به گزارش خبرنگار تجسمی صبا، هانی نجم که از او به عنوان نقاش پایه‌گذار سبک دودلینگ آرت در ایران یاد می‌شود به تازگی نمایشگاه «از دور تا نزدیک» را برپا کرده است که تا ۸ اردیبهشت ماه در نگارخانه نگر ادامه دارد. این مجموعه شامل ٢۴ اثر با تکنیک‌های رنگ و روغن و اکریلیک است و به یک اثر چیدمان با استفاده از بازیافت ظروف پنیر و پنج اثر با طراحی روى کیسه‌های چای استفاده شده، اختصاص دارد.

او در آثارش با استفاده از طراحى دودلینگ آرت به موضوعات شهری و معضلات حمل‌ونقل شهری و آدم‌های داخل اتوبوس و مترو پرداخته است. این نمایشگاه شامل آثارى از سال‌های دور تا نزدیک است و به همین دلیل عنوان نمایشگاه «از دور تا نزدیک» انتخاب شده است. همچنین بخشی از آثار با هدف حفظ محیط زیست و متریال‌هاى بازیافتی ایجاد شده است. آثار بخش محیط زیست هانى نجم تاکنون در جشنواره‌هاى بین‌المللى و گالر‌ی‌هاى معتبرى در کشورهاى دیگر مورد توجه واقع شده و به فروش رسیده است.

هانی نجم در گفتگو با خبرنگار تجسمی خبرگزاری صبا درباره ایده شکل گیری نمایشگاه «از دور تا نزدیک» گفت: این مجموعه منتخبی از آثارى است از سال‌های دور تا نزدیک که تاکنون نمایش داده نشده‌اند. از آنجا که همیشه پرکار بوده‌ام و از کار کردن لذت می‌برم، فرصتی پیش نیامده بود تا به آثار قبلى خود نگاه دوباره‌ای بیاندازم تا اینکه شرایط کرونا باعث شد تا تمامى آثارم را که از سال‌هاى گذشته کار کرده بودم، مورد بازبینى قرار دهم. من همیشه سعی می‌کنم در کار کردن یک آماتور باشم چون هنرمند آماتور هرگز نگران این نیست که کارش ساده به نظر برسد و بیشتر سعی می‌کند تکنیک‌ها و اتفاقات جدید را تجربه کند که برای خودش و اطرافیانش آموزنده است.

وی افزود: آثار این نمایشگاه با استفاده از تجربیاتى که در طراحى دودلینگ آرت داشتم نقاشی شده‌اند. آثاری از سال ١٣٨۵ که بداهه ایجاد شدند و تکنیک‌ها و متریال‌های مختلفی بودند که برای هدفمند کردن و اجرای آثار طراحى به کار بردم. در آن دوره کاری یک دفترچه طراحی داشتم و همیشه همراه من بود و بخشی از این طراحی‌ها از فضاهای عمومی کشیده شده و بخشى ذهنى بودند. مجموعه اتوبوس‌های من بیانی ناخودآگاه از حالات افراد داخل اتوبوس بود و مدت‌های زیادی را صرف طراحى از مردم در داخل اتوبوس و مترو کردم.

این هنرمند درباره این هنر در خارج از ایران توضیح داد: با مکاتباتى که با دیوید مَک لاگان از پژوهشگران دودلینگ آرت مقیم لندن داشتم آثارم را جزو سبک مِتا دودِل (فراتر از دودِل) نامگذارى کردند.

به گفته وی، در چندسال اخیر حدود ١٠ نمایشگاه با ایده‌های مختلف در ایران کیوریت کرده و کتابى از آثار دودلینگ آرت به چاپ رسانده تا این سبک بیشتر در فضای هنری شناخته شود.

این هنرمند درباره دلیل نام‌گذاری نمایشگاه «از دور تا نزدیک» عنوان کرد: مجموعه‌های قبلی من به فضاى شهرى و روزمرگى‌های مردم در وسایل نقلیه عمومی اختصاص داشت. همچنین کتابی نیز با عنوان «نزدیک اما دور» در سال ١٣٩٣ به همت انتشارات رسم با این مفهوم که انسان‌ها در این فضا از نظر فیزیکى به هم نزدیک ولی از نظر ذهنى دور هستند چاپ شد. بخشی از این آثار نیز طراحى دودلینگ روى اشیا بازیافتی است مثل چای کیسه‌ای استفاده شده که سال ١٣٩٠ یک نمایشگاه انفرادی از این آثار در گالرى هفتان داشتم یا چیدمان ظروف پلاستیکی پنیر که در سال ٢٠١۵ در لندن در جشنواره مجیک آو پرشیا برای فینال انتخاب شد و به فروش رسید. عنوان این نمایشگاه با پیشنهاد گالرى شکل گرفت و هیچ یک از این آثار تا به حال در جایی به نمایش درنیامده است.

او با بیان اینکه قطعا شرایط کشور و جامعه همیشه روی آثار تاثیر دارند، تشریح کرد: چندین سال است که لحظه تحویل سال با حس‌وحال آن لحظه و با نماد حیوان آن سال که برگرفته از طالع‌بینى چینى است، به خلق یک اثر مشغول می‌شوم که نصف آن قبل و نصف دیگر آن بعد از تحویل سال به اتمام می‌رسد. امسال سلف پرتره‌ای کار کردم که مخاطب در نگاه اول همان مفهوم سال گاو را در ذهنش تصور می‌کند، اما مفهوم عمیق‌تری در این نقاشى وجود دارد که در ظاهر به آن توجه نمی‌شود؛ در این نقاشى خودم را در حال سلفى گرفتن با یک گاو قرمز نشان داده‌ام که درعین‌حال از آن ترسیده‌ام. گاو در آیین مهرپرستى نمادى از شهوت است و در این نقاشی ترس را در سلف پرتره خودم نشان داده‌ام یعنی هم سال جدید را پذیرفته‌ام و هم ترسیده‌ام. اما اینجا منظور از ترس شرایطی‌ست که خود ما آن را به وجود آورده‌ایم و خودمان هم از آن ترسیده‌ایم.

وی ادامه داد: به نظر من ویروس کرونا بازتاب رفتار نادرست ما و آسیب‌هایى است که به طبیعت وارد کرده‌ایم. امروز همه می‌دانند که دامداری صنعتى برای تولید گاز متان بیشترین آسیب را به لایه ازون وارد می‌کند، ولى برای سود بیشتر، شرکت‌ها حاضر نیستند آن را متوقف کنند ولی در این مدت کرونا شاهد آن بودیم که لایه ازون تاحدودى ترمیم شد.

این هنرمند نقاش در تبیین مفهوم گاو در اسطوره های ایرانی توضیح داد: در قسمتی از کتاب «قهرمان» کارل گوستاو یونگ آمده است که در آخرین روز زندگى زمینى میترا، او در ضیافتى شرکت می‌کند و خون گاو، گوشت او، نان و شراب می‌خورد. کارل گوستاو یونگ ضمن تحلیل روانکاوانه قربانى شدن گاو به دست میترا در فرهنگ ایرانى، آن را نشانى از قربانى کردن جسم و شهوت براى دست‌یابى به تعالى روح و یکى شدن با روح آفرینش می‌داند.

نجم درباره اینکه آثار خود را بیشتر‌تر در خلوت با تصاویر ذهنی خلق می‌کند یا سوژه‌هایش را در بین مردم پیدا می‌کند، بیان کرد: به این مرزبندی اعتقادی ندارم اما معتقدم آثارى که از دل مردم و در بطن اجتماع شکل می‌گیرند تاثیر بیشترى بر مخاطب می‌گذارند و نمی‌توان مخاطب را کاملا نادیده گرفت. من به طراحی از مدل زنده بیشتر اعتقاد دارم و در این فرآیند به انتزاع هم ممکن است برسد. شکل‌گیرى آثارم محدود به این مرزبندی نمی‌شود و هردو روش اتفاق مى‌افتد. با شناختى که از خودم دارم همیشه درحال طراحى کردن بودم و در شرایطى که مشغول به کار می‌شدم انتخابى نداشتم و بیشتر احساس نیاز من به طراحی است که تعیین کننده شرایط است.

پایه‌گذار سبک دودلینگ آرت در ایران با اشاره به اینکه هنرمند در سخت‌ترین شرایط هم باید فعالیت کند، درباره زمان برگزاری این نمایشگاه توضیح داد: از آنجایى که شرایط بیماری و قرنطینه مشخص نیست تا کى ادامه پیدا کند و زمان این نمایشگاه را از سال قبل مشخص کرده بودم، ترجیح دادم برگزار شود و به زمان دیگرى موکول نشود. معتقدم هنرمند در سخت‌ترین شرایط هم باید به کارش ادامه دهد و نباید مانعی برایش وجود داشته باشد.

او درباره تاثیر همه‌گیری ویروس کرونا بر حوزه تجسمی و فعالیت‌های خود اظهار کرد: در سال گذشته فقط یک نمایشگاه گروهى داشتم و نمایشگاه انفرادى برگزار نکردم و بقیه نمایشگاه‌ها نیز به صورت مجازى برگزار شدند. همچنین برای بازدید از نمایشگاه هم به گالرى‌هاى کمى سر زدم. نمایشگاه گروهى که قرار بود در کانادا برگزار شود، به دلیل شرایط ناشی از شیوع ویرورس کرونا لغو شد. در این مدت گالرى‌ها بیشتر به سمت نمایش و فروش مجازى آثار روى آوردند و من هم نمایشگاهى با موضوع «لاتارى» و «مهاجرت» گردآورى کردم که به صورت مجازى نمایش داده شد. در این مدت به تدریس مجازى در دانشگاه مشغول بودم و همینطور نمایشگاه مجازى دیگرى در راستاى حمایت از دانشجویان با موضوع دودلینگ در صفحه irandoodle در اینستاگرام به مناسبت هفته پژوهش برگزار کردم. درنهایت اتفاقى که در نمایشگاه‌های مجازی رخ می‌دهد این است که با پایین بودن سرعت اینترنت آثار کم‌تری دیده و فروخته خواهد شد.

نجم در پایان با بیان اینکه بعضی از گالری‌ها هم‌زمان به صورت مجازی و حضوری آثار را به نمایش می‌‍گذارند، درباره فروش و نمایش آثار به صورت مجازی خاطرنشان کرد: به تازگی یک اثر دیجیتال از مایک وینکلمان به مبلغ ٧٠ میلیون دلار در حراج کریستیز به فروش رسید که این اثر به عنوان نخستین اثر هنری کاملا دیجیتال در حراجی کریستیز حضور داشت که به قیمت بالاتری از آثار فیزیکی بسیاری از هنرمندان شناخته‌شده جهان فروخته و باعث شد انقلابی در حوزه NFT شکل بگیرد. اما به نظر من آثار فیزیکى همیشه جایگاه خود را دارند و ملموس‌تر هستند و همچنین روح و انرژى‌ای که در آثار فیزیکى موجود است قابل قیاس با آثار دیجیتال نیست.

ندا زنگینه

انتهای پیام/