الهام قربانیشاد نقاش در گفتگو با خبرنگار هنرهای تجسمی خبرگزاری صبا درباره «خودی دیگر» نمایشگاه تازهترین آثار خود در گالری سایه گفت: سبک نقاشیهای من «فیگوراتیو» است و تمام آثار حاضر در این نمایشگاه برگرفته از عکسهای سلفی است که از خودم گرفتهام که البته در نقاشی آنها ترجیح دادم ساختارشکنیهایی داشته باشم تا فضای رئالی را شاهد نباشیم.
وی افزود: ۱۳ اثر در این نمایشگاه به نمایش درآمده که ۱۱ اثر روی دیوار گالری است و ۲ اثر به شکل خصوصی بازدید میشود.
این هنرمند ادامه داد: از سال ۶۴ هنرستانی بودم و سپس در رشته گرافیک وارد دانشگاه شدم اما ازدواج و به دنیا آمدن فرزند باعث شد وقفهای ایجاد شود اما دوباره با احمد وکیلی شروع به کار کردم و سپس با بابک اطمینانی. این دومین نمایشگاه انفرادی من است و پیش از این تقریبا در ۶ نمایشگاه گروهی نیز حضور داشتهام.
این نقاش در پایان درباره نمایشگاه آینده خود عنوان کرد: از ابتدا میدانستم که پس از «خودی دیگر» نمایشگاه بعدی من درباره طبیعت است زیرا به خوبی میتوانم با آن ارتباط برقرار کنم و در این دوران کرونا و قرنطینه نیز چند طرح را به شکل آزمون و خطا روی بوم بردم.
در بیانیه این نمایشگاه که به قلم فارق مظلومی نوشته، آمده است: «ﺑﺪن، ﺧﺎﻟﺺ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﯾﮏ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ. در ﻧﻤﺎﯾﺶﻫﺎى ﺑﻌﺪى ﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﺰﯾﯿﻨﺎت و ﭘﻮﺷﺶ ﻫﺎى ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﻗﺮاردادﻫﺎى ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ﯾﺎ ﺧﻮدﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺗﻦ ﻣﻰدﻫﯿﻢ. ﻧﻘﺎﺷﻰ اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ ﺑﺪن ﻧﻮﻋﻰ رﻫﺎﯾﻰ از ﻫﻤﯿﻦ ﻧﻤﺎﯾﺶﻫﺎى اﻗﺘﺼﺎدى و ﻗﺮاردادﻫﺎى اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ اﺳﺖ.
در اﯾﻦ راه ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﻣﻰﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎ اﻣﺤﺎء ﮐﺎﻻﻫﺎى ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ دارى ﺷﮑﻠﻰ اﺻﯿﻞ از اﻧﺴﺎن را ﻧﺸﺎن دﻫﺪ. اﻣﺎ ﻧﻤﺎﯾﺶ اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﻓﯿﮕﻮرﻫﺎ و ژﺳﺖﻫﺎى ﻣﺨﺘﻠﻒ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ را ﯾﺎدآورى ﻣﻰﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﺑﺪن اﻧﺴﺎن از ﺗﺤﻤﯿﻞﻫﺎى اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﺜﻼ ژﺳﺖ روﺷﻨﻔﮑﺮى رﻫﺎ ﻧﯿﺴﺖ. ﺷﺎﯾﺪ آزادﺗﺮﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ اﻧﺴﺎن زﻣﺎﻧﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ در اﺗﺎﻗﻰ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺎ ﺧﻮدش ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ و ﺑﺎ ژﺳﺖﻫﺎى ﻣﻄﻠﻮب ﺧﻮدش زﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰﮐﻨﺪ.
اﻟﻬﺎم ﻗﺮﺑﺎﻧﻰ ﺑﺎ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻋﮑﺲﻫﺎﯾﻰ ژﺳﺘﻮرال از ﺧﻮدش ﺑﻪ ﻧﻘﺎﺷﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ اﻧﺴﺎن را از ژﺳﺖﻫﺎﯾﻰ ﮐﻪ درﮔﯿﺮ آن اﺳﺖ رﻫﺎ ﮐﻨﺪ. ﻣﺎ ﺣﺘﻰ ﻋﮑﺲﻫﺎى ﺳﻠﻔﻰ را از ﺧﻮدﻣﺎن اﻣﺎ ﺑﺮاى دﯾﮕﺮان ﻣﻰﮔﯿﺮﯾﻢ و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﮐﻪ ﻋﮑﺲ ﺧﻮدﻣﺎن اﺳﺖ ﺑﺎ ﯾﮏ دﯾﮕﺮى روﺑﺮو ﻫﺴﺘﯿﻢ. ﺣﺘﻰ ﺳﻠﻒ ﭘﺮﺗﺮهﻫﺎى ﻧﻘﺎﺷﻰ ﻫﻢ ﻧﻘﺎش را ﺑﺎ ﯾﮏ دﯾﮕﺮى روﺑﺮو ﻣﻰﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﻰ او را ﻧﻤﻰ ﺷﻨﺎﺳﺪ، ﺧﻮدى دﯾﮕﺮ. دوﺳﺘﺶ دارد ﯾﺎ ﻧﺪارد. دﯾﮕﺮىﻫﺎى زﯾﺎدى در ﻣﺎ ﭘﻨﻬﺎن ﺷﺪهاﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻨﺮ ﻣﺤﻞ ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ آنهاﺳﺖ.
ﻋﮑﺎﺳﻰ ﺑﺎ ﺑﺎزﻧﻤﺎﯾﻰ دﻗﯿﻖ واﻗﻌﯿﺖ ﺧﯿﻠﻰ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻧﻘﺎﺷﻰ ﺑﺎ دﻧﯿﺎى واﻗﻌﻰ در ارﺗﺒﺎط اﺳﺖ ﺛﺒﺖ دﻗﯿﻖ ﺑﺎﻓﺖ و رﻧﮓ و ﻓﺮم در ﻋﮑﺎﺳﻰ ﺑﺎ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﮑﺲﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﻘﺎﺷﻰ در ﻫﻢ ﻣﻰرﯾﺰد و ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ در اﯾﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺑﺎ ﺗﺨﺖ ﮐﺮدن ﻋﮑﺲﻫﺎﯾﻰ ﮐﻪ ژرﻓﺎﻧﻤﺎﯾﻰ و ﺣﺎﻟﺖ ﺳﻪ ﺑﻌﺪى ﻣﺤﺴﻮس داﺷﺘﻪاﻧﺪ وﻓﺎدارى ﺧﻮدش را ﺑﻪ ﻧﻘﺎﺷﻰ ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ. ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ ﻧﻮﻋﻰ ﻫﻤﺴﺎﻧﻰ در رﻧﮓ و ﺳﻄﻮح ﺑﯿﻦ ﻓﯿﮕﻮرﻫﺎ و اﺷﮑﺎل ﻣﺤﯿﻄﻰ ﻧﻘﺎﺷﻰ دﯾﺪه ﻣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه اﺳﺖ ژﺳﺖ ﻫﺎى ﻣﻮﺟﻮد در ﻋﮑﺲ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺧﯿﻠﻰ ﮐﻤﺘﺮى در ﻧﻘﺎﺷﻰ ﻫﺎ داده ﺑﺎﺷﻨﺪ.
اﯾﻦ اﺗﻔﺎق آﺛﺎر اﯾﻦ ﻧﻤﺎﯾﺸﮕﺎه را از ﻋﮑﺎﺳﻰ ﮐﺎﻣﻼ ﺟﺪا ﮐﺮده و ﺑﻪ رﺳﺎﻧﻪ ﻧﻘﺎﺷﻰ رﺳﺎﻧﺪه اﺳﺖ. ﺣﺮﮐﺖﻫﺎى آزاد ﻗﻠﻢ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺟﺰﺋﻰ ﻧﮕﺮىﻫﺎى ﻣﻮﺟﻮد در ﻋﮑﺲ را در ﻫﻢ ﺑﺮﯾﺰد و اﻫﻤﯿﺖ ژﺳﺖ را در ﺣﺪ ﺳﻄﻮح دﯾﮕﺮ ﻧﻘﺎﺷﻰ ﺗﻘﻠﯿﻞ دﻫﺪ. اﯾﻦ ﻋﺒﻮر از رﺳﺎﻧﻪ ﻋﮑﺎﺳﻰ و رﺳﯿﺪن ﺑﻪ رﺳﺎﻧﻪ ﻧﻘﺎﺷﻰ و ﺗﺒﺪﯾﻞ ﯾﮏ ﺗﺼﻮﯾﺮ زﯾﺒﺎ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺗﺼﻮﯾﺮ واﻻ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺎﻣﻞ و ﺟﺪى اﺳﺖ.»
علاقهمندان برای بازدید از این نمایشگاه میتوانند تا ۲۵ تیرماه به گالری سایه به نشانی خیابان کریمخان، خیابان سنایی، خیابان سیزدهم، شماره ۲۱ مراجعه کنند.
انتهای پیام/
There are no comments yet