاید بتوانیم بستری ایجاد کنیم
تا گروهها و هنرمندانی که ساکن تهران نیستند اما علاقه دارند تئاترهایشان دیده
شود مجبور نباشند حتما به تهران بیایند و بتوانند تئاترهایی که در تهران اجرا میشود
را ببینند. بهعنوان مثال زمانی که نمایش خوب با اجرایی متفاوت روی صحنه است و نظر
مثبت مخاطبان را جلب کرده، هنردوستان دیگر که ساکن شهرهایی غیر از تهران هستند نیز
امکان دیدن آن را روی صحنه داشته باشند و در انتظار فیلم اجرای آن کار که غالباً
بعد از ۶ تا ۱۲ماه در دسترس قرار میگیرد، نمانند.
فعالیتهای استارتآپ شما شامل چه کارهایی است،
بهویژه برای گروههای تئاتری شهرستان؟
بهاره غنچه: قصد ما معرفی و حمایت کردن مخصوصا از گروههای تئاتری نوپای تهران و شهرستانها
و همچنین گروهای شهرهای کوچک است. کار و خدمات ما بستگی به خواسته و نیاز گروهها
دارد برای همین نمیتوانیم دقیقا بگوییم چه خدماتی داریم ولی تمام هدف ما حمایت از
آنان است و در این راستا با همه امکانات تمام تلاشمان را میکنیم.
پرنیا سبطی: ازآنجایی که «تئاترون» در حال حاضر تازهتاسیس و نوپاست، خدمات حمایتی ما به
دانشجویان و گروههای تازهتاسیس تهران محدود شده است. شبکههای اجتماعی که برای
«تئاترون» ایجاد شده بازدید بالایی دارند، ما با قرار دادن پوسترها و یا تیزهایی
که گروهای تئاتری برای ما ارسال میکنند به جذب مخاطب و معرفی شدن کارشان کمک میکنیم.
در حال حاضر حمایت ما از گروهایی که ساکن شهرستان هستند در همین حد است که به امید
خدا در آیندهای نهچندان دور دامنه خدماتمان را گسترش خواهیم داد.
بیشتر استارتآپها از حامی مالی برخوردار هستند،
شما حامی مالی دارید؟
بهاره غنچه: ما برای جذب حامی مالی تلاش چندانی نکردیم و تاکنون همه کارها را خودمان پیش
بردهایم؛ ولی از آنجایی که فضای تئاتر بسیار گسترده است و ما نیز تلاشمان پوشش
تمام شهرهای ایران است، از حامیان مالی استقبال میکنیم. زیرا معتقدیم که حمایت
مالی قطعاً کیفیت خدمات ما را ارتقاء میبخشد.
در عرصه تئاتر کمبودها و نبودهای زیادی وجود
دارد؛ «تئاترون» برای گذشتن از این فقدانها و کاستیها چه برنامهای دارد؟ شما بهعنوان
کسی که فعالیت تئاتر انجام دادهاید، تجربهای از این دست داشتهاید؟
بهاره غنچه: شعار ما «سالنی به وسعت جهان» است. این شعار دوسویه است بدین معنی هم
بازیگران میتوانند در صحنهای به وسعت جهان نقشآفرینی کنند و هم همه مردم از
تمامی نقاط به تماشای نمایشها بنشینند. عملی شدن این هدف خط بطلانی است بر تمام
فقدانهایی که از آن یاد کردید. همینطور که قبلا گفتیم نقطه تمرکز تئاتر، تهران
است. هستند بسیاری که تنها به صرف عشقی که به تئاتر دارند و برای فعالیت در این
عرصه محکوم به کوچ اجباری به تهران شدهاند و ما تمام تلاشمان را میکنیم تا نقل
مکان، تنها گزینه پاسخ به اینهمه شور و عشق نباشد. میخواهیم بهترین نمایشها در
نقطهای خاص متمرکز نباشند و همه افراد صرفنظر از اینکه کجا سکنی دارند، از آن
بهرمند باشند.
بهزودی جشنواره «فغر» را درپیش داریم، آیا شما
هم در این جشنواره حضور دارید؟
پرنیا سبطی: ابتدا اجازه میخواهم در مورد معنی لغوی «فغر» کمی توضیح دهم. فغر یعنی
شکوفایی، یعنی شکفتن. و هدف جشنواره هم برقراری عدالت هست تا بتواند هنرآموزان
تئاتر بهخوبی معرفی شوند؛ و خبر خوش آنکه ما در راستای انجام این مهم توانستیم
انحصار رسانهای این جشنواره را به دست بگیریم. از آنجایی که هدف ما حمایت و معرفی
کردن هست ما توانستیم انحصار رسانهای این جشنواره را بهدست بگیریم و برای اولین
بار بهصورت آنلاین این جشنواره را در سراسر کشور اکران کنیم تا همه افرادی که در شهرهای
مختلف هستند بتوانند این جشنواره را ببینند.
تا چه اندازه فکر میکنید «تئاترون» بتواند به
فعالیت خودش ادامه دهد و آینده ایدهآلی که برای «تئاترون» در نظر دارید چیست؟
بهاره غنچه: فعالیت «تئاترون» در زمینه فرهنگ و هنر است و مردم ما متوجه نیاز جامعه به
بهبود و گسترش فرهنگ بوده و بهشدت خواستار انجام این مهم هستند. از آنجاییکه خواست
ما با خواست اقشار و آحاد مردم همسوست، چشماندازی درخشان و آیندهای روشن را پیش
روی خود میبینم.
سایتهایی هستند که بلیتفروشی تئاترها را
انجام میدهند «تئاترون» بلیت تئاترهای دیگر را هم به فروش میرساند یا فقط بلیت
گروههای تئاتری که قرار است از آنها حمایت کند را به فروش میگذارد؟
پرنیا سبطی: «تئاترون» در زمینه اکران آنلاین این تئاترها فعالیت دارد و درحال حاضر
برنامهای برای فروش بلیت اجرای صحنه نداریم ولی در آینده معلوم نیست چه چیزی پیش
آید. فعلا فقط بلیت تئاترهایی که اکران آنلاین آنها را انجام میدهیم به فروش
گذاشتهایم.
چرا اسم «تئاترون» را انتخاب کردید؟
«تئاترون» نام باستانی و یونانی است و معنای آن یعنی محلی
که مردم در آن مینشینند و نمایش را تماشا میکنند. هدف ما هم همین است، پس نامی
را برگزیدیم که مطابق با هدفمان باشد. به این معنی که برای همه مخاطبها یک صندلی
رزرو شده در سالن تدارک ببینیم تا بتوانند آن تئاتر را ببینند. البته معنی دیگری نیز دارد به این شکل که وقتی نوشتار بهصورت انگلیسی باشد
«تئاتر» به اضافه «آن» هست؛ کلمه «آن» به معنای آنلاین است.
رشته شما رشته هنری نبوده و مدیریت خواندهاید
چرا استارتآپی در زمینه تئاتر درست کردید؟
بهاره غنچه: من و پرنیا رشته مدیریت خواندیم ولی هر دوی ما در زمینه مسئولیتهای اجتماعی
و فرهنگی فعالیت داشتیم. هر چقدر که تئاتر گسترش بیشتری پیدا کند تاثیرهای مثبت
بیشتری بر فرهنگ میگذارد. ما نیز زمانی دانشجو بودیم و با همان فقدانهایی که
گفتید دست به گریبان بودهایم، برخورداری از امکانات یکسان برای همه، خواسته ماست
و آن را مسئولیت اجتماعی خود میدانیم. من فکر میکنم در این راه تنها نیستیم و
هستند کسانی که مثل ما بهدنبال برقراری عدل و انصاف باشند.
پرنیا سبطی: استارتآپ یک پکیج کاملی از کسب و کار است. درست است که در حوزه هنر فعالیت میکنیم
اما در استارتآپ کار کردن، مستلزم دانستن مهارتهای مدیریتی و بازاریابی و تمام چیزهایی
است که ما درس آن را خواندهایم و تجربه کردهایم
مینا سجادی
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است