به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون صبا، یازده سال از شبی که داریوش و دو رفیقش پانزده شمش طلا را دزدیدند می‌گذرد و او که این روزها و شب‌ها را با کارگری در ترکیه گذرانده تنها امیدش رضایت خانواده دوست و همدستش سیروس است زیرا در شب دزدی، جنازه‌ او چند خانه آن‌طرف‌ تر پیدا شد و حالا خانواده سیروس دنبال داریوش می‌گردند تا انتقام بگیرند.
داستان «داریوش» که به نویسندگی و کارگردانی هادی حجازی‌فر جهت پخش در ژانر جنایی با برخی از بازیگران مجموعه پرمخاطب «پوست شیر» شامل خود هادی حجازی‌فر، مهرداد صدیقیان، ژیلا شاهی، عباس جمشیدی فر، سحر دولتشاهی، نسرین مقانلو، علی صالحی، آتش تقی‌پور و سعید امیرسلیمانی تولید شده در همان قسمت اول نشان داد با سریالی روبرو هستیم که در آن خشونت موج می‌زند و باید با توجه به فضای کار و قشر انتخاب شده اجتماعی، منتظر هر رفتار و گفتار ناهنجاری بود به همین دلیل در آغاز نمایش این مجموعه توصیه می‌کند افراد زیر ۱۵ سال از دیدن آن صرف نظر کنند.
از نکات جالب آثار حجازی‌فر که به نوعی امضا برای او بدل شده است، استفاده از زبان آذری حتی در کمتر از یک سکانس است که می‌توان این نوع رفتار را مثبت ارزیابی کرد چرا که ایران سرزمین اقوام مختلف است که در کنار هم زندگی می‌کنند و توجه به فرهنگ و گویش اقوام در انواع رسانه‌ها امری واجب برای تولیدکنندگان است.
از دیگر نکات بارز این سریال استفاده از کات‌های صحیح و تلاش برای تلف نکردن وقت بیننده است که از این بابت، همه چیز به اندازه و درست است.
روایت داستان «داریوش» دارای ضرب‌آهنگ خوبی است و اضافه گویی ندارد. در جایی که تصویر باید سخن بگوید، می‌گوید و اگر نیاز شد گفتگو به کمک تصویر می‌آید و نه تصویر به کمک گفتگو که این امر، یک اصل مهم در تولید آثار تصویری است.
البته در همین قسمت اول سوالات بی‌جواب وجود دارد؛ مثلاً چگونه داریوش یازده سال در ترکیه بدون اینکه گیر پلیس بیفتد زندگی کرده و نکته جالب‌تر رفیقش مرتضی با بازی علی صالحی است که او هم مرتکب قتل شده و به ترکیه گریخته و یا شوهر دخترش کیست و کجاست و سوالات دیگری از این قبیل که امیدوارم در ادامه سریال به این جواب‌ها برسیم.

مهدی صالحی