علی رستگار هنرمند نقاش که این روزها نمایشگاه نقاشی هایش با نام «هوم خانه نیست» در گالری آرتیبیشن برپاست در گفتگو با خبرنگار تجسمی خبرگزاری صبا گفت: از زمان افتتاحیه نمایشگاه تا امروز فاصله اجتماعی هنگام بازدید رعایت شده است و به نظر من کیفیت بازید از نمایشگاه، یعنی درک فضا و مفاهیم آثار بهتر از زمانی بود که کمیت بازدید از نمایشگاه بیشتر بود. از طرفی نمایشگاه به صورت آنلاین هم برگزار می‌شود و بیشتر مردم ترجیح می‌دهند در این شرایط به صورت مجازی بازدید کنند.

این هنرمند در مورد مفهوم آثار این نمایشگاه توضیح داد: این نمایشگاه به نام «هوم خانه نیست» نام‌گذاری شده است که در واقع دو کلمه را مطرح می‌کند که هر دو معنای خانه را دارند. مفهوم اصلی آثار این نمایشگاه در مورد خانه است و خانه در ذهن من چیزی فراتر از سرپناه و محیطی فیزیکی است بلکه در این آثار جایی را خانه می‌دانم که در آن شخص احساس آرامش و امنیت دارد و این حتما به معنای محیط فیزیکی نیست و امکان دارد جایی ذهنی باشد.

رستگار تاکید کرد: در ذهن من خانه مجموعه مکان‎‌هایی است که در طول زندگی دیده‌ام و بخش‌هایی از آن برای من تحسین برانگیز بوده‌اند. «انسان ایرانی» می‌باید در منزلگاه و خانۀ خود احساس امنیت و سکون کند، اما وضعیت متزلزل خانه در آثار این نمایشگاه او را در نوعی سرگردانی و دیاسپورای دائمی قرار داده است و سرنوشت او به‌نوعی تعلیق دائمی گره خورده است. ترکیب معماری با صحنه‌هایی سوررئال و سخره‌گرفتن جاذبۀ زمین در تعلیق انسان‌ها، رویاهایی با ظاهری شیرین می‌سازد که هر آینه در انتظار ویرانی، سرنگونی و نابودی‌اند. پس‌زمینه غالبا یک دست و فرم‌های مهندسی شده، قاعدتا باید حسی از استواری و امنیت به ترکیب ببخشد اما این استواریِ ظاهری با مداخله داربست‌ها مختل می‌شود؛ گویی تمام آن امنیت و سکون نخستین، منتظر تلنگری است تا به‌کلی از هم فرو بپاشد.

وی درباره شکل‌گیری ایده این نمایشگاه گفت: این ایده از این مساله در ذهن من ناشی شد که در طول این سال‌ها در خانه‌های بسیاری زندگی کرده‌ام و چون در جای ثابتی زندگی نکردم، نمی‌توانم به خانه به عنوان جایی همیشگی که نوستالژی من را شکل می‌دهد نگاه کنم. این مساله در این نمایشگاه به شکل نقاشی نمود پیدا کرده است.

به گفته وی، در نمایشگاه «هوم خانه نیست» ۲۹ اثر به نمایش گذاشته شده است که ۹ اثر با رنگ روغن روی بوم کار شده‌اند و ۲۰ اثر دیگر طراحی است.

رستگار درباره مدت زمان تولید آثار این نمایشگاه افزود: من از سال ۹۳ که آخرین نمایشگاه انفرادی‌ام را برگزار کردم، این مجموعه را شروع کردم ولی در مجموع فکر می‎کنم حدود یک تا یکسال و نیم برای خلق آثار این نمایشگاه زمان گذاشته‌ام.

وی درباره کارهای آینده خود گفت: نمایشگاه آینده من در همین فضا خواهد بود. به موضوع نمایشگاه بعدی فکر می‌کنم اما این ایده الان خام است و ممکن است تغییر کند.

این هنرمند درباره موانعی که برای برگزاری نمایشگاه سر راهش بود، گفت: از سال گذشته حوادث آبان‌ماه و یا کرونا برگزاری نمایشگاه را به تاخیر انداخت یا به طور مثال قیمت متریال که برای تولید آثار استفاده می‌شود افزایش یافت در حالی که کیفیت آن کاهش یافت یا در تهیه کاغذ مشکلاتی داشتیم و نمی‌توانستیم کاغذ با کیفیت مورد نظرمان را پیدا کنیم.

رستگار در پایان سخنانش خطاب به هم‌صنفان خود گفت: این مهم نیست که تولید هنری بالا باشد بلکه نکته مهم آن است که آیا اثر هنری چندین سال بعد می‌تواند جریانی را آغاز کند و یا می‌توانیم به آن رجوع کنیم.

در بیانیه این نمایشگاه آمده است: «نقاشی‌های رستگار گویای مفهومی استعاره‌ای از ابژه‌ها است؛ او در  نمایشگاه «هوم خانه نیست»، مفهوم خانه را علاوه ‌بر دارا بودن مفاهیمی جهانشمول از محلی برای سکونت و زیستن گرفته تا معانی‌ای مربوط به هویتی ایستا و مکانمند ما را در فضایی دوگانه به تعلیق می‌کشاند. خانۀ او در گسترده‌ای ناپایدار واقع شده که همواره بی‌وطنی او را به ما گوشزد می‌کند. نقاشی‌های علی گویای نسلی سرگردانند.»

نمایشگاه «هوم خانه نیست» از ۱۶ تا ۲۵ آبان در گالری آرتیبیشن برپاست. علاقه‌مندان می‌توانند برای بازدید از ساعت ۱۱ تا ۲۰ به گالری آرتیبیشن به نشانی تهران، خیابان شریعتی، پایین‌تر از حسینیه ارشاد، نرسیده به همت، گل نبی، میدان احمدی روشن، خیابان ساسانی پور، خیابان دریا، پلاک ۶ مراجعه کنند.

همچنین این نمایشگاه به صورت آنلاین به نشانی اینترنتی http://arthibition.net/fa/gallery/exhibition/514 قایل مشاهده است.

عکاس نادیا عبدالهی است.

مائده غلامی

انتهای پیام/