به گزارش خبرگزاری صبا، آیین نکوداشت و نشست آخرین اثر خسرو سینایی در بخش فرهنگی مرکز وقت زندگی برگزار شد. در این مراسم که با حضور اهالی فرهنگ و هنر برگزار شد از پنج دهه فعالیت های سینمایی، موسیقی و ادبی خسرو سینایی تجلیل شد و آخرین اثر او کتاب صوتی «یادگاری» که شامل اشعار سینایی با آهنگسازی خود او است به صورت کامل برای حضار پخش شد.

خسرو سینایی نویسنده و کارگردان سینما در ابتدای این مراسم گفت: همیشه از ساختن فیلم لذت برده ام ولی همیشه حاشیه های قبل و بعد از ساختن آن آزارم داده است. تجربه کردم که سینما به دلیل نیازی که به واسطه های متعدد و سرمایه دارد، مشکل می تواند به مرزهای هنر نزدیک شود و اغلب ناچار است در محدوده مهارت های حرفه ای محبوس بماند. چشمه جوشان خلاقیت خیلی زود می خشکد و در سینما آن قدر سرمایه، فناوری، واسطه ها، مصلحت ها و شرایط اجتماعی درشکل گرفتن یک فیلم نقش دارند که اگر فیلمی را ساختی و دست کم نیمی از آنچه را که در ذهن داشته ای در آن یافتی، باید خیلی خوشحال باشی.

وی افزود: سال هاست که ثابت شده قوانین تکراری آکادمیک هرگز شاعر نساخته اند و فقط در مواردی عصایی در دست شاعر هنرمند بوده اند تا در ابتدای راه سقوط نکند و در بسیاری موارد هم حتی زنجیری بر پایش که او را از پیشرفت بازداشته اند. آنچه به شکل گرفتن یک اثر هنری می انجامد، جوشش چشمه ای زلال در ذهن هنرمند است که در نهرهای مختلف جاری می شود. شعر در کلام، موسیقی، نقاشی و همه هنرهای دیگری که حاصل خلاقیت ذهنی هنرمندند، ابزارهای مختلفی هستند که او برای بازتاب محتوای ذهنی اش به کار می گیرد. اثری خالی از جوشش خلاق، هرچند که بسیار ماهرانه شکل گرفته باشد، ممکن است از فعال عرصه هنر، استادکار بسازد، اما در محدوده خلاقیت هنری قرار نمی گیرد. تاکید می کنم که قصد انکار ارزش های مهارت را در بازتاب محتوای ذهن ندارم اما مهارت خالی از خلاقیت، در جایگاه هنر چیزی کم دارد.

این هنرمند ضمن تشکر از محمد جواد فاطمی و زهره آشوری برای برگزاری این مراسم و ضروت و نیاز این روزهای جامعه برای چنین مراکزی و  نشست های فرهنگی و هنری تاکید کرد: امروز در این اثری که به عنوان «یادگاری» به شما تقدیم می کنم، دوباره به شعر و موسیقی پرداخته ام، کوشیده ام چه در کلام و چه در موسیقی بیانی ساده و رها از نظریه پردازی ها، سبک ها و سلیقه ها داشته باشم. کوشیده ام خودم باشم که از سال ها پیش تکرار کرده ام.

وی در در پایان صحبت هایش گفت: بر اساس باورهایی که مطرح کردم، کلام و موسیقی، هردو ابزارهایی برای بیان ذهنیاتم هستند. برایم جالب بود که بدانم چگونه می توان شعر در کلام را به زبان موسیقی تبدیل کرد. اشعارم را به بخش های مختلف تقسیم کردم و کوشیدم احساس جاری در هر بخش را به زبان موسیقی بیان کنم. بیش از آن که تلفیق همزمان و متداول کلام و موسیقی در یکدیگر مورد نظرم باشد، بافت متناوب آن دو برای بازتاب یک احساس و ذهنیت واحد برایم مطرح بود. کلام و موسیقی برایم ابزاری شدند برای بیان ذهنیتی که ظاهرا عادت دارد راه های نه چندان آسان را انتخاب کند.

این مراسم به همت محمد حمزه ای همراه با آواز غلامرضا رضایی، ساز هامان خلیلی و اجرای امیر پوریا محمودی و  با حضور محمد حیدری، پرستو صالحی، مهرداد بقایی، مهناز آغون، الهه شیردل، حمیدرضا عینی، علی لقمانی، فرهاد بوترابی، ایرج جمشیدی، حسن غفاری، محمدرضا اسماعیلی، رسول قدمگاهی، محمد صادق مسروری، سحر مداحی، محمد مهدی ایرانی، قاسم قلی پور، افشین گنج بخش، شهرام لیقوانی، مینا محیطیان، محمد اردشیر، فتانه سلطانی و دیگر اهالی فرهنگ و هنر در مرکز وقت زندگی برگزار شد.

انتهای پیام/