به گزارش صبا، جعفر گودرزی رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در واکنش به شایعه درگذشت جمشید هاشم‌پور بازیگر پیشکسوت، یادداشتی منتشر کرد و گفت که رسالت رسانه‌ها راست‌گویی و حقیقت‌جویی است.

متن لین یادداشت به شرح زیر است.

«گاهی نه مرگ که حتی شایعه مرگ یک انسان، خاصه هنرمندی مردمی که او را به محبوبیت‌اش می‌شناسیم، می‌تواند راه نفس را ببندد…چنانکه شایعه درگذشت جمشید خان هاشم پور مثل پتک بر سرم فرود آمد و حالی مثل پنیک را برای من تداعی کرد. تلفنم در حدود سی دقیقه آماج تماس‌های مکرر و پی در پی خبرگزاری‌ها، شبکه‌های رادیویی، رسانه‌ها و دوستان بود. همه نگران و بهت‌زده در پی صحت و سقم ماجرا بودند. انگار در یک لحظه، سینمای ایران و اهالی‌اش دچار مرگ مغزی شده بودند. آرامش از زندگی و خانواده استاد هاشم پور گرفته شده بود و این جدا از تجاوز به آرامش خانواده یک هنرمند، یعنی زخمی کردن روح جمعی با خبری جعلی. آنچه در پس این خبرسازی شرورانه به ذهنم رسید، شرافت حرفه‌ای فعالیت رسانه‌ای و ضرورت اخلاقی آن است که رسالت رسانه‌ها، راست‌گویی و حقیقت‌جویی است نه شایعه‌پراکنی و دروغ‌افکنی. حرمت رسانه و رسانا بودن را باید حفظ کرد تا هویت و حریت خبرنگاری تضمین شود. بانیان و راویان این شایعه‌سازی‌ها و دروغ‌پراکنی‌های کثیف که نان از زخمی کردن روان مردم می‌خورند، با به بازی گرفتن احساسات جمعی، هم به خود جفا می‌کنند هم به حریم و حرمت حرفه خود بی وفایی. شایعه خبر مرگ نه در شان یک رسانه است نه موجب شکوفایی و شوکت کسی می‌شود. به ویژه در این زمانه‌ای که جامعه به اندازه کافی سوگوار است. ما به اندازه کافی سوگواران حرفه‌ای و مرثیه‌نویس خود و روزگارمان شده‌ایم، دیگر شایعه سوگ را به دردهای‌مان اضافه نکنید. عجیب آنکه رسانه‌ها و خبرگزاری‌های رسمی دیروز سردمدار این شایعه‌پراکنی بودند! شما دیگر چرا؟!…

با این همه اما در کنار شر این شایعه شوم اگر خیری نهفته باشد این است که یادی کنم از شان و شکوه و شوکت و منزلت استاد جمشید هاشم پور که بی شک یکی از میراث ارزشمند تاریخ سینمای ماست. نه فقط او را با شمایل جمشید آریا در دهه ۶۰ که با شمایل یک بازیگر با استایل در حافظه سینمایی‌مان ثبت کرده‌ایم که حتی شکل راه رفتن و شیوه نگاه کردنش هم مایه لذت و حظ بصری است و در نوع خود بی نظیر. بازیگری توانمند که حضور مقتدرش در دهه ۶۰، پیوند مردم با سینما را تضمین کرد و نگذاشت تا رویاسازی سینما به تاراج برود. او از آریا بودن به هاشم پور شدن رسید تا نشان دهد نه فقط تیپ‌سازی که شخصیت‌آفرینی را هم خوب بلد است. بازیگری فرهمند و فروتن که همواره اسطوره ماند. مانا باد عمر و سلامتش.»