به گزارش خبرگزاری صبا، نمایشگاه «مرقعات» مجموعه آثار نقاشی و چیدمان فرناز نیکوخواه تا جمعه ۱ مرداد ماه در گالری ویستا برپاست.

این هنرمند در بیانیه نمایشگاه خود نوشته است: «این مجموعه از آثار به ترتیب زمانی، زنانی را به تصویر می‌کشد که از گذشته تا امروز در این سرزمین زیسته‌اند. زنانی که عشق را تجربه کردند و آن را چون رازی درون خود حفظ کردند. به عقیده من هر زن، داستانی بوده و هست که نمی‌خواهد خوانده شود. سعی کردم در این مجموعه به صورت «مفهومی» به این جنبه بسیار مهم، مشترک و بی‌زمان از وجود زنان بپردازم.

در این نقاشی‌ها زنان به منظور بیانی کلی و نیز پوشیده ماندن هویت، بی‌صورت نقش شده‌اند.

در نقاشی اول سندی از ازدواج، آنگونه که بود و چهارچوب زندگی این زنان را در آن مهر و امضا می‌کردند، صرفا از لحاظ فرمی به تصویر کشیده شده است، ولی در واقع این سند به گونه‌ای که «باید باشد» بر گفته‌هایی از (اوشو) از زندگی نوشته شده است. در ۱۴ نقاشی بعد از زنان گذشته، سعی کردم طبق سنت نقاشی ایرانی (ترکیب فیگور، معماری، تزیین، شعر) و بر اساس خصوصیات «مکتب اصفهان» (استفاده از حداقل رنگ و خطوطی بیانگرانه) ولی با روشی امروزی این بیانگری را انجام دهم.

در این نقاشی‌ها مربع سمبل مرد است. در آثاری که ابعاد مربع نیز دارند این تسلط بر فضا بیشتر محسوس است.

نوشته‌ها در این مجموعه به قصد به صورتی ناخوانا (چون رازهایی نهان) و از لحاظ فرمی به صورت نوشته‌های ظروف سفالین دوره سلجوقی نوشته شده‌اند. بین زنان و معماری که در آن قرار گرفته‌اند شباهت‌های فرمی در نظر گرفته شده است.

زنان و تزیینات روی اثر کولاژ شده‌اند، گو اینکه هردوی آن‌ها به فضایی خشک و مردانه به یک منظور اضافه می‌شدند، الحاق می‌شدند و حتی به راحتی از آن فضا کنده می‌شدند.

انتخاب فرم‌ها و رنگ‎‌ها در کل مجموعه با شناختی روان‌شناسانه صورت گرفته است و قسمت‌های از آثار، برای تاکید بیشتر بر خلای درونی، معلق بودن، بی‌زمانی، بی‌مکانی و دنیای خالی این زنان، سفید گذاشته شده است.»

فرناز نیکوخواه در گفتگو با خبرنگار تجسمی خبرگزاری صبا درباره ایده تشکیل این نمایشگاه توضیح داد: براساس تحقیقاتی که روی المان‌های نقاشی ایرانی داشتم به زیبایی آن‌ها از لحاظ فرمی و محتوا توجه ویژه‌ای پیدا کرده بودم؛ مساله‌ای که در این ارتباط برای من مطرح بود ارایه این سنت‌ها در دوران معاصر و به زبانی امروزی بود. افراد زیادی روی این موضوع کار کرده‌اند و مساله جدیدی نیست اما من دنبال یک بیانگری خاص بودم درنتیجه از همان ۲ سال قبل کار کردن روی مجموعه «مرقعات» را شروع کردم.

او درباره روایت‌گری زنانه در این آثار گفت: در این مجموعه توجه من به وجه خاصی از وجود زنان معطوف شد. سعی کردم این روایت‌گری زنانه را با استفاده از المان‌های نقاشی ایرانی ارایه کنم. البته من‌ فقط به فرم ظاهری نقاشی ایرانی توجه نکردم و از ساختار آن استفاده کردم و شاید آثار از این جنبه کمی نوآورانه باشند.

این هنرمند ادامه داد: من از خصوصیات نقاشی مکتب اصفهان استفاده کردم که شامل استفاده از رنگ و خطوط برای بیان احساسات است اما تلاش من این بود این احساسات و سبک نقاشی را با روش‌ها و تکنیک‌های امروزی مثل چاپ و مالتی مدیا همراه کنم. در این مجموعه نوشته‌های ناخوانایی انتخاب کردم از لحاظ فرمی به صورت نوشته‌های ظروف سفالین دوره سلجوقی نوشته شده‌اند و هرکدام روایتی دارند.

او درباره قسمتی از آثار که سفید باقی گذاشته شده‌اند، اظهار کرد: انتخاب این فرم‌ها و رنگ‌ها در مجموعه تاحدی روان‌شناسانه بود و قسمتی از آثار را برای اینکه تاکید بیشتری بر خلای درونی زنان و معلق بودن و بی‌زمانی و بی‌مکانی‌شان داشته باشد، سفید باقی گذاشتم.

این هنرمند نقاش درباره علت نام‌گذاری نمایشگاه توضیح داد: مرقع به مجموعه‌ای متصل به هم از قطعات مختلف هنری مانند انواع آثار خوشنویسی و نقاشی گفته می‌شود و به همین دلیل نام نمایشگاه را «مرقعات» گذاشتم اما نگاهی که در این مجموعه به نقاشی ایرانی داشتم فقط فرمالیستی نبود و سعی کردم با شناخت و تحقیقات در زمینه نقاشی ایرانی خط و رنگی را انتخاب کنم که روایتگر باشند.

نیکوخواه در پایان درباره احتمال برگزاری نمایشگاه به صورت مجازی بیان کرد: افتتاحیه نمایشگاه «مرقعات» با مراقبت‌ها و رعایت اصول بهداشتی انجام شد و اکنون هم مخاطبان با تماس با گالری و تعیین وقت می‌توانند از نمایشگاه بازدید کنند. اگر قرار بر تعطیلی گالری باشد آن را به صورت آنلاین ادامه خواهیم داد اما می‌دانیم که در نمایشگاه آنلاین احساس آثار به خوبی به مخاطب منتقل نمی‌شود.

ندا زنگینه

انتهای پیام/