شعله شریعتی نویسنده مجموعه تلویزیونی «بوم و بانو» که این شب‌ها از شبکه دو سیما در حال پخش است در گفتگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون صبا با اشاره به اینکه طرح اولیه این سریال سال ۸۵ به شبکه سه سیما ارایه شد، بیان کرد: آن زمان طرح «بوم و بانو» را با نام «پرده آخر» به شبکه سه ارایه دادم و به دلایلی کار ساخته نشد اما ۲ سال پیش بود که طرح به شبکه دو ارایه و مصوب شد و پس از «بوم و بانو» به مرحله تولید رسید.

وی با اشاره به اینکه «بوم و بانو» یک ملودرام عاشقانه است که حوادث و رویدادهای اجتماعی در مقطع تاریخی مشخص در آن لحاظ شده است، بیان کرد: این مجموعه یک عاشقانه صرف نیست و یکی از دلایلی که این کار را در سازمان پسندیدند این بود که کار صرفا عاشقانه نیست بلکه آینه‌ای برای حوادث سیاسی و اجتماعی آن زمان است.

نویسنده «بوم و بانو» درباره مراحل تحقیق و نگارش این پروژه اظهار کرد: نگارش و تحقیق همزمان با هم پیش می‌رفت چراکه کارهای تاریخی نیازمند مطالعه زیاد و پشتوانه تاریخی قوی است و در این صورت کاراکترها از دل آن مقطع تاریخی بیرون می‌آیند.

شریعتی با بیان اینکه سریال‌های تاریخی اگر بر اساس زندگی حقیقی اشخاص و وقایع واقعی نباشند نیازی به وفاداری به تاریخ ندارند بلکه باید آن را درک و لمس کنند، بیان کرد: ما مستند تاریخی نمی‌سازیم بلکه سریال و قصه تاریخی کار می‌کنیم. سریالی مانند «بوم و بانو» یک قصه تخیلی را به مخاطب ارایه می‌دهد اما به حوادث آن مقطع تاریخی توجه کرده است. کاراکترهایی که در این سریال هستند یک خاستگاهی دارند و افرادی شبیه به آن‌ها در تاریخ وجود داشته است.

وی افزود: به عنوان مثال زمانی که روی شخصیت پردازی سپنتا کار می‌کردم، روی شخصیت آیرم که رییس نظمیه در آن مقطع تاریخی بوده است، مطالعه و یا برای شخصیت حافی به زندگینامه‌ شاگردان کمال الملک رجوع می‌کردم و در نهایت این مطالعه به من کمک می‌کرد تا بتوانم شخصیت پردازی درستی داشته باشم.

نویسنده «بوم و بانو» درباره ملاحظه‌های تلویزیون روی این پروژه عنوان کرد: ملاحظه‌ها از مرحله ارایه طرح آغاز می‌شود و کسانی که به کار نظارت می‌کنند دیدگاه‌های خود را به نویسنده منتقل می‌کنند حتی در مقطعی که کارگردان به کار اضافه می‌شود نیز نظراتش روی کار اثرگذار است. تنها چند سکانس از پروژه آن هم به دلیل الزامات تولید حذف شده است.

شریعتی با اشاره به اینکه طرح «بوم و بانو» قبل از ساخته شدن مجموعه «شهرزاد» به تلویزیون ارایه شده بود، درباره انتقادها نسبت به شباهت «بوم و بانو» با «شهرزاد» گفت: واقعیت آن است که من «بوم و بانو» را قبل از آنکه مجموعه‌ای به نام «شهرزاد» ساخته شود، نوشته بودم و واقعیت آن است زمانی که سریال حسن فتحی ساخته شد کمی غبطه خوردم به دلیل آنکه من هم یک کار تاریخی و عاشقانه داشتم که فرصت ساخت آن پیش نیامد.

وی با اشاره به اینکه این انتقادها یا نظرهای سطحی و غیرتخصصی و یا مقرضانه است، ادامه داد: ما نمی‌توانیم بگوییم هر کار تاریخی و عاشقانه‌ا‌ی الزاما شبیه هم هستند. درست است که کارهای تاریخی المان‌های مشخصی مانند لباس، نوع حرف زدن و دیالوگ گفتن و…دارند که در ذهن مخاطب کارها را شبیه هم می‌کند اما کاراکترها، شخصیت‌پردازی‌ها و سیر حوادث همه با هم متفاوت هستند.

این نویسنده تلویزیون درباره ترکیب بازیگران در این پروژه خاطرنشان کرد: ترکیب بازیگران باتجربه که مردم به آن‌ها تعلق خاطر دارند در کنار بازیگران جوان ترکیب خوبی بود و من مجموعا از حضور بازیگران در نقش‌هایشان راضی هستم.

شریعتی درباره ریتم کند سریال که ممکن است باعث دلزدگی مخاطبان شود، اظهار کرد: یکی از کاراکترهای اصلی این سریال با نام حافی نقاشی درونگرا و خلوت گزیده است. ما نمی‌توانستیم آرامش و طمانینه زندگی این نقاش را که در ادامه زندگی‌اش با اتفاقاتی عوض می‌شود، با ریتم تند نمایش بدهیم و لازم بود این آرامش را مخاطب ببیند.

وی ادامه داد: اما در عین حال اگر به زندگی خانواده تیمسار نگاهی بیندازیم، متوجه ریتم تند زندگی آن‌ها می‌شویم. این تضاد را من عمدا به وجود آورده‌ام. از طرفی دیگر حتی سکانس‌هایی که به ظاهر آرام هستند درون آن‌ها کنش و تضاد درونی در دیالوگ‌ها وجود دارد. ریتم تند تنها رخ دادن اتفاق‌ها پشت سر هم نیست بلکه گاهی یک سکانس با دیالوگ‌هایی که یک تنشی را منتقل می‌کنند، می‌توانند در عین آرام بودن تنش درونی داشته باشند. در بسیاری از سکانس‌های «بوم و بانو» جنس حوادث بدین گونه است. هرچند این مجموعه چند خط قصه داشت اما دارای سکانس‌های پرتحرک بود.

این نویسنده تاکید کرد: من سریال‌های دیگری از جمله «خط قرمز» را هم نوشته‌ام. «خط قرمز» یک مجموعه جاده‌ای با چند جوان بود که ریتم تند و پر از حادثه یکی از الزام‌های آن بود چراکه یک داستان امروزی در یک کار جاده‌ای با چند شخصیت جوان روایت می‌شد.

شریعتی ادامه داد: در نهایت باید بگویم که خود من دوست نداشتم محتوا را فدای ریتم کنم بلکه معتقدم ریتم قصه باید متناسب با نیاز آن طراحی شود و البته این نوید را مخاطبان می‌دهم که از قسمت های آتی ریتم سریال تندتر می‌شود و حوادث شتاب بیشتری می‌گیرد.

وی درباره استقبال مخاطبان از این مجموعه گفت: من تاکنون بازخورد منفی از مخاطبان نشنیده‌ام. البته پیش بینی می کنم «بوم و بانو» مجموعه‌ای است که هرچه جلوتر می‌رود مخاطب بیشتری جذب می‌کند چراکه هم ریتم تندتری می‌گیرد و هم جذاب‌تر می‌شود.

نویسنده «بوم و بانو» درباره اهمیت ساخت آثار تاریخی اظهار کرد: بعد از «بوم و بانو» یک طرحی را که در زمان قاجار اتفاق می‌افتاد، نوشتم. برای این طرح حوادت سه مقطع تاریخی سلطنت ناصرالدین شاه، مظفرالدین شاه و محمدعلی شاه را مطالعه کردم. هرچه بیشتر می‌خواندم، متوجه می‌شدم که چه قدر این بستر که مغفول و بکر باقی مانده است، ظرفیت نمایشی شدن و قصه پردازی دارد و از دل همین تاریخ می‌توان قصه‌‌ها برای مردم تعریف کرد.

شریعتی با اشاره به ضرورت شناخت تاریخ مطرح کرد: باتوجه به حجم عظیمی از اتفاق‌ها و وقایع تاریخی که ما دوره‌های مختلف داشته‌ایم باید بستر لازم را برای کسانی که به دلایلی فرصت مطالعه کتب تاریخی را ندارند و یا دوست دارند راحت‌تر به سیر وقایع تاریخ دسترسی پیدا کنند، فراهم کنیم که ساخت فیلم‌ و سریال‌ یکی از راه‌های آن است که باید توجه بیشتری به آن شود.

وی با اشاره به اینکه موفقیت یک سریال در گام اول داشتن یک فیلمنامه خوب است، تصریح کرد: تصور من این است که اگر تیم اجرایی و بازیگران خوب باشند اما فیلمنامه ضعیف باشد آن کار در جذب مخاطب ناکام می‌ماند. ممکن است برخی مخاطبان به دلیل محبوبیت چهره‌ها و دلبستگی‌ به آن ها کار را دنبال کنند اما اگر کار چیزی برای ارایه نداشته باشد دیگر چهره ها هم جذاب و دوست داشتنی نخواهند بود و برای مخاطب خسته‌کننده می‌شوند. بازیگر خوب حتما باید در دل یک قصه خوب قرار بگیرد تا جایگاهش حفظ شود.

شریعتی در پایان درباره به جدیدترین کارهای خود اشاره و عنوان کرد: ۲ طرح جدید دارم که یکی از آن‌ها در مقطع تاریخی سال ۵۷ می‌گذرد و دیگری کار طنز است که پس از نهایی شدن و بستن قرارداد بیشتر درباره آن‌ها صحبت خواهم کرد.

سپیده شریعت رضوی

انتهای پیام/