احمد صمیمی بازیگر تئاتر که در سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر در بخش طراحی فضای نمایشی و در بخش مسابقه تئاتر خیابانی برای «V.A.R»، در بخش موسیقی برای تئاتر «نبرد بام» موفق به کسب جایزه شد، در گفتگو با خبرنگار تئاتر صبا درباره وضعیت حوزه تئاتر در سال ۹۹ گفت: سال گذشته همه هنرمندان مخصوصا در حوزه تئاتر سال سختی را گذراندند. در این دوران شیوع ویروس کرونا فهمیدیم که تئاتر را به عنوان شغل قبول ندارند و از نظر برنامهریزی در این حوزه متوجه شدیم که سرانجامی نداریم.
او درباره فعالیتهای یک سال اخیر خود بیان کرد: آهنگسازی نمایش «برگشتن» حسین مسافر آستانه را انجام دادم، در نمایش «برونسی» به کارگردانی مرتضی شاهکرم آهنگسازی و بازیگری کردم همچنین در نمایش «سرباز» حسین پارسایی بازی کردم. برای سال آینده هم برنامههایی دارم اما منوط به این است که آرامش داشته باشیم و شرایط مناسب باشد.
این هنرمند با انتقاد به ارزش کم جوایز نقدی جشنوارههای تئاتر عنوان کرد: در جشنواره تئاتر فجر که من در چند بخش آن جایزه گرفتم ارزش جوایز واقعا کم است. چیزی حدود ۲_۳ میلیون تومان برای مهمترین رویداد هنری تئاتر واقعا خندهدار است. برای یک نمایش حداقل چهار ماه یک گروه هنری مشغول به فعالیتاند و مرکز هنرهای نمایشی نباید اجازه دهد در شهرهای مختلف با جوایز و کمکهزینههای پایین جشنواره برگزار کنند. باید شأن هنرمندان حفظ شود.
وی با بیان اینکه مرکز هنرهای نمایشی به خاطر کرونا جشنوارهها را تعطیل کرد ولی باید راهکاری داشته باشند، به طور مثال پیشنهاد من این است که در دو سالی که گذشت هنرمندانی که فعال بودند را شناسایی و حمایت کنند.
وی افزود: تا پایهها و برنامهریزیهای حوزه تئاتر ما درست نباشد جابهجایی مدیران هم فایدهای ندارد و اوضاع همانطور باقی میماند. اکنون بحث حصارکشی اطراف تئاترشهر است میخواهم بگویم فضای هنر ما هم به همان شکل وحشتناک تئاترشهر شده است. کسی که در ۱۸ سالگی وارد این حرفه میشود و در ۳۰ سالگی میببیند هیچ دستاوردی نداشته است احساس سرخوردگی میکند. معلوم نیست آیا واقعا مسئولان ما میخواهند تئاتر باشد یا نه؟
صمیمی با اشاره به اینکه ما یک مسیری را آمدهایم که راه بازگشت ندارد، ادامه داد: به گذشته که نگاه میکنم خدا این مسیر را سر راه من قرار داده است. از همان دوران کودکی و مدرسه به دنبال هنر بودم، هیچوقت آچار و ابزار کار دست من نبوده است که در این شرایط هم کار دیگری بلد باشم. اگر کار دیگری بلد بودم تئاتر را رها میکردم. این راهی بوده که من باید طی میکردم ولی شرایط بدی که هنرمندان در حال حاضر دارند به خاطر این است که هیچوقت جدی گرفته نشدند.
این هنرمند با بیان اینکه وقتی پایه و اساس تئاتر ما خراب است من نمیتوانم سراغ آموزش تئاتر بروم، اظهار کرد: دوست ندارم مثل اتفاقی که برای ما افتاد و با کلی امید و آرزو وارد این حوزه شدیم، سر یک عده دیگر را کلاه بگذارم. اگر شرایط همینطور باشد جوانی که وارد تئاتر میشود وارد بدبختی شده است.
او درباره ورود هنرمندان تئاتر به سینما و نبود امنیت شغلی خاطرنشان کرد: هنرمندان تئاتر به خاطر پول وارد سینما میشوند اما سوال اینجاست که چرا نباشد شرایط طوری باشد که مانند باقی مشاغل یک هنرمندان تا آخر عمر تئاتر کار کند و برای امرار معاش مجبور به انجام کار دیگری نباشد؟ بهتر است تئاتر را تعطیل کنند تا ما هم از بلاتکلیفی خارج شویم. اگر تئاتری نباشد ما هم با خیال راحت میتوانیم از این حوزه دل بکنیم و دیگر امیدی نداشته باشیم. در این چند وقتی که ما تعطیل بودیم کارمندان وزارتخانهها و مراکز هنری مشغول بودند و حقوق میگرفتند اما ما بیکار بودیم.
احمد صمیمی در پایان به مخاطبان پیشنهاد کرد با فیلم و کتاب و تئاتر اندیشههای خود را پرورش دهند و افزود: امیدوارم روزی برسد که ما شادی و آبادانی سرزمینمان را ببینیم. در این ایام که همه در منزل هستند بهتر است برای حال خوب و اندیشه خودشان فیلم و تئاتر ببینند. همه آدمها به هنر نیاز دارند و جذب آن میشوند. به مخاطبان میگویم ببینید و اندیشههایتان را کور نگذارید. دیدن فیلم و خواندن کتاب باعث میشود انسانها محتوا داشته باشند و در این شرایط فقط درگیر خود نباشند و بقیه هم فکر کنند.
ندا زنگینه
انتهای پیام/
There are no comments yet