سعید اسفندیاری دستیار حمیدرضا نعیمی در نمایش «گرگاسها یا روز بهخیر آقای وزیر» که در تئاترشهر روی صحنه رفته است در گفتگو با خبرنگار تئاتر صبا ضمن یادآوری این موضوع که فقط عشق میتواند کارِ کسانی که این روزها درگیر تولید تئاتر هستند پیش ببرد، در تشریح همکاری با گروه نمایش «شایا» گفت: نمایش «گرگاسها» بسیار شریف و قابل احترام بود زیرا چیدمان درست اجزای نمایش از انتخاب متن تا بازیگران، طراحی صحنه خاص و کاربردی، طراحی لباس جذاب و مطابق با ویژگیهای شغلی و اجتماعی کاراکترها، طراحی نور، طراحی گریم، آهنگسازی و در راس همه امور، کارگردانی آقای نعیمی که همواره به دنبال کشف و تجربه هستند تا فرمها، شیوهها، تصاویر و میزانسنهای جدید خلق کنند، باعث شده تا این اثر در ادامه مسیر کاری گروه تئاتر شایا جذابتر و دیدنیتر باشد.
این دستیار کارگردان درباره حال و هوای سالن اصلی تئاترشهر این روزها با نمایش «گرگاسها» بیان کرد: در این که حال تئاتر و نمایش در ایران هیچگاه خوب نبوده شکی نیست اما بلای کرونا میتوانست برای این هنر حکم تیر خلاص را داشته باشد که اصرار هنرمندان و مطالبهگری آنها برای بازگشایی سالنهای تئاتر، تلاش مسئولان مرکز هنرهای نمایشی و خانه تئاتر، ایثار چند گروه نمایشی که پیشقدم شدند و با وجود ترسی که از بیماری کرونا وجود داشت چندماه به تمرین پرداختند و در نهایت مردم که با وضعیتِ فاجعهبار اقتصادی به سالنهای نمایش آمدند نشان از همان عشقی بود که در نهایت موجب شد تا با امید به آیندهای بهتر تلاش کنیم.
او ادامه داد: شور و شوقی که مردم با حضورشان در تئاترشهر ایجاد کردهاند و زندگی دوباره در محوطه خارجی تئاترشهر، اتفاق بزرگی است که یک سال انتظارش را کشیدیم و نمایش «گرگاسها یا روز بهخیر آقای وزیر» هم با توجه به بیست شب اجرایی که تا به حال داشته، در جذب تماشاگران و ارتباط با آنان موفق عمل کرده است. ما در این شبها شاهد خیل هنرمندانی بودیم که برای دیدن این نمایش از کاشان، گرگان، بروجرد، قزوین، کرمانشاه و کردستان به سالن اصلی تئاترشهر آمدند و بسیار خوشحالیم که با حضور در جشنواره فجر باعث شدیم هنرمندانِ زیادی از شهرها و استانهای دیگر نمایش ما را ببینند و لذت ببرند.
خلاقیت و نبوغ ۲ عنصر پیشبرنده هنر هست
اسفندیاری درباره تجربه و همکاری خود با حمیدرضا نعیمی در این چندسال اظهار کرد: خلاقیت و نبوغ ۲ عنصر پیشبرنده هنر هست که به نظر من آقای نعیمی از هر دوی آنها برخوردارند. علاوه بر این خصوصیات، ایشان بامطالعه، باهوش، ریزبین، سختکوش و با موسیقی و رقص آشنایی خوبی دارند، همین امر موجب شده تا کارهایشان علاوه بر جلب نظر تماشاگران متخصص در جذب تماشاگران غیر متخصص هم موفق عمل کنند. استقبال تماشاگران در این سالها از نمایشهای «فاوست»، «درخشش در ساعت مقرر»، «سقراط»، «ترور»، «شرقِدور شرقِنزدیک»، «شوایک»، «ریچارد» و «گرگاسها» با وجود ترسی که از ویروس کرونا در جامعه وجود دارد گواه این مدعاست.
این دستیار کارگردان درباره درامنویسیهای حمیدرضا نعیمی خاطرنشان کرد: در زمینه درامنویسی آثار چاپشده «وعدهگاه نهنگها»، «آژاکس»، «سنهکا»، «صبحانه برای ایکاروس»، «سقراط»، «شوایک»، «ریچارد»، «عیسی» و درامهای چاپنشدهای مثل «کالوَن و قیامِ کاستلیون»، «ضحاک نمیمیرد»، «نادرشاه»، «نامها»، «زال و رودابه»، «از نفس نیفتاده»، «آدم آدم نیست»، «لالهزار…تئاتر پارس نشان» از نویسندهای پژوهشگر، دغدغهمند، خلاق و پویا دارد که در ژانرها و سبکهای مختلف به آفرینش ادبی دست زده است. تعجب میکنم که در این سالها منتقدان، دانشجویان و پژوهشگران به بررسی درامهای ایشان نپرداختهاند.
تئاتر و هنر نمایش، هنر مادر است
وی در بخش دیگری از صحبتهایش درباره ضرورت وجود تئاتر در جامعه عنوان کرد: تئاتر و هنر نمایش، هنر مادر است. ریشه در نهاد بشری دارد، از دل آیینها و مناسک مذهبی میآید، سرگرم میکند، اطلاعات میدهد، طرح پرسش میکند، اندیشه میبخشد، و مهمتر آنکه باعث دیالوگ میشود. به همین دلیل وجود و گسترش و بالندگی هنر نمایش و تئاتر در هر کشور را معیار و میزان دموکراسی در آن کشور میدانند. بماند که تئاترِ پتاگوژی، پسیکودرام، پرفورمنسها، نمایشهای خیابانی، عروسکی، کودک و نوجوان، موسیقی- نمایشها، اپراها، بالهها امروزه روز چه نقش مهمی در زندگی مردم دنیا بازی میکنند.
اسفندیاری درباره جایگاه تئاتر ایران و وضعیت تئاتر معاصر ایران بیان کرد: از نظر من تئاتر و نمایش در میان مردم ایران از جایگاه ویژهای برخوردار است. تعلق خاطر ما ایرانیها از دیرباز به نمایشهایی نظیر کوسه برنشین، میر نوروزی، خون سیاوشان، نقالی، سایهبازی، تعزیه، پردهخوانی، شمایلگردانی، رو حوضی و… نشان از این عشق تاریخی به هنر نمایش است. همچنان هم این تعلق خاطر وجود دارد و این را تماشاگرانی ثابت کردند که در این روزهای سخت هنرمندان تئاتر را تنها نگذاشتند.
وی در پایان در پاسخ به اینکه آینده تئاتر ایران را چگونه میبیند و چه توصیهای برای کسانی که قصد وارد شدن به این عرصه را دارند دارید، بیان کرد: باتوجه به کم لطفی که مسئولان به تئاتر دارند، این پویایی تئاتر در جامعه یک اتفاقی عجیب اما خوشایند است. در همه حال تئاتریها سعی کردهاند دین خود را به جامعه، مردم، تاریخ، فرهنگ و سرزمین خود ادا کنند اگر چه هیچگاه از سوی دولتها ارج ندیدهاند. در حدی نیستم که برای کسی توصیهای داشته باشم، زیرا فهمیدهام که هرکس قصد دارد وارد دنیای تئاتر شود راه بسیار سختی را در پیش رو دارد، راه و مسیر به همگان دشواری کار را نشان خواهد داد پس خاماندیشی است اگر خیال کنیم به محض ورود فرصت حضور در سالن اصلی و یا بازی روی صحنه سالن اصلی به ما داده خواهد شد. علاقهمندان تئاتر باید بدانند راه پر فراز و نشیبی در پیش دارند و همیشه باید در حال مطالعه، جستجو، کشف و تمرین باشند.
انتهای پیام/
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است