یوهان ولفگانگ گوته از مشاهیر نویسندگان و شعرای آلمان در ۲۸اگوست
۱۷۴۹میلادی در شهر فرانکفورت آلمان به دنیا آمد.

پدرش حقوقدان بود و محیطی فرهنگی برای رشد و تعلیم و تربیت گوته فراهم
آورد. وی در این محیط تحت آموزش منظم و کامل قرار گرفت.

در ۱۶سالگی جهت تحصیل در رشته حقوق به لایپزیگ رفت. دوره دانشجویى وی
با حضورش در محافل اشرافی همزمان بود که سه سال به طول انجامید. گوته در سال۱۷۶۸میلادی
به فرانکفورت بازگشت و پس از انتشار آثار خود به نام‏های «شریان جرم» و «دیوان نغمه‏های
لایپزیگ»، برای ادامه تحصیل به استراسبورگ رفت. اقامت وی در این شهر در تحول اندیشه
و هنر گوته تاثیری مهم بر جای گذاشت.

آشنایى با هنرمندان و شاعران و مطالعه آثار بزرگان، باعث خلق آثاری توسط
گوته شد که به‌عنوان شاهکار هنر آلمان به حساب می‏آیند.

وی در سال۱۷۷۱میلادی با دریافت مدرک در رشته حقوق به فرانکفورت بازگشت
و علاوه بر اشتغال به وکالت، اقدام به ارائه آثار خود کرد که سرآغازی بود بر عظمت و
تجلی نبوغ او. گوته بزرگ‌ترین شخصیت ادبی قرن نوزدهم و یکی از برجسته‏ترین نوابغ تاریخ
بشر است.

گوته را مبلغ ادبیات آلمان می‏دانند. روح بلندپرواز، قوه تخیّل بی‏نظیر،
قدرت بیان و قلم سحرآمیز او در مردم آلمان سخت تأثیر کرد و او را سرآمد شعرا و نویسندگان
آن کشور کرد.

وی علاوه بر رشته‏های ادبی، در علوم فیزیک، پزشکی و طبیعی نیز مطالعه
و تحقیق کرده و تألیفاتی نیز دارد.

او به اشعار حافظ علاقه‏ای خاص داشت و زبان‏های لاتینی، یونانی، ایتالیایى،
انگلیسی و عربی را می‏دانست. گوته همچنین علاقه زیادی به قرآن و اسلام داشت و اثر آن
را نجات‌بخش و عمیق معرفی کرده است.

همچنین ارزش تمدن مادی در آثار گوته موضوع تازه‏ای را در ادبیات جدید
آلمان وارد کرد و از این‏رو می‏توان او را خالق اندیشه‏های رئالیستی و واقع‏گرایانه
دانست. ولفگانگ گوته سرانجام در ۲۲مارس ۱۸۳۲میلادی در ۸۳سالگی درگذشت.