وی خاطرنشان کرد: اگرچه پاییز رو به پایان است اما آثار ارسالی می‌تواند در چهار سال اخیر تولید شده باشند که این، یک حُسن به حساب می‌آید به این معنی که اگر طی این چهار سال تغییری در منطقه‌ای از تهران رخ داده باشد و عکسی از قبل تغییر برای ما ارسال شود، این خود نوعی ماندگاری تاریخی به حساب می‌آید.

دبیر اولین مسابقه عکس «برگ‌ریزان تهران» در مورد اینکه آیا عکاسی جلوه‌های پاییز صرفا در شهر تهران، یک مزیت به حساب می‌آید یا محدودیت، بیان کرد: این مورد مربوط به حوزه شهری تهران است و بودجه‌ای که در ارتباط با شهر در نظر گرفته می‌شود. زمانی ککه شهرداری برای یک فستیوال هزینه می کند باید موضوع آن، مرتبط با شهر باشد و طرح توجیهی داشته باشد و برگزاری ملی یا بین المللی بحث دیگری را می‌طلبد. از طرف دیگر ما در فراخوان اعلام کردیم که حتی گردشگران و مسافران ایرانی و خارجی نیز می توانند برای ما عکس از جلوه های پاییزی شهر تهران بفرستند و از این نظر محدودیتی نداریم.

نیک ذات با تاکید بر اینکه در دورانی که هر روز چندین میلیارد عکس تولید و به اشتراک گذاشته می‌شود و انتخاب عکس مناسب کار بسیار دشواری است، درباره معیارهای داوری این مسابقه توضیح داد: در عکاسی۲ مورد فرم و محتوا داریم؛ فرم شامل مجموعه تکنیک‌ها و دانش عکاسی است یعنی ترکیب بندی، کادربندی، رنگ، نور، زاویه و … که به مهارت استفاده عکاس از آن ها بر می‌گردد. محتوا در واقع دانش نظری و شناخت عکاس نسبت به محیطش و موضوعی است که آن را عکاسی کرده است. به همین دلیل در عکاسی، فرم و محتوا توامان با هم در نظر گرفته می‌شود و داوران نیز در کنار میزان عدالتی که دارند، از دانش فنی نیز بهره‌مند هستند و مجموعه اینها سبب می‌شود عکس‌هایی را انتخاب کنند که هر دو معیار و فرم و محتوا را رعایت کرده باشند.

وی درباره برخی محدودیت‌های عکاسی در فضاهای شهری و نیاز داشتن یا نداشتن به مجوز برای عکاسی برای این مسابقه بیان کرد: شیوه‌های عکاسی در زمان معاصر تغییر کرده و باید بپذیریم عکاسی جزیی از شرایط رفتاری و فرهنگی جامعه ما شده است به ویژه با تلفن های همراه فکر نمی‌کنم محدودیتی برای عکاسی با دوربین و تلفن همراه در فضاهای شهری وجود داشته باشد، قاعدتا نه تنها عکاسان حرفه ای بلکه مردم هم مطلع هستند که در برخی مکان ها که تابلوی عکاسی ممنوع نصب باشد، نمی توان عکاسی کرد.

دبیر اولین مسابقه عکس «برگ‌ریزان تهران» تاکید کرد: شاید یکی از مهمترین اصولی که انجمن عکاسان ایران پیگیر آن بود به عنوان یک سازمان مردم نهاد، این بود که برای عکاسی نیازی به ارایه مجوزهای اینچنین وجود نداشته باشد و در واقع نوعی هویت بخشی به عکاسی صورت بگیرد.

این عکاس پیشکسوت درباره نحوه اعتماد به آنچه که به عنوان محل ثبت عکس توسط عکاسان شرکت کننده قید شده است، گفت: ما اصل را بر اعتماد می‌گذاریم. البته واقعیت امر این است که عکس‌های بسته برای مثال از یک برگ، هویتی نخواهد داشت اما ما اصل را بر این می‌گذاریم که فضای عکاسی شده، در فضاهای شهری تهران باشد و بیانگر جلوه‌های پاییزی شهر تهران باشد. ما قصد داریم اتمسفر شهر تهران را در عکس‌ها پیدا کنیم. ممکن است افرادی نیز خلاف اخلاق رفتار کنند و عکس از شهر دیگری بفرستند که نتیجه به تشخیص هیات داوران بر می‌گردد.

نیک ذات در پایان تاکید کرد: در هر حال ما موضوع را محدود نکردیم اما یکی از چالش‌های من این بود که چگونه می‌خواهیم هویت شهر تهران را مشخص کنیم؛ برای مثال وقتی در جشنواره عکس ته‌ران که با موضوع بازار شهر تهران برگزار شد دبیر بودم، آقای محیط طباطبایی یکی از اعضای هیات داوران بود که اشراف کاملی بر ویژگی های بازار تهران داشت و به سرعت عکس هایی را که مربوط به بازارهای دیگر ایران بود را حذف می‌کرد. اما در مسابقه «برگ‌ریزان تهران» انتخاب عکس‌های پاییز شهر تهران شاید کمی مشکلتر باشد، ولی ما فضا را بر اساس اطمینان به عکاس قرار داده‌ایم.

 نخستین مسابقه عکس «برگ‌ریزان تهران» توسط انجمن عکاسان ایران با همکاری سازمان زیبا سازی شهرداری تهران به دبیری ساعد نیک ذات برگزار می‌شود.

انتهای پیام/