جواد قامتی بازیگر تحسین شده فیلم «در آغوش درخت» گفت: در مقطعی که فیلمنامه این فیلم را میخواندم، دخترم برای ادامه تحصیل به فکر مهاجرت بود و من خیلی تحت تاثیر این مسئله بودم. به همین علت این پیشنهاد را با دستمزد بسیار کمی با جان و دل قبول کردم تا هم کار اول بابک خواجهپاشا ساخته شود و هم به نوبه خودم، به مقام خانواده ادای احترام کرده باشم.
جواد قامتی بازیگر فیلم سینمایی «درآغوش درخت» در گفتوگو با خبرنگار سینما صبا، درباره حضور در این فیلم گفت: در پیش تولید فیلمی دیگر بودم که بابک خواجه پاشا با من تماس گرفت و مرا دعوت به حضور در این فیلم کرد. داستان «در آغوش درخت»، فیلمنامه لطیفی داشت و موضوع فیلمنامه از این بابت برایم جذاب بود چرا که من برای روابط خانوادگی اهمیت زیادی قائل هستم.
او اظهار داشت: در مقطعی که فیلمنامه را میخواندم، دخترم برای ادامه تحصیل به فکر مهاجرت بود و من خیلی تحت تاثیر این مسئله بودم. به همین علت این پیشنهاد را با دستمزد بسیار کمی با جان و دل قبول کردم تا هم کار اول بابک خواجهپاشا ساخته شود و هم به نوبه خودم، به مقام خانواده ادای احترام کرده باشم.
جواد قامتی در ادامه افزود: ما در زندگی چون همیشه در کنار فرزندانمان هستیم، حضورشان را خیلی احساس نمیکنیم و زمانی که میخواهند ما را ترک کنند، نبود آنها برای ما به عنوان پدر یا مادر تبدیل به یک چالش میشود. البته خوشبختانه دختر من تصمیم گرفت کنار ما بماند و همین جا ادامه تحصیل دهد.
بازی در این فیلم، سالها در خاطرم میماند
این بازیگر در پاسخ به اینکه با کدام قسمت فیلم «در آغوش درخت» بیشتر ارتباط برقرار کردید؟ گفت: نکته قوت فیلم وجود نوعی هارمونی در کل فیلم است و کل فیلم باهم هماهنگ است به همین دلیل همه قسمتهایش برای من لذتبخش است. البته چند سکانس پایانی فیلم با سلیقه من سازگاری ندارد که این تفاوت در سلیقه خیلی طبیعی است چرا که هر فردی از یک پنجره به داستان نگاه میکند.
قامتی گفت: با این وصف، کلیت کار را خیلی دوست داشتم و حضور در این اثر، سالها در خاطرم خواهد ماند.
جواد قامتی درباره همکاری با بابک خواجهپاشا و مارال بنیآدم در این فیلم اظهار داشت: بابک خواجهپاشا از آنجا که دستیار بسیاری از کارگردانان بزرگ همچون مجید مجیدی، سیدرضا میرکریمی و… بود، روابط حرفهای را به خوبی میدانست و به راحتی گفتگو میکرد. در واقع یک فضای صمیمی میان ما برقرار بود و به همین علت کارکردن با بابک لذتبخش بود. البته او با تمامی عوامل ارتباط خوبی داشت و به همین علت فیلمش هم حس و حال خوبی دارد.
وی درباره همبازی بودن با مارال بنیآدم در فیلم نیز به صبا گفت: خانم مارال بنی آدم قبل از این فیلم در چند نقش دیگر خوب درخشیده بود و سابقه تئاتری خیلی درخشانی دارد. ما به خوبی توانستیم با هم در فیلم و با بچهها ارتباط برقرار کنیم. حتی برای اینکه با بچهها ارتباط بگیریم، با هم به ماهیگیری و بازار میرفتیم.
جواد قامتی در پاسخ به اینکه در فرایند تولید فیلم چالش خاصی داشتید یا خیر؟ گفت: خیلی عجیب بود که در همه فیلمها چالشهایی وجود دارد ولی در این فیلم مهر و محبت قالب بود و حتی مردمان آنجا به ما خیلی محبت داشتند و میوههای نوبرانه باغات خود را به ما هدیه میدادند.
او تاکید کرد: یک فضای فرهنگی مهرآمیز در این کار به واسطه حضورمان در ارومیه با مردمان آنجا برقرار بود.
از چهار دهه بازیگری در تئاتر تا «پوست»، «آتش و باد» و «در آغوش درخت»
این بازیگر سینما درباره فعالیت بازیگری خود تصریح کرد: من قبل از این فیلم، با فیلم «پوست» به سینما معرفی شدم گرچه قبلا کارهای زیادی داشتم و در سریال «آتش و باد» سی و هشت قسمت نقش اصلی را بازی کردم ولی بازی در هر کاری خوبی باعث میشود کارهای دیگری پیشنهاد شود. در فیلم «در آغوش درخت» هم از نقش و از کل فیلم راضی بودم و مطمئن هستم که اثر، برکاتی خواهد داشت. همین که این فیلم تراپی باشد برای حتی یک خانواده، این برای من موفقیت به حساب میآید.
وی در پاسخ به اینکه شما بازی در چه ژانرهایی را دوست دارید تصریح کرد: من چون در تئاتر سابقه زیادی دارم، ایفای نقش در ژانرهای مختلف برایم سخت نیست، من سابقه حدود چهل کار درعرصه بازیگری و کارگردانی تئاتر دارم و متونی از بزرگان تئاتر همچون بهرام بیضایی و غلامحسین ساعدی را کار کردهام ضمن آن که در تئاتر
هفت تندیس بازیگری و کارگردانی دارم. در تلویزیون هم چند سریال بازی کردهام ولی چون کارمند اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی بودم و فرصتی برای بازیگر نداشتم، به همین دلیل کارهای تصویریام دیر شروع شد و زمانی که بعد از دوازده سال از اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استعفا دادم و به شکل حرفهای کار سینما را شروع کردم.
وی ادامه داد: سال ۱۳۶۳ زمانی که ده سال داشتم در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان شهر مرند کار نمایشی انجام میدادم که همان سال جایزه گرفتم و این تشویق موجب علاقهمندی من به این عرصه شد و در مسیر زندگی من قرار گرفت و سال ۱۳۷۳ هم به عنوان نخبه هنری کشور، از من توسط رئیس جمهور وقت از مرحوم آیتالله هاشمی رفسنجانی در تهران قدردانی صورت گرفت اما همانطور که گفتم، کارمندی من در وزارت ارشاد در بازیگری ام وقفه انداخت.
جواد قامتی درباره چشم انداز بازیگریاش در سالهای آتی گفت: من خیلی به «موفقیت» اعتقادی ندارم و احساس میکنم یک واژه فیک است که باعث میشود آدمی از وضعیت کنونی خود لذت نبرد و سعی میکنم از کارهای در لحظه لذت ببرم.
وی افزود: هرزمان کار خوبی پیشنهاد شود حتما خواهم پذیرفت هرچند که طی چند سال اخیر چندین پیشنهاد داشتم و حتی از سه کار پیش پرداختی هم دریافت کردم ولی کارها معوق مانده چون طی چند سال اخیر فیلمهای مستقل اجتماعی تولیدی نداشته و امیدوارم از این به بعد در سینمای مستقل و غیر کمدی گشایشی حاصل شود و این سبک و سیاق فیلمسازی رونق یابد و حداقل همین کارها تولید شود چون سرمایه گذاریهایی صورت گرفته و هزینه ای شده است.
جواد قامتی در ادامه اظهار داشت: هم اکنون قراردادی با تهیه کنندگی آقای مصباح دارم که پیش پرداختش را هم دریافت کردهام و در مرحله پیش تولید باقی مانده… یک کار هم به عنوان کارگردان در دست دارم که در مرحله پیش تولید است و امیدوارم طی یکی دوماه آینده این کار نیز کلید بخورد.
مهدیه مالکی
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است