به گزارش خبرنگار هنرهای تجسمی صبا، نجمه کزازی هنرمند نقاشی که معمولا تحت تاثیر تجربیات زیسته خود نقاشی می‌کند، اکنون نمایشگاه انفرادی او به نام «هرکجا ماهی می‌رود، آب می‌رود» تا شنبه ۱۸ اردیبهشت ماه در گالری این‌جا برپا است.

این هنرمند درباره آثار موجود در نمایشگاه «هرکجا ماهی می‌رود، آب می‌رود» در گفتگو با خبرنگار تجسمی خبرگزاری صبا بیان کرد: کل روند شکل‌گیری و آثار این نمایشگاه، ادامه نمایشگاه قبلی من به نام «پیش‌بینی پاییز» است که سال ۹۸ در گالری این‌جا برگزار شد. بعد از آن دوباره شروع به فعالیت کردم و مجموعه جدید خلق شد.

وی افزود: هر دوی این نمایشگاه‌ها به طبیعت یا به عبارتی رابطه انسان با طبیعت می‌پردازند با این تفاوت که در مجموعه قبلی، آدم‌ها محوریت بیشتری در آثار داشتند اما در این مجموعه اهمیت‌ و حضور کمتری پیدا کرده‌اند زیرا می‌خواستم فراخ بودن طبیعت را بیشتر نشان دهم.

این نقاش درباره تاثیر تجربیات شخصی خود بر شکل‌گیری آثار نمایشگاه «هرکجا ماهی می رود، آب می‌رود» تشریح کرد: در طول سال ۹۹ درگیر یک سری مسایل شخصی بودم، همچنین اوضاع کشور و همه‌گیری ویروس کرونا بر احوال شخصی من و مجموعه تاثیرگذار بود. طبیعت در این چند وقت اخیر بسیار دور از دسترس شده بود و کشیدن این تصاویر واسطه‌ای شد که من احساس کنم در دل طبیعت قرار دارم و نقاشی می‌کشم.

کزازی درباره تمایل به کشیدن دریا و نداشتن حس امنیت اظهار کرد: احوالات من پر از احساسات متناقض بود، در یک لحظه حس رهایی داشتم و در عین رهایی، ترس همه وجودم را فرامی‌گرفت و موجب می‌شد حس امنیت خود را از دست بدهم.

وی ادامه داد: در این میان به تدریج به کشیدن دریا تمایل پیدا کردم، بعد از مدتی به مطلبی برخوردم که توضیح می‌داد «دریا نماد رحِم مادر است، زیرا هر دو این خصلت را دارند که امن‌ترین و ناامن‌ترین جای دنیا باشند. در عین حال که در هرکدام از آن‌ها زندگی می‌کنی، هر لحظه ممکن است بمیری». پس چالش‌هایی که در زندگی با آن‌ها مواجه بودم به طور مستقیم و ناخودآگاه در آثار من پدیدار شد.

او با بیان اینکه اصولا دوست دارد سبک اکسپرسیونیسم که بیانگر احساسات و درونیات ذهنی است کار کند، درباره آثار ویلیام ترنر تصریح کرد: آدم‌های زیادی در طول دوران تحصیل یا فعالیتم بودند که سبک کاری و آثارشان را دوست داشتم اما در این مقطع زمانی خاص به شدت به آثار ویلیام ترنر و بازنمایی طبیعت در آثار او علاقه‌مندم. این آدم‌ توانسته است خروش و هیجان طبیعت را به معنای واقعی کلمه در آثارش نشان دهد که کمتر کسی موفق به انجام آن‌ شده است. ترنر تحت تاثیر محل زندگی‌اش در جنوب انگلیس که دریای خروشانی دارد، قرار داشته است زیرا با طراحی در طبیعت لحظات عجیب و پرتلاطمی را ثبت می‌کرده است.

کزازی در پایان درباره روند مستمر کار هنری خود خاطرنشان کرد: سال ۸۹ به دلیل شیوع ویروس کرونا نمایشگاه برگزار نکردم هرچند که مجموعه آماده داشتم. من روند کاری مستمری دارم و نقاشی برای من‌ مانند خورد و خوراک است و در حال حاضر هم نقاشی می‌کنم اما باید با گذشت زمان و شکل‌گیری یک ایده خاص و متمرکز به جمع‌آوری مجموعه جدید و برگزاری نمایشگاه فکر کنم.

ندا زنگینه

انتهای پیام/