مهراج محمدی خواننده موسیقی پاپ در گفتگو با خبرنگار موسیقی خبرگزاری صبا درباره علت کم‌کاری‌اش در سال‌های اخیر در عرصه موسیقی گفت: با توجه به حال و هوایی که این روزها برای مردم ایجاد شده اس، دیگر حوصله و حس و حالی برای هموطنان باقی نمانده تا سراغ آثار هنری بروند البته ما هم انگیزه‌ای برای خواندن و تولید آثار جدید و اجرا نداریم.

وی افزود: همه چیز دست به دست هم داده است تا هنرمندان خانه‌نشین شوند و دیگر کار نکنند. اکثر دوستان هم دوره من هم دست از تولید آثار موسیقایی کشیده‌اند و فعالیت‌شان سکوت است که البته به نظر من بهترین پاسخی است که می‌توان در این شرایط و جو حاکم داد.

این خواننده با انتقاد از رفتارهای وزارت ارشاد با هنرمندان بیان کرد: سال ۸۴ سومین آلبومم را که اتود زده بودم برای گرفتن مجوز به ارشاد بردم که بی‌حرمتی و بی‌مهری‌هایی در حقم شکل گرفت و مجبور به استراحت و خانه‌نشینی شدم. با روی کار آمدن دولت فعلی دلجویی‌هایی از هنرمندان شکل گرفت که دوباره شروع به کار کنیم. همچنین متوجه شدیم تلویزیون هم جایی برای درآمدزایی قشر خاصی از هنرمندان شده است. از نظر مالی و کاری بی‌مهری‌هایی به ما شد و حق‌الزحمه‌ای که برای اجراها به ما پرداخت می‌شد به دست افرادی افتاد که از مسیر اصلی منحرف شدند و حتی از ما تقاضای پول می‌کردند تا در برنامه‌ای حضور داشته باشیم و اجرا کنیم. ما در تمام این سال‌ها خاک این کار را خورده‌ایم و بنا به توان خود هر کاری توانستیم در عرصه موسیقی انجام دادیم اما برخوردهای صحیحی ندیدیم و این‌ها از دلایلی بود که به هر حال حضور ما را کمرنگ کرد و من هم از اجرا در برنامه‌های تلویزیونی دست کشیدم.

خواننده قطعه معروف «بوسه بر تیغ» درباره قطعات جدید و سرنوشت آلبوم موسیقی‌اش ادامه داد: در سال‌های اخیر قطعاتی را مجزای قطعات آلبوم با همکاری دوستان تولید کرده‌ام اما سکو و فضای مناسبی را برای ارایه آنها مهیا ندیده‌ام. دوستان پخش‌کننده در فضای اینترنتی هم که برای انتشار قطعات در فضای مجازی تقاضای هزینه‌های میلیونی داشتند که پرداخت این مبالغ هم از توان من خارج بود و هم اینکه صلاح نمی‌دیدم در این فضا هزینه کنم که همه این‌ها باعث شد تا من هم سکوت را بهترین آواز بدانم زیرا این شرایط برای من که هنر را دوست دارم شایسته و قابل قبول نیست و به نظرم بهتر شد تا شاید هرازچندگاهی رسانه‌ها ما را یاد کنند و به سراغ‌مان بیایند. آلبوم هم که سال ۸۴ با هزینه شخصی خودم که در آن سال ۲۵ میلیون تومان برای تولیدش هزینه کرده بودم در حد اتود تولید شد اما به دلایلی که گفتم منتشر نشد و به شکلی بایکوت شد. اگر آن پول را سال ۸۴ در بانک گذاشته بودم و وام می‌گرفتم الان صاحب‌خانه بودم. البته بعضی از دوستان پیشنهاد دادند که این آلبوم را در بازار آزاد و بدون مجوز عرضه کنم اما من مخالفت کردم و گفتم برای تولید آن هزینه زیادی پرداخت کردم که در این صورت هیچ مقداری از آن هم بازنمی‌گردد به علاوه اینکه برای عرضه در بازار آزاد هم باید هزینه قابل توجه دیگری پرداخت می‌شد که در واقع دستم در آن حد باز نیست تا بتوانم بیش از این برای یک آلبوم هزینه کنم و این مساله باعث شد تا کلا از انتشار آن منصرف شوم.

محمدی در پایان درباره اجرای کنسرت گفت: یکی از دوستان لطف کردند در فرهنگسرای مهر در پردیس بومهن ساعاتی را بدون چشم‌داشت مالی در اختیار من قرار دادند و با گروه‌ ارکستر قراردادی را بسته‌اند که این ارکستر به سرپرستی علیرضا صبوریان من را در اجرای این کنسرت همراهی می‌کنند تا در بهمن ماه به مدت یک هفته در این فرهنگسرا اجرا داشته باشیم. قرار بر این شد تا در این کنسرت به اجرای کارهای جدید، به‌روز و شاد بپردازم و سعی کردم اکنون که می‌خواهم بعد از گذشت سال‌ها با مو و ریش سپید اما با دلی رنگین اگر خدا بخواهد روی صحنه بروم، از اجرای کارهای قدیمی چشم‌پوشی کنم و به اجرای قطعاتی از آلبوم اخیرم بپردازم.

ریحانه علی محمدی

انتهای پیام/