کتایون جهانگیری مستندساز حوزه محیط زیست که ساخت مستندهایی از جمله «شکارچی» و «در پناه جان» را در کارنامه کاری خود دارد در واکنش به شهادت مهدی مجلل و میکاییل هاشمی دو محیط بان که در ۱۶ فروردین ۱۴۰۰ در منطقه فیله خاصه زنجان به شهادت رسیدند به خبرنگار رادیو تلویزیون صبا گفت: هنگامی که داشتم مستند «شکارچی» را می‌ساختم تصمیم گرفتم به بحث محیط‌بانان هم بپردازم؛ شهادت محیط‌بان همدان یا محیط‌بانان کردستان که در حدود سال ۸۹ توسط شکارچیان به تیربار بسته شدند و قاتلان آن‌ها هیچوقت آنطور که باید قصاص و مجازات نشدند. حتی قصد داشتم تا در مستند «شکارچی» با قاتل محیط‌بان همدانی که در زندان بود هم مصاحبه کنم اما اداره زندان‌ها این اجازه را به ما نداد و ما از این قسمت مستند صرف نظر کردیم.

وی تصریح کرد: همیشه برای من جای سوال دارد که چگونه یک شکارچی تا حدی جسارت پیدا می‌کند که به راحتی به یک محیط‌بان شلیک کرده و او را به شهادت رساند؟ متاسفانه در سازمان و ادارات مربوط به حفاظت محیط زیست اینگونه به این اتفاقات پرداخته می‌شود که شکارچی ترسیده و شلیک کرده است! چطور ممکن است کسی که از مجازات شکار می‌ترسد به کشتن یک آدم فکر می‌کند تا به دام فرار و نهایت آن یک زندان کوتاه مدت نیفتد؟ ما فراموش کرده‌ایم که حیوانی را که یک شکارچی شکار می‌کند متعلق به تمام مردم ایران در امروز و آینده است.

این محیط زیست حق تمام مردم ایران است

جهانگیری در واکنش به اقدامات سازمان محیط زیست ادامه داد: سازمان حفاظت محیط زیستی که به راحتی مجوز شکار صادر می‌کند در حالی که وظیفه‌اش حفاظت از محیط زیست است، به چه حقی این کار را می‌کند؟ این محیط زیست حق تمام مردم ایران است و شکارچی‌ای که حق تیر دارد و حیوانات را شکار می‌کند تمام مردم باید حق داشته‌باشند از او شکایت کنند.

این فعال محیط زیست با اشاره به جایگاه محیط‌بانان در ایران بیان کرد: محیط‌بان یک کارمند ساده سازمان حفاظت محیط زیست نیست بلکه شخصی است که از اموال عمومی امروز و آینده این کشور محافظت می‌کند، اما چنین شخصی با چنین وظیفه‌ای چه جایگاهی را برایش تعیین کرده‌ایم که سازمان محیط زیست با جمله «شکارچی ترسیده و شلیک کرده است» چنین اتفاقی را توجیه می‌کند.

وی درباره اینکه شکار و شکارچی یک معضل خطرناک است، عنوان کرد: در حین ساخت مستند «شکارچی»  با شکارچیانی به گفتگو پرداختم که مدعی بودند از این کار پشیمان شده‌اند. من در این گفتگوها به این مساله پی بردم که برای یک شکارچی بحث، خون ریختن است و تا زمانی که ریخته شدن خونی را به چشم خود نبیند جایی را نمی‌بیند و حتی به راحتی به یک محیط‌بان هم شلیک می‌کند. بسیاری معتقد هستند که به شکارچیان نباید توهین شود اما شکار یک عارضه خطرناک و تمایل به خشونت است که برای جامعه ضرر دارد.

جهانگیری با اشاره به بحث و جایگاه شکار در دین اسلام تاکید کرد: بعضی‌ها با استناد به دین اسلام مدعی اجازه برای شکار می‌شوند در صورتیکه این شکار تا برای معیشت نباشد حرام است. چرا در یک کشور اسلامی به جای جاری شدن این قوانین، سکوت می‌کنیم و شلیک یک شکارچی به محیط‌بان را به سادگی پای ترسش می‌گذاریم؟

شکارچیان با پول‌های کلان پشت هم هستند

کارگردان مستند «شکارچی» افزود: یکی از مشکلات اصلی لابی قوی است که شکارچیان ایران دارند و با پول‌های کلان پشت هم هستند و برخلاف بحث تامین معیشت حتی برای شکار خرج هم می‌کنند. حتی یک شکارچی حین ساخت مستند «شکارچی» به دلیل استفاده از عکسش که در اینترنت هم بود من را تهدید کرد. او به گفته خودش برای یک شکار با عکاس و فیلم‌بردار به آفریقا سفر می‌کرد و این شکار دیگر تامین معیشت نیست بلکه یک عارضه خطرناک است.

وی درباره وضعیت محیط‌بانان ایرانی عنوان کرد: من با محیط‌بانان زیادی همراه بوده‌ام حتی کیفیت کفش و لباسی که سازمان محیط زیست به آن‌ها می‌دهد به حدی پایین است که محیط‌بانان برای رفتن به کوه و بیابان باید برای خود کفش مناسب تهیه‌ کنند و حتی جیره غذایی هم ندارند. باید همانطور که به نیروی راهنمایی و رانندگی جایگاه دادیم و قدرت و احترام پیدا کردند به محیط‌بانان هم جایگاه مناسبشان را بدهیم.

جهانگیری راه حل این مشکلات را اینگونه بیان کرد: تا وقتی که مساله محیط زیست و حفاظت از آن در این کشور جایگاهی ندارد محیط‌بانان هم جایگاهی نخواهند داشت. تا زمانیکه بحث واردات اسلحه و فروش تفنگ و مجوز آن در این کشور وجود دارد راه حلی برای این مساله هم نخواهد بود. وقتی که بعضی از مشاوران سازمان محیط زیست خود شکارچی هستند و بر این اعتقادند که می‌توان از شکارچی برای حفاظت از محیط زیست استفاده شود به این معناست تفکرها در سازمان حفاظت محیط زیست از پایه اشکال دارد.

این تهیه‌کننده مستند ادامه داد: چرا در یک کشور اسلامی هنگامی که صحبت از محیط زیست می‌شود حرفی از قوانین اسلام زده نمی‌شود و در شهری مانند فریدون‌کنار یک محیط‌بان حتی جرات یک تذکر ساده به یک دامگاه‌دار را ندارد چراکه خود و خانواده‌اش به خطر می‌افتند.

وی همچنین رسانه‌ها را مورد نقد قرار داد و گفت: رسانه‌ها به طور شفاف هیچوقت به این موضوع نپرداخته‌اند و گاهی به گونه‌ای صحبت می‌کنند که وجود شکارچی لازم است و هر چند وقت یک بار با کشته شدن هر محیط‌بان این بحث داغ می‌شود اما به سرعت به سردی می‌گراید.

جهانگیری در پایان تاکید کرد: امسال بودجه سازمان محیط زیست را به شدت پایین آوردند. ای کاش کسانی که قانون وضع می‌کنند به جای وضع قوانین از پشت میزهایشان بلند شوند و یک هفته به جای یک محیط‌بان در همان مناطق و با همان لباس و کفش، حقوق و مزایا محیط‌بانی می‌کردند و بعد به وضع و اجرای قوانین می‌پرداختند.

الهه نظری‌زاده

انتهای پیام/