به گزارش خبرنگار موسیقی خبرگزاری صبا، حسین علیشاپور خواننده سنتی ایران در یادداشتی به استعفای علی ثابتنیا مدیرعامل انجمن موسیقی ایران واکنش نشان داد و وجود او را در کنار اهالی موسیقی لازم دانست.
وی در این یادداشت که در اختیار صبا قرار گرفته نوشته است: «اوایل سال ۹۷ بود و در راه بازگشت از مشهد به تهران بودم. کنسرتی داشتم با گروهی جوان که بالاخره توانسته بودیم به خیر و خوشی برگزارش کنیم…. در سالن ترانزیت فرودگاه صدایی را شنیدم که نامم را با احترام و محبت خطاب قرار میداد. سربرگرداندم و مردی تقریبا هم سن و سال خود را دیدم با چشم و ابرویی مشکی و چهرهای مهربان و لبخندی گیرا. پیش رفتم و پیش آمد و دستم را به گرمی گرفت و گفت: ثابت نیا هستم رییس انجمن موسیقی ایران…
شنیده بودم که به تازگی به ریاست انجمن موسیقی درآمده است. گپ و گفت کوتاهی کردیم و بقیهی صحبتها را موکول کردیم به زمانی که در تهران یکدیگر را ببینیم. پیش از ثابت نیا مدیران بسیاری را چه در انجمن و چه در مرکز موسیقی دیده بودم. اکثرشان انسانهای خوبی بودند اما کار کردن در حوزهی دولتی موسیقی، کاریست ورای سخن گفتن که ثابت نیا به خوبی آن را میشناخت. سه چهار روز بیشتر نگذشته بود که برای مشورت در کاری تماس گرفت و پس از آن نیز این تماسها مکرر شد و به تدریج مودت و رفاقتی بین من و او شکل گرفت. ثابت نیا نه با من، که با هر صاحب رایی در امور موسیقی مربوط به انجمن مشورت میکرد تا هر کاری با استفاده از نظر صاحبنظران شکل گیرد و پیش رود. درِ اتاق او در طبقهی دوم انجمن موسیقی همیشه به روی اهل موسیقی باز بود. ندیدم و نشنیدم کسی از موسیقیدانان به بهانهی جلسه یا گرفتاری یا امور معمولی ازین دست معطلِ او شود. به تولید در عرصهی موسیقی ملی و دستگاهی و سنتی و موسیقی نواحی معتقد بود و بارها شاهد بودم که به دوردستها میرفت تا در جمع هنرمندان گمنام موسیقی محلی ایران حاضر باشد بلکه بتواند کاری برای ایشان و برای موسیقی کند… آخرین کاری که انجام داد و من نیز سهم کوچکی در آن داشتم، تهیهی آلبومی با حضور شش آوازخوان نسل سوم با نام «هزاران» بود که هماکنون آخرین مراحل انتشار را میگذراند. تولید این آلبوم شاید آخرین اقدام او تا پیش از اعلام خبر استعفایش بود. استعفایی که بسیاری از اهل موسیقی را شگفت زده و در عین حال غمگین کرده است.
علی ثابتنیا مدیریست که به کار موسیقی میآید. سه خصوصیت بارز او، یعنی سلامت، دلسوزی و کاردانی، این را بر من اثبات کردهاست. اگر او به دلایلی غیر از دلایل شخصی و خصوصی ترجیح داده تا در منصب ریاست انجمن موسیقی ایران نماند و برود، احتمالا جایی از کار اشکال دارد. از همان اشکالاتی که در بسیاری از ساختارهای اداری ریشه دوانیدهاست. همان اشکالاتی که….»
انتهای پیام/
There are no comments yet