به گزارش صبا به نقل از واحد ارتباطات و رسانه جشنواره هنرهای تجسمی جوانان، سیدمجتبی حسینی معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و رضوان صادق زاده نقاش و استاد دانشگاه و دبیر جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران به بیست و هفتمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران پیام دادند.

متن پیام معاون هنری به بیست و هفتمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران به شرح زیر است:

«جان هر جشنواره، آنات گفتگو و اوقات آموختن است و خوش­تر آن که غنیمت کشف استعدادها، ارزش افزوده­ آن باشد. جشنواره­ هنرهای تجسمی جوانان در همه­ ادوار خود کوشیده است آبادی جان­بخشی باشد که جستجوگران جوان هنر به شوق، از مصاحبت عالمان این هنر بهره ­مند شوند و به برگ و بار تجربه های خویش بیفزایند. از جمله­ علل اعتلای روزافزون این هنر، خجستگی این جشنواره و میمنت کارگاه­ ها و نمایشگاه­ هایی است که دریچه­ گفتگو و مجال تبادل توانش بوده­ اند.

این دوره از جشنواره در دشواری­ های روزگار کرونا برگزار می­ شود. رویدادی غیرحضوری که متولد امید است و مصمم است که بگوید هنر، دشواری وظیفه است و اگر امروز مشق مشقت می‌نویسد، فرصت فردا را پیش روی دارد و هیچ از رفتن و رسیدن کوتاه نمی­ آید.

کوشیده ­ایم که با کوچ به جهان مجازی و تدارک بسترهای برخط، بی هیچ کاستی و کسری، کارگاه­ های آموزشی برگزار شود و تجربه ه­ای نو در ادامه­ نزدیک به سه دهه­ گذشته رقم بخورد.

خوشحالم که جان جوانان این سرزمین به کیمیای امید جوشان است و بر آنند تا نقش امروز را با الهام از این وعده­ ناگزیر که “فان مع العسر یسرا” به فردا بسپرند.

آرزومندم این دوره از جشنواره، تمرین مدارا و مسابقه­ مداومت باشد که هنر به هیچ بهانه، متوقف نمی­ گردد.»

همچنین متن پیام دبیر بیست و هفتمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران نیز به شرح زیر است:

«صبح سوم شهریور سال ۱۳۹۸ وقتی زیر درختان بلوط در شهر خاطره انگیز ایلام، ساعاتی پیش از اختتامیه جشنواره هنرهای تجسمی جوانان، نیمرو و عسل و خامه برای صبحانه می خوردیم، شاید به ذهنمان خطور نمی کرد که داشتن چنین لحظاتی، جزیی از آرزوهایمان باشد، ولی شد.

تصور ما این بود که مهمترین هدف جشنواره جوانان، یعنی دور هم جمع شدن استادان و هنرمندان جوان به مدت یک هفته، در شهر ارومیه اتفاق بیفتد ولی نشد.

به قول نظامی گنجوی:

کآسمان را ترازوی دو سر است    در یکی سنگ و در یکی گهر است

از ترازوی او جهان دو رنگ         گه گهر بر سر آورد گه سنگ

گاهی آید ز گوهری سنگی         گاه لعلی ز کهربا رنگی

با این همه علیرغم همه خطراتی که پیش روست، برگزار نکردن این دوره از جشنواره برای ما به نوعی تسلیم شدگی محض در برابر خطر بود. بخشی از خطر را استادان گرانقدر به جان خریدند تا جوانان شجاع این مرز و بوم این بار نه در استانی خاص و نه در کنار همدیگر، بلکه هر یک در خانه خود و با بیشترین فاصله اجتماعی، در این آوردگاه سالانه که جشنواره نامش نهاده ایم، شرکت کنند. تا نشان دهند در بدترین شرایط هم زنجیره این دوست داشتنی ترین جشنواره ملی هم گسسته نخواهد شد.

از صمیم قلب از مسئولان برگزاری این جشنواره، داروان عزیر و شرکت کنندگانِ جان سپاسگزارم.

با آرزوی بر افتادن عفریت کووید ۱۹، به امید دیدارتان در بیست و هشتمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان در سال ۱۴۰۰ در استانی که از هم اکنون چشم به راه شماست.»

انتهای پیام/