به گزارش صبا، نمایشگاه گروهی «خاتون خلعت‌پوش» به گرداوری معین شافعی از تاریخ ۲۴ تا ۲۶ شهریورماه در گالری شیرین برگزار است.

در بیانیه این نمایشگاه امده است: «خوشبختانه تاریخ ایران مملو از قصه‌های بکر و تازه است و چه حیف که این روزها بیشتر ایرانیان کمترین زمان خود را به مطالعه اختصاص می‌دهند. مردمی که با یک پشتوانه تاریخی طول و دراز اغلبشان از گذشته خود بی‌خبرند و هر بار که می‌شنوند برایشان تازه است. اما هیچگاه ادبیات، تاریخ و حتی علم تنها نبوده‌اند. و اینجاست که هنر می‌تواند مسیری فراهم سازد و مخاطب را به این شاهرگ‌های زندگی پیوند دهد.

بعد از تجربه برگزاری نمایشگاه «نورچشمی های اتاق آینه» در فروردین ماه ۱۳۹۸، بار دیگر و بر اساس قصه‌ای دیگر از تاریخ ایران نمایشگاهی برپا شده است با عنوان «خاطرات خاتون خلعت پوش». قصه‌ای با نگاه به شخصیتی حقیقی در تاریخ قاجار. زنی که همواره در تصمیمات زندگی خود محدود بوده است.

اینبار هم مانند گذشته معین شافعی هنرمندانی را گرد هم آورده است تا با هنر نقاشی، تصویرسازی، حجم و ترکیب مواد و با نگاهی آزادانه به یک قصه دیگر، تصویری تازه خلق کنند.

هدف، نمایش آثاریست بکر و تازه، براساس قصهای بکر و تازه از تاریخ ایران. شاید بهانه‌ای شود برای رجوع مخاطبین به تاریخ کشورشان، در کنار تماشای هنری که تلاش دارد بر اصالت خود پایدار بماند. چرا که جامعه امروز هنرهای تجسمی در ایران با سرعت نه چندان کمی به سمت و سویی می‌تازد که بوی بی‌هویتی از آن به مشام می‌رسد. برپایی نمایشگاه‌هایی مانند «نورچشمی های اتاق آینه» و «خاطرات خاتون خلعت پوش» تلاشی دیگر هستند برای رسیدن به ارتباطی ساده‌تر، فارغ از ادعای مقلدانه روشنفکری با مخاطبی که از فاصله با هنری که نمی‌فهمد خسته شده است.

خاطرات خاتون خلعت پوش: چه نفرینی؟ قسم می‌خورم که قتل شاه که برادرم بود و کور شدن سوگلی‌اش بخاطر نفرین‌های من نبود. اگر با نفرین کارها درست می‌شد که باید همه اجدادم از بین می‌رفتند. آه امیر بزرگ! میدانم تو نمی‌خواستی در این شهر پر بلا ازدواج کنی. من هم با آن همه خدمتکار و لباس‌های زرین و ثروت نمی‌خواستم با یک بچه آشپز بی‌فامیل ازدواج کنم. اما چاره‌ای نداشتیم. چون دستور قاطع بود و ما هم مجبور بودیم اجرا کنیم. همه عمرم هیچگاه آزادی عمل نداشتم. مادرم مسئولیت مرا به دست برادر تاجدارم سپرد و او هم انگار همیشه من را مانند وسایل وزارت می‌دانست. هر بار دلش می‌خواست من را به خانه وزیر تازه فرستاد. شاهدختی بودم که اولین بار مرا به ازدواج تو درآوردند. خودشان هر کاری می‌خواستند کردند. اما نمی‌دانستند عشق مانند درخت در جان ما می‌روید. حیف که بازی قدرت در میان خانواده من یک عادت طولانیست. مادرم را خوب می‌شناختم. مدام میگفت:«آشپززاده؟ هم وزیر باشد و هم داماد دربار؟»

برای همین لباس پوشیدم و با تو به تبعید رفتم. اگر قرار بود با تو تا آخر دنیا هم بروم می‌رفتم. مانند روح شدی برای بدن من و من همیشه از قهوه‌های زهرآلود که رسم خانواده‌ام بود می‌ترسیدم. قبل از تو غذا و نوشیدنی‌هایت را می‌چشیدم تا مسموم نباشد. اما نمی‌دانستم روش تازه خانواده‌ام با تیغ تیز است. روح را از من گرفتند و بدنم از تو خالی شد. هیچوقت از تو جدا نمی‌شدم و حالا هم که نیستی از تو جدا نمی‌شوم. آه امیر من! آشپززاده‌ای بودی که ارزشت از هزار بچه اعیانی بیشتر بود.»

هنرمندان این نمایشگاه عبارتند از وحید آرین، شیرین بابازاده، افشین باقری، سپهر بختیاری، سهیل بسطامی، شکیبا پرورش، محسن حبیبی، مونا حسین زاده، کاوه خان‌آبادی، طلا درنگی، مهشید راقمی، پژمان رحیمی‌زاده، بارانا سعادت، معین شافعی، آبان صالحی، احسان ضیایی، کیوان عسگری، دلارام فقانی، شعیب کاشانی، الهه کشاورز، امیرعلی مومن، سجاد میرمعینی، آرش نظری، حامد نوروزی، درسا هاشمی.

نمایشگاه «خاتون خلعت‌پوش» از تاریخ ۲۴ مرداد تا ۲۶ شهریور در گالری شیرین به نشانی تهران، خیابان کریمخان زند، خیابان سنایی، کوچه سیزدهم، پلاک ۵ آماده بازدید علاقه‌مندان است.

انتهای پیام/