به گزارش خبرنگار تجسمی خبرگزاری صبا، کتاب شارلوت کاتن توسط کیارنگ علایی به فارسی برگردان و به تازگی در ایران منتشر شده است. این کتاب ترجمهای است از کتاب «عکس به مثابه هنر معاصر» که در سال ۲۰۱۴ سومین ویرایش خود را در اروپا به بازار نشر برد و در سپتامبر سال جاری میلادی نیز توسط آمازون برای بار چهارم منتشر شد.
شارلوت کاتن نویسنده و کیوریتور شهیر انگلیسی در این کتاب به این میپردازد که چگونه عکاسی میتواند شیوههای زندگی و رویدادهای جهان را نمایش دهد، چرا در سالهای اخیر عکاسان به مواضع ضد خبری گرایش داشتهاند، کم کردن سرعت عمل در ثبت تصاویر، دور ماندن از محور اصلی وقایع و به خصوص حضور در محل بعد از وقوع حادثه نشان میدهد که نسل جدیدی از عکاسان در حال قاببندی سنجیده و ژرفاندیشانه از دنیای اجتماعی هستند. در این میان سوژه اصلی نیز تغییر یافته است مثلا عکاسان به جای نزدیک شدن به درد و رنج انسان و درگیر شدن در دل پرتلاطم یک رویداد، اغلب به نمایش بدیع آن چیزی میپردازند که پس از چنین تراژدیهایی باقی میماند.
کیارنگ علایی که در سخنرانیها و نشستهای خود در شهرستانها بارها به موضوع عکاسی معاصر پرداخته است دلیل علاقه خود را به ترجمه این کتاب را کمبود منابع فارسی درباره تغییر شکل عکاسی پس از دوران مدرن دانسته و سرنوشتی که عکاسی پس از نحلههای هنر مفهومی و هنر پست مدرن به آن دچار شده است. او مخاطب این کتاب را آن دسته از علاقهمندان به مباحث نظری عکاسی میداند که پیش از این بر تاریخ عکاسی و روند شکل گیری نحلهها تسلط دارند.
برای تحلیل بیشتر این کتاب و ترجمه آن به فارسی با علایی درباره روند ترجمه این کتاب گفتگویی داشته ایم. وی به خبرنگار هنرهای تجسمی خبرگزاری صبا گفت: این کتاب در تابستان سال گذشته از جانب استاد عزیزم مهرداد افسری در نشر حرفه هنرمند به من پیشنهاد شد. کتاب را قبلا خوانده بودم و بخشهایی از آن را بسیار کاربردی دیده بودم، در واقع میتوان گفت متن خانم کاتن، بسیار مهم و مطابق با زمانه است چراکه به فرآیندهایی از عکاسی معاصر میپردازد که با احیای روشهای عکاسی در ۱۸۳۰ و ۱۸۴۰ بازگشتی به آن دوران را ایجاد کردهاند.
وی ادامه داد: دیگر آن که، آن دسته از عکسهای مستند که همواره درباره مساله بیطرفی نسبت به واقعیت و میزان اقناعگری آنها تشکیک وجود داشته، در این متن به عنوان بخشی از توان و مرزهای جدید عکاسی مستند یاد شده است، همچنین اهمیت این متن برای من در شکلی نهفته بود که اجماع رسانهها در دوران حال برای عکاسی ایجاد کردهاند.
این مترجم در پایان صحبت هایش درباره مدت زمانی که ترجمه این کتاب زمان برده است، اظهار کرد: کتاب را از همان تابستان سال گذشته آغاز به برگردان کردم و دوران پاندمی و قرنطینه به من فرصت خوبی داد تا به طور کامل روی این کتاب متمرکز شوم و در نهایت در اول مهر سال جاری، کتاب برای مجوز ارسال شد.
کتاب «عکس به مثابه هنر معاصر» به ما یادآوری میکند که عکاسی از طریق انگیزهها و ذهنیات عکاس، مکنونات و نیات درونی او، به زندگی و جامعه پیوند خورده است.
در بخشی از این کتاب اشاره شده است: «آنچه در عکسها به هنگام مشاهده به روشنی ارائه میشود تجربیاتی است که وابسته به ذخیره تصویری حافظه ماست، مانند: عکسهای خانوادگی، عکسهای تبلیغات، مجلهها، تصاویری از فیلمها، مطالعههای علمی، عکسهای قدیمی، عکسهای هنری، نقاشیها و چیزهایی از این قبیل. نکته بسیار آشنا در این آثار این است که کلید درک معنای آنها برخاسته از دانش فرهنگی ما از گنجینه تصاویر عام و خاصی است که در ذهن داریم. اینگونه عکسها بیننده را دعوت میکنند تا نسبت به آنچه میبیند، اینکه چگونه میبیند و نیز چگونه تصاویر، احساسات را برمیانگیزد و درک او از جهان را شکل میدهد، هشیار باشد.»
در این کتاب به شکلهای مختلف توسعه عکاسی در هنر معاصر از ژانر پرتره تا شاخه استیجد پرداخته میشود و در خلال معرفی فشرده و متعدد مجموعههای عکاسان معاصر، از عکاسی به عنوان رسانهای مهم برای انتقال فرهنگ و تمدن یاد میشود.
کتاب در ۱۸۴ صفحه، هفت فصل و یک ضمیمه رنگی به موضوعاتی چون روایت و داستانسرایی در عکاسی، چیدمانهای میکس مدیا، دست کاری در طبیعت، رویکردهای برخاسته از هنر مفهومی، کارکرد عکاسی فاین آرت در دوران معاصر و تغییر موضع عکاسی از اوایل دهه ۱۹۷۰ به این سو میپردازد.
چاپ اول کتاب «عکس به مثابه هنر معاصر» توسط نشر حرفه هنرمند، در قطع رقعی، به شمارگان ۱۰۰۰ نسخه و قیمت ۵۸ هزار تومان منتشر شده است.
کیارنگ علایی عکاس، نویسنده، مترجم، فیلمساز و معلم عکاسی است. مجموعههای داستان کوتاه «باد در یک خیابان مستقیم»، «شفا در میان ما نفس میکشد» و «طبیعت زنده چند بانو» و مجموعه عکسهای «یک شرجی آرام»، «جایی دورتر»، «پرده دوم اتفاق»، «حتی وقتی نمیدانیم»، «من دور بودم»، «نیمه تراوا» و «وضعیت چهارم» برخی از آثار منتشر شده اوست.
علایی برنده جوایز بینالمللی متعددی از جشنوارههای «داکینوی» رمانی، «برنوی» جمهوری چک، «ابنزه» اتریش، «اتحادیه فیلمسازان آماتور جهان»، «ملل» اتریش، «کومانوا» مقدونیه، «ویژن» فنلاند و… است و سال گذشته به خاطر تلاشها و خدماتش در حوزه عکاسی، نشان خدمت دریافت کرد.
مجموعههای اخیر او در پنج سال گذشته در کشورهای فرانسه، آلمان و فنلاند روی دیوار رفتهاند و مجلاتی چون پرایوت و زایت ویسن به انتشار عکسهای او پرداختهاند، همچنین جدیدترین نمایشگاه او پروژهای بلند مدت درباره گیلان بود که در سال ۱۳۹۷ در گالری آران به روی دیوار رفت و در جشنواره مجله تجربه به عنوان بهترین نمایشگاه عکس سال انتخاب شد.
انتهای پیام/
There are no comments yet