به گزارش صبا به نقل از روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، رویداد «پلی به سوی زندگی دیجیتال» با حضور مدیرانی از حوزه ارتباطات و حوزه فرهنگ در موزه ارتباطات برگزار شد. امیر ناظمی، معاون وزیر ارتباطات و رییس سازمان فناوری اطلاعات در این رویداد مخالفت با تکنولوژی‌های جدید را ریشه‌دار و یک موضوع تاریخی دانست و اعلام کرد که دلیل مخالفت با فناوری‌های جدید به این خاطر است که بازیگران موجود در یک بازار را تغییر و راه را برای تازه‌واردان باز می‌کند. براساس اظهارات ناظمی تکنولوژی یک وجهی دارد که نادیده گرفته می‌شود و آن باز توزیع قدرت است و آن‌طور که او می‌گوید در همینجا است که مخالفان و موافقان تکنولوژی چدید به وجود می‌آیند.

رییس سازمان فناوری اطلاعات سخنرانی خود را با این سوال جدی شروع کرد که آیا ما در کشور خوش‌آمدگوی تغییرات هستیم یا خیر؟ آیا مقاومت در برابر برخی محتوا مساله‌ای است که صرفا به محتوای امروز باز می‌گردد یا پیشینه‌ آن بیش از امروز و به بیش از حوزه محتوایی مربوط است.

او با اشاره به نگاه تاریخی به این موضوع اظهار کرد: اولین اتفاق مخالفت با تکنولوژی جدید، ورود رادیو به ایران بوده است که یک تاجر در سال ۱۳۰۸، از وزارتخانه مربوطه در این زمینه استعلام می‌کند که آیا اجازه ورود دستگاه پخش رادیو را دارد یا خیر. پاسخ به او قابل توجه است. به او می‌گویند که ورود دستگاه تلگراف و تلفن، بی‌سیم گیرنده یا مخابره کننده، مطالب و اسباب آن جز برای اداره بی‌سیم دولت وقت به طور کلی ممنوع است.

او ادامه داد: ۱۱ سال بعد از این اتفاق یعنی در سال ۱۳۱۹ اولین امواج رادیویی فرستاده می‌شود. یعنی دولتی که می‌خواهد رقیب بخش خصوصی باشد، آنقدر در این زمینه معطل می‌کند که رقیب خارجی‌اش هم‌زمان با خودش به کشور وارد می‌شود. به گفته او با ۶ ماه فاصله بین اولین امواجی که از BBC ارسال می‌شود و اولین امواجی که از رادیو ایران ارسال می‌شود فاصله وجود دارد. دولت همیشه از ابزار مجوزدهی برای کنترل یا ورود دستگاه یا نوآوری به بازار استفاده کرده است.

یک مفهوم خیلی جدی به نام فناوری‌هراسی!

ناظمی عنوان کرد: یک مفهوم خیلی جدی به نام فناوری‌هراسی وجود دارد. اگر امروز می‌بنیم که خالق محتوا از استفاده تکنولوژی جدید می‌ترسد، ریشه‌های آن به تاریخ گذشته باز می‌گردد. برای نمونه پنج مانع یا گروه بودند که مخالف ورود قطار به کشور شدند. به نظر می‌رسد که همچنان هم این نوع مخالفان برای ورود هر دستگاه و تکنولوژی جدیدی به کشور وجود دارند. مجوز تاسیس ماشین دودی در دوران ناصرالدین شاه صادر شده، ولی اولین گروهی که با ورود قطار یا ماشین دودی به کشور مخالفت کردند، گاریچی‌ها بودند، یعنی نماد فعالان اقتصادی فناوری پیشین. گاریچی‌ها به دلیل ترس از پدید آمدن رقیبی ارزان‌ قیمت نسبت به ورود قطار یا ماشین دودی به کشور مخالفت می‌کردند.

او با تاکید اینکه هر تکنولوژی که وارد شود کیفیت و قیمت را بهبود می‌بخشد با ذکر مثالی درباره شرایط حال تاکید کرد: اگر به زمان حال و خلق محتوا در همین زمان بازگردیم، اولین مخالفانی که با کتاب دیجیتال مخالفت می‌کنند، تولیدکنندگان سنتی چاپی هستند. اولین کسانی که با فیلم‌های  VODها یا IGTV ها مخالفت‌ می‌کنند، همان کسانی هستند که اقدام به تولید فیلم در سینما‌ها می‌کنند. پس اتفاقی که در حوز مخالفت توسعه محتوای دیجیتال در کشور شاهد آن هستید با توجه به عقبه تاریخی اصلا عجیب نیست.

معاون وزیر ارتباطات خاطرنشان کرد: دومین گروه مخالف ورود قطار را زائرانی که از همین ابزار جدید برای رفتن به حرم عبدالعظیم استفاده می‌کردند اما به خاطر اینکه یکی از مسافران با قطار تصادف می‌کند آن‌ها نیز به صف مخالفان ورود قطار به کشور می‌شوند.

ناظمی با اعلام این موضوع و ارتباط آن با شرایط فعلی شرکت‌های VOD گفت: VOD ها یا  UGCها یا پلتفرم‌هایی حالا هستند که مردم با کمک آن می‌توانند فیلم و سریال ببیند یا مطالب خود را از طریق آن بارگذاری و با دیگران به اشتراک بگذارند. حالا ممکن است در همین هین کسی از این کار آسیب ببیند و در نهایت همین استفاده‌کننده آسیب‌دیده تبدیل به مخالف و به دنبال آنهم مخالفان جدید به وجود می‌آید.

به باور او هیچ تکنولوژی وجود ندارد که در ابتدای ورود خودش آنقدر کارایی‌اش مطمئن باشد و آنقدر سرویس با کیفیت بدهد که هیچ امکان خطایی نداشته باشد و تاکید می‌کند پس خطای اولیه برای پلتفرم‌های جدید منجر به پیدا کردن مخالف برایشان می‌شود.

وی با اشاره به اینکه چنین موضوعاتی در حوزه‌ای مانند خلق محتوا هم وجود دارد، عنوان کرد: استفاده‌کنندگانی که به هر دلیلی نمی‌توانند به نحوه مطلوبی از محتوا استفاده کنند و حتی در حین این استفاده قربانی هم شوند، موج دوم مخالفت با محتوا را شروع می‌کنند. او با اشاره به سومین مخالفان ورود قطار به عنوان نماد دغدغه‌مندان ارزشمند، چهارمین مخالف را ناصرالدین شاه و پنجمین مخالف را روشنفکران اعلام کرد و در عین حال، وجود چنین نگاه‌های منع‌کننده‌ای برای ورود به تکنولوژی را تنها مخصوص ایران ندانست و گفت چنین اتفاق‌هایی در کشورهای پیش‌رفته نیز رخ داده است.

نقطه مشترک برهم خوردن نظم موجود

رییس سازمان فناوری اطلاعات تصریح کرد: فناوری‌هراسی گسترده نیست. واقعیت چیزی است که نادیده گرفته می‌شود. واقعیت این است که گروه مخالف نوآوری در یک نقطه مشترک هستند یعنی برهم خوردن نظم موجود. فعالان دوره تاریخی گذشته به این دلیل ناراضی به ورود قطار به کشور بودند که بازی را تغییر می‌دهد. هر کسی که در متن ماجرایی باشد متوجه می‌شود با آمدن تکنولوژی جدید باید از فردا در حاشیه قرار بگیرد و حاشیه‌نشیانان وضع موجود به متن فردا تبدیل شوند. هر تکنولوژی که می‌آید، چیزی را که تغییر می‌دهد قدرت بازیگران است. پس هر تکنولوژی در ذات خودش وضع موجود را بهم می‌زند.

براساس اظهارات ناظمی تکنولوژی یک وجهی دارد که نادیده گرفته می‌شود و آن بازتوزیع قدرت است و همینجا است که مخالفان و موافقان تکنولوژی جدید به وجود می‌آیند. او در پایان در این باره توضیح داد: وقتی تکنولوژی به عرصه‌ای مانند محتوا یا هر عرصه دیگری وارد می‌شود، قدرت بازیگران بهم می‌ریزد. تکنولوژی IT وقتی وارد می‌شود قدرت وزارت ارشادی که می‌خواسته ممیزی محتوا انجام دهد را تغییر می‌دهد. از طرفی قدرت صداوسیمایی که یگانه کانال ارتباطی را داشته است بهم می‌ریزد. پس آن‌ها شروع به مخالفت می‌کنند.

به گفته ناظمی هر فناوری باز توزیع قدرت است و فناوری جدید‌تر یعنی تغییر بازیگران موجود فناوری نو واگذاری قدرت به تازه‌واردان است و به همین خاطر فناوری نو مورد هجوم واقع می‌شود. این اتفاق هم تنها در مورد تولید محتوا نیست و در تمام بخش‌ها دیده‌ می‌شود.