خبرگزاری صبا-محمدامین شکاری: نود و شش سال پیش در چنین روزی میکیس تئودوراکیس (Mikis Theodorakis) موزیسین افسانه ای یونانی چشم به جهان گشود؛ آهنگسازی که جهان او را با شاهکارهای «زد»، «زوربای یونانی»، «حکومت نظامی»، «الکترا» و «سرپیکو» و البته مبارزات سیاسی اش در دهه های ۶۰ و ۷۰ میلادی به یاد می آورد.

میکیس تئودوراکیس ۲۹ جولای ۱۹۲۵ در جزیره خیوس به دنیا آمد. او زمانی درباره آغاز علاقه مندی اش به موسیقی جایی چنین گفته بود: «وقتی فیلم زندگی بتهوون را به همراه پدرم دیدم، از او که برای کار به شهر آتن می‌رفت، خواستم هر چیزی را که در پایتخت به موسیقی ربط دارد برای من بیاورد. این‌ گونه بود که همه‌ چیز آغاز شد.»

تئودراکیس اما مبارزات سیاسی را همواره بر کار موسیقی ارجح می دانست. او در دوران جنگ جهانی دوم به گروه مقاومت کمونیست‌ها پیوست و در دوران جنگ داخلی یونان بین سال‌های ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹ نیز از چپ‌های کشورش حمایت کرد.

این آهنگساز افسانه ای یونانی در اواسط دهه ۶۰ با ساخت موسیقی متن فیلم «زوربای یونانی» با بازی آنتونی کویین و آلن بیتس نامی برای خود دست و پا کرد.

موسیقی «زوربای یونانی» و آن تم رقص جاودانه اش (رقص سیرتاکی) خیلی زود تبدیل به یک پدیده فرهنگی در کشور یونان شد. آن سال ها که کشور یونان با حکومت دیکتاتوری دست به گریبان بود، موسیقی «زوربای یونانی» تئودوراکیس برای مردم یونان به نوعی نقش سرود ملی مخفی کشورشان را یافته بود.

تئودوراکیس آن سال ها از شهرت خود برای حمایت از مردمش در برابر دیکتاتوری استفاده می کرد و این اقدامات موزیسین مطرح، موجب شد کارهای او از سوی حکومت با ممنوعیت مواجه شود. البته ممنوعیت کارهای تئودراکیس بعدها شکل و شمایل شدیدتری گرفت و این آهنگساز از سوی حکومت وقت دستگیر شد، با این حال دستگیری تئودراکیس چندان برای حاکمان یونان بی هزینه نبود زیرا سر و صداهای بین المللی موجب شد این آهنگساز تبعید شود.

تئودوراکیس اما تبعید خود را تبدیل به یک فرصت استثنایی کرد! او در آن دوران با رهبران مشهور دنیا از جمله فیدل کاسترو دیدار کرد و وضعیت تاسف آور کشورش را به تیتر یک خبرهای دنیا آورد. در همان سال ها چنان شهرت تئودوراکیس گسترده شده بود که در کشور ما نیز محبوبیت بسیاری به دست آورده بود. یکی از مشهورترین حمایت ها از تئودوراکیس در ایران به شعر موسوم به «شعر یونانی» اثر سیاوش کسرایی برمی گردد؛ شعری وطن پرستانه که کسرایی آن را به میکیس تئودوراکیس آهنگساز (عنوان تیتر از این شعر آمده است) تقدیم می کند.

از این آهنگساز بزرگ یونانی در دوران تبعید موسیقی جاودانه «زد» اثر کوستا گاوراس منتشر شد. او بعدها در دهه ۷۰ میلادی دو موسیقی درخشان دیگر یکی «حکومت نظامی» و دیگری «سرپیکو» را ساخت.

امروزه شاید در کشور ما قطعه «پائولا» موسیقی متن فیلم «حکومت نظامی» شناخته شده ترین کار تئودوراکیس در دنیای سینما باشد.

زندگیِ در تبعید تئودوراکیس با سقوط حکومت سرهنگ ها در سال ۱۹۷۴ به پایان رسید. او در آن سال با استقبالی باشکوه به کشورش برگشت و فعالیت موسیقی خود را در یونان ادامه داد و البته در آثار بعدی اش هیچگاه نتوانست شور و حال کارهای دوران گذشته اش را تکرار کند. تئودوارکیس بعدها چندین بار به عنوان نماینده راهی پارلمان یونان نیز شد.

این آهنگساز افسانه ای یونان سالهاست که دیگر در انظار عمومی ظاهر نمی شود، با این حال او هیچگاه مسئولیت اجتماعی خود را فراموش نکرده است. تئودوراکیس در همین یک سال و نیم گذشته با وجود کهولت سن به مسائل مختلفی واکنش نشان داده که از جمله آن ها می توان به انتقادش از دولت یونان، بابت ندادن یارانه به موزیسین‌ های از کار بی‌ کار شده در دوران کرونا اشاره کرد.

انتهای پیام/