اسماعیل باستانی مجری برنامه «ماه ماه» شبکه سلامت تلویزیون در گفتگو با خبرنگار رادیو تلویزیون صبا و درباره نحوه ورودش به اجرا در تلویزیون گفت: چندین سال تمام ویژه برنامه‌های سینمایی رادیو تهران را اجرا کردم و سال ۹۰ وحید رونقی به من گفت که می‌خواهند یک برنامه سینمایی برای شبکه آی فیلم بسازند و از من دعوت کرد که به عنوان مجری در آن برنامه جلوی دوربین بروم. بعد از تستی که برای اجرا از من گرفتند، جلوی دوربین رفتم و در آی فیلم به عنوان مجری سینمایی پذیرفته شدم و اجرا در تلویزیون برای من از همان نقطه آغاز شد.

وی ادامه داد: بعد از آن، دو فصل از برنامه «راهنمایی مسافران کهکشان» که یک برنامه نجومی در شبکه چهار است اجرا کردم. سپس با تیم منصور ضابطیان به عنوان سرپرست نویسندگان و مجری یک شب از برنامه «رادیو شب» و «رادیو هفت» را داشتم. سال گذشته در شبکه افق برنامه «رادیو ترانزیت» را داشتم که اولین رادیوپادکست تصویری ایرانی بود و یک فضای خیلی دوست‌داشتنی داشت ولی بی دلیل تعطیل شد و هنوز هم دلیل تعطیلی «رادیو ترانزیت» را نمی‌دانم. مسئولان تلویزیون خیلی راحت قید این برنامه را زدند در حالی که «رادیو ترانزیت» اولین برنامه رادیوپادکست تلویزیونی بود و پس از آن هم خیلی‌ها سعی کردند که از «رادیو ترانزیت» کپی کنند یا شکل و شمایل آن را روی آنتن ببرند.

باستانی با انتقاد از تعطیلی یک برنامه باکیفیت عنوان کرد: قرار بر این بود که «رادیو ترانزیت» در نوروز ۱۴ برنامه داشته باشیم و بعد دوباره از نیمه شعبان شروع کنیم و ادامه بدهیم. حتی برنامه نیمه شعبان را هم به صورت زنده روی آنتن شبکه افق رفتیم، اما برنامه ماه رمضان هیچگاه اتفاق نیفتاد و برنامه‌هایی که ضبط شده بود اکنون روی پلتفرم فیلیمو پخش می‌شود.

مجری برنامه «ماه ماه» در ادامه ضمن تشریح این برنامه که هنگام افطار رمضان ۱۴۰۰ از شبکه سلامت تلویزیون روی آنتن می‌رود، گفت: باید قبول کنیم که برنامه «ماه عسل» موفق‌ترین برنامه ماه رمضانی و مناسبتی در ماه رمضان بوده است. برنامه «ماه عسل» ۱۰ سال روی آنتن بود و مخاطبان این را پذیرفته بودند که هر سال در ماه رمضان پای قصه‌های احسان علیخانی بنشیند، حال یا با آن سوژه‌ها ارتباط برقرار می‌کردند یا خیر، اما «ماه عسل» به دلیل قدمت و تداوم و داشتن یک تیم حرفه‌ای که بعد از چند سال کار در کنار هم به یک قوام و دوام رسیده بودند، برنامه موفقی بود. بالطبع هر برنامه‌ای بعد از آن، با برنامه «ماه عسل» مقایسه خواهد شد، مثل برنامه «نود» که هر برنامه‌ای در حوزه ورزش و فوتبال ساخته شود، خواه ناخواه با برنامه «نود» قیاس می‌شود به این دلیل که این برنامه بیست سال، پیش روی مخاطب بوده است، بنابراین از یک سری مقایسه ها نمی‌شود فرار کرد.

وی با اشاره به اینکه برنامه «ماهِ ماه» در راستای اهداف شبکه سلامت تولید می‌شود، توضیح داد: می‌توان گفت که این برنامه یک برنامه مناسبتی و ویژه افطار است، اما ویژه برنامه افطار شبکه سلامت است بنابراین باید در راستای اهداف شبکه باشد. در اصل تمام تلاش ما در «ماه ماه» این است که به مردم امید بدهیم.

این مجری مطرح رادیو افزود: دردها و رنج‌ها همیشه هستند ولی در این برنامه یک وجه تقابل با درد و بیماری‌های لاعلاج داریم که نقطه مقابل آن افرادی هستند که خیلی جدی با این بیماری‌ها دست به گریبان هستند اما با امید به زندگی‌شان ادامه می‌دهند. من و شما که سالم هستیم شاید آنقدر زندگی برایمان پررنگ نباشد ولی برای کسی که مثلا بیش از ۱۰۰ عمل جراحی از بدو تولد تا سن ۱۷ سالگی انجام داده است، جنس و مدل زندگی متفاوت است. او به عنوان یک نوجوان یا جوان ۱۷ ساله می‌تواند برای ادامه راه به من انگیزه بدهد. در «ماه ماه» سعی کردیم به سراغ سوژه‌هایی برویم که این نوع نگاه را در مخاطب زنده کند.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا لازم است حتما همه شبکه‌ها برنامه ویژه افطار داشته باشند، گفت: تجربه‌های موفق عموما به برنامه‌سازان و مدیران شبکه‌های تلویزیونی این جسارت و این اجازه را می‌دهد که برای یک تجربه موفق دیگر تلاش کنند. هر شبکه‌ای مخاطب خاص خودش را دارد و می‌تواند این فضا در آن اتفاق بیفتد. مخاطب هر شبکه رادیویی و تلویزیونی با شبکه دیگر متفاوت است بنابراین هر شبکه‌ای می‌تواند با ساختار خودش و با آن چشم‌اندازی که برای خودش تعریف کرده است، یک برنامه مناسب لحظات افطار یا سحر داشته باشد و به دلیل پر مخاطب‌تر بودن در لحظات افطار، شبکه‌ها به سمت ساختن ویژه برنامه‌های افطار هجوم می‌برند.

باستانی ادامه داد: به نظر من شبکه سلامت حتی می‌تواند ویژه برنامه سحر هم داشته باشد، کما اینکه شبکه پویا دارد. من می‌دانم که این اتفاق بهتر است توامان باشد، ولی یک سری سیاست‌های داخلی هست که مدیران از آنها سر در می‌آورند و مثلا می‌گویند به این دلیل که خیلی از مردم برای سحر از خواب بیدار نمی‌شوند و بدون سحری روزه می‌گیرند، بهتر است برنامه سحر را روی همه شبکه‌ها نداشته باشیم تا بتوانیم مخاطب بیشتری را روی شبکه دو یا سه داشته باشیم، اما در زمان افطار به دلیل اینکه تلویزیون هر خانواده روشن است و تعداد افرادی که مخاطب برنامه‌های تلویزیون هستند، زیاد است، هر شبکه می‌تواند با محوریت خاص خودش این فضا را در اختیار داشته باشد.

وی درباره تعداد مخاطبان و بازخوردها نسبت به برنامه «ماه ماه» گفت: به عنوان مجری واقعا نمی‌دانم که به طور دقیق چقدر مخاطب داشتیم و شاید این سوال را بشود از کارگردان یا تهیه‌کننده برنامه پرسید، اما بازخورد‌های خیلی خوبی داشتیم خصوصا در دو مورد مخاطبان خیلی همراه بودند.

این شاعر و نویسنده ادامه داد: سوژه یکی از برنامه‌ها پدر و مادری بودند که یک فرزند اوتیسمی داشتند و قصه بیرحمانه تلخ بود، به این علت که این خانواده بچه‌دار نمی‌شدند و از شیرخوارگاه آمنه یک فرزند یک ماهه‌ای را به سرپرستی گرفته بودند و بعد در سن چهار سالگی متوجه بیماری اوتیسم بچه شده بودند. شیرخوارگاه می‌پذیرد که بچه را دوباره به همانجا برگردانند یا فرزند دیگری بگیرند ولی این مرد و زن خیلی عاشقانه کنار بچه می‌مانند و او اکنون ۲۴ساله است. پس از این برنامه بازخوردهای خیلی خوبی داشتیم زیرا این خانواده و بسیاری از خانواده‌هایی که فرزندان اوتیسمی دارند، دچار یک سری مشکلات سخت هستند. در پی این برنامه مردم خیلی کمک کردند تا بخش کوچکی از مشکلات این خانواده و خانواده‌های دیگر که بچه‌های آن‌ها با اوتیسم دست و پنجه نرم می‌کنند را حل کنند و این فرآیند جذابی بود.

وی به یکی دیگر از قسمت‌های برنامه «ماه ماه» اشاره کرد و گفت: در یک برنامه دیگر پسر بچه ۱۷ساله‌ای را داشتیم که بیش از ۱۰۰ عمل جراحی انجام داده و دچار نقص سیستم ایمنی بدن بود. این بچه کوه امید بود و همه در مقابل او کم آورده بود. بازخورد‌های این برنامه هم بسیار مثبت بود. در این برنامه وقتی بچه‌های اورژانس هم آمدند واکنش‌های خیلی خوبی از حضورشان در برنامه گرفتیم.

باستانی عنوان کرد: یک نکته مهم هم قابل ذکر است که ما در برنامه «ماهِ ماه» با کادر درمان طرف بودیم. کادر درمانی که تا چند وقت قبل، انگشت اتهام به سمت بعضی از افراد در این حوزه بود که پول می‌گیرند و… که همه در جریان آن هستیم، اما این افراد در طول یک سال و نیم که از ورود کرونا به کشور می‌گذرد برای مردم سنگ تمام گذاشتند و همانقدر که کادر درمان کار کردند، خیلی از مسئولان مربوطه کار نکردند. ما خیلی دوست داریم که مردم بیشتر با کادر درمان و زحماتشان و همچنین کسانی که امید را به هر نحوی به جامعه تزریق می‌کنند، آشنا شوند.

وی در پایان اظهار کرد: ما در عصری زندگی می‌کنیم که یک سری از کلمه‌ها، به واسطه برخورد غلط بالادستی‌ها یا کسانی که تریبونی در اختیار دارند، خالی از معنی شده است مثل کلمه امید. مردم از شرایط اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، از وضعیت کرونا، از بسته بودن مغازه‌ها، از کمبود تحرک و خیلی مسائل دیگر، شدیدا خسته هستند. حضور بچه‌های کادر درمان و برخی از مهمانان ما که بیماری‌های سختی را تجربه کرده‌اند و الان خیلی جدی و امیدوار زندگی می‌کنند، شاید بتواند به یک یا دو نفر امید بدهد و این بسیار اتفاق خوب و جذابی است.

احمدرضا معراجی

انتهای پیام/