محمد بحرانی

به گزارش خبرنگار صبا، مانند بسیاری از هنرمندان ژانر کمدی در کار خود جزو بهترین‌هاست و در «کلاه‌قرمزی»، «خندوانه»، «گلشیفته» و حالا در «هیولا» حضور قابل اعتنایی دارد.

-توصیف درستی از این کاراکتر ارایه کردید. شاید در همین چند واژه کلیت کاراکتر «چمچاره» یا «مهرافزون» خلاصه شود. قرار است که او یک کاراکتر تازه به دوران رسیده باشد. در بستر کارگردانی و متن یک کار کمدی، قاعدتا از عنصر اغراق استفاده خواهد شد؛ ممکن است همه ما کاراکتری مانند «چمچاره» را در نزدیکان خودمان البته شاید با میزان اغراقی کمتر داشته باشیم. دقیقا همین است، «چمچاره» که حتی اسم فامیل خود را هم تغییر داده است، به شکلی ناپاک وارد قصه می‌شود و به همان شکل باقی می‌ماند و در قسمت اخیر حسادت هم به ویژگی‌های او اضافه می‌شود و رفته‌رفته حضورش در قصه پررنگ‌تر خواهد شد.

-سیستم کار ما گویی به این شکل است که وقتی برای کاری زمان بیشتری صرف کنید و اشتیاق بیشتری داشته باشید، حوزه ارتباطاتتان هم در همان مسیر شکل می‌گیرند و طبیعتا پیشنهاهایتان هم در همان حوزه خواهند بود. معمولا در حوزه کاری خودم به‌صورت هفتگی یا ماهانه چند پیشنهاد برای صداپیشگی، کارگردانی، مشاوره و… دارم اما شاید بسیاری از دوستان تا یک برهه زمانی اطلاعی نداشتند که من در دانشگاه بازیگری خوانده‌ام که البته به نظر من لازم هم نبود بدانند. سال گذشته برای مدتی طولانی در سریال نمایش خانگی بهروز شعیبی یعنی «گلشیفته» کار کردم که اتفاقا فضایی کمدی داشت، امسال هم این شانس را داشتم که فکر می‌کنم در مهم‌ترین پروژه نمایش خانگی یعنی «هیولا» حضور داشته باشم. از سال گذشته مرتب پیشنهادهای بازیگری برای سریال‌های تلویزیونی داشته‌ام اما همگی با کارهای «گلشیفته» و «هیولا» تداخل داشته‌اند، اما نکته دیگر و نبود پیشنهادهای بازیگری در سال‌های گذشته به‌دلیل این بود که بسیاری از کارهای من در حوزه کودک و کارهای عروسکی بودند.

-خداراشکر در دو تجربه سریال نمایش خانگی که داشتم به این مشکلات برنخوردم. اولویت اصلی من در هر دو سریال، اولویت مادی نبود. به هیچ وجه قصد ندارم مهم بودن موضوع مالی را انکار کنم چراکه حتما مهم است و همه ما از طریق شغلمان ارتزاق می‌کنیم ولی به‌دلیل علاقه زیاد به آقایان شعیبی و مدیری به‌طور حتم سر هر دو کار می‌رفتم.

-در دانشگاه در حوزه‌های مختلف تئاتر کار کرده‌ام؛ کارهای تاریخی، مذهبی و… تصور من این است که (البته شاید دیگران با آن موافق نباشند) می‌توانم در ژانرهای دیگر هم بازی کنم که افراد با دیدن آن راضی باشند و آن را بپذیرند؛ یک نمونه آن در فیلم «نزدیک‌تر» آقای مصطفی احمدی اتفاق افتاد که فیلم اول او هم بود و در جشنواره فجر هم حضور داشت و من به هیچ عنوان نقد منفی از جانب منتقدانی که در آن دوره از جشنواره فیلم را نقد می‌کردند نگرفتم؛ فیلمی که بازیگران بزرگی مثل پارسا پیروزفر، صابر ابر و بسیاری از بازیگران شناخته‌شده حضور داشتند بازخورد منفی از آن نگرفتم و شاید تا حدی در حال حاضر علاقه خودم بازی در نقش جدی است. طی این سال‌ها کلنجار زیادی با کار کمدی داشته‌ام که زمینه بسیاری از آن‌ها خنده بوده است بنابراین بدم نمی‌آید الان در تلویزیون یا در سینما نقش‌های جدی را تجربه کنم.

-فکر می‌کنم حق با شما باشد و این موضوع بی‌تاثیر نباشد. وقتی در سال‌های اخیر فیلم‌های اجتماعی خوبی می‌بینیم که حرف‌های بسیاری برای گفتن دارند و با بازی‌های خوبی هم همراه هستند، بازیگر با دیدن آن‌ها اگر احساس توانایی ایفای چنین نقش‌هایی را در خود ببیند ناخودآگاه به آن سمت تمایل خواهد داشت.

-هیچ اطلاعی ندارم اما در آخرین اطلاعیه‌ای که از تهیه‌کننده برنامه خوانده‌ام این است که برنامه ادامه پیدا خواهد کرد. اگر برنامه ادامه پیدا کند با سبک و سیاق قبلی کار خواهیم کرد، البته اگر مرا دعوت کنند، مخاطبان مطالبه کنند و حرفی برای گفتن داشته باشم، اگرنه که امیدوارم هر چه صلاح است رخ دهد.

-هیچ اطلاعی از آینده ندارم. الان در دوره استراحت «خندوانه» به سر می‌بریم و هنوز گروه ایده‌پردازی و عروسکی «خندوانه» دور هم جمع نشده است بنابراین صبر می‌کنیم تا ببینیم در آینده چه خواهد شد.