علی پویا قاسمی بازیگر و طراح صحنه نمایش «خاک سفید» به کارگردانی محمدرضا هلال‌زاده که از سوم تیرماه روی صحنه پردیس تئاتر شهرزاد رفته است در گفتگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاری صبا درباره نقش «حسرت» که بازی آن را برعهده دارد، گفت: نقشی که من در «خاک سفید» برعهده داشتم، نقش شخصیتی به نام حسرت بود که سخت درگیر اعتیاد است. این کاراکتر علاوه بر اعتیاد درگیر یک عشق نادرست هم شده است، اما متاسفانه ما به دلیل اعتیاد و شرایط موجود تنها صحنه‌هایی از آخرین لحظات زندگی او را می‌بینیم.

او درباره اینگونه کاراکترها توضیح داد: شخصیت‌هایی که در نمایش «خاک سفید» می‌بینیم همه از بزهکاران جامعه هستند، به نظر من این قشر از جامعه به دلیل حسرتی که در دل دارند به این سمت می‌روند؛ اینگونه افراد معمولا از میان جامعه‌ای پدید می‌آیند که فقر، محرومیت، نبود آموزش و نبود فرهنگ در آن وجود دارد، البته کسانی هم هستند که به خواست و میل خود به این سمت می‌روند اما به نظر من دلیل اصلی آن‌ها حسرت موجود در زندگی‌ و چیزی‌ست که به دست نیاورده‌اند، به نظر من انتخاب نام حسرت برای این کاراکتر، انتخاب درستی‌ست.

پویا قاسمی در پاسخ به این پرسش که حسرت در عین شرایط سختی که دارد، سهم به سزایی در ایجاد فضای متنوع و گاها طنز نمایش دارد، پرداخت این شخصیت مطابق با متن بوده یا تمهید شما برای برون رفت از فضاهای سنگین نمایش است، خاطرنشان کرد: قطعا هر شخصیت و کاراکتری براساس یک قالب اصلی ساخته می‌شود؛ قالبی که متن دارد و کاراکتر تمام آن چیزی‌ست که ما براساس متن می‌سازیم. حین تمرین‌های نمایش، نویسنده حضور داشت و کارگردان هم اجازه بازی و کار بیشتری به ما می‌داد، همین مساله باعث شد که ما مقداری به صورت بداهه با دیگر بازیگران کار کنیم که شرایط طنز بیشتری را هم ایجاد می‌کرد. به نظر من این برداشت از شخصیت من تاثیری‌ست که کارگردان و نویسنده بر آن گذاشته‌اند.

او که علاوه بر بازی، طراحی صحنه نمایش را هم برعهده داشته است در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره نتیجه نهایی کار و انطباق آن با طرح اولیه صحنه که در ذهن داشته است، عنوان کرد: همان جلسات اولی که وارد تمرین شدم طراحی صحنه هم به من پیشنهاد شد. همان اول یک فضای کلی‌ از صحنه نمایش در ذهن من بود و چون تمرین‌ها پنج، شش ماه طول کشید، آن طرح اولیه پخته‌تر شد. فضای دکوری که ما در پایان می‌بینیم دو یا سه هفته مانده به اجرا در ذهن من کامل و اجرایی شد که با طرح اولیه تطابق دارد.

طراح صحنه نمایش «در مه بخوان» در پایان درباره تفاوت طراحی صحنه نمایش‌های رئال و نمایش‌های دیگر تاکید کرد: طراحی صحنه همان چیز‌ی‌ست که ما در متن می‌بینیم. سختی طراحی صحنه در نمایش‌های رئال این است که باید جزییات رعایت شود اما در دکورهای دیگر اینگونه نیست. سختی طراحی صحنه نمایش‌ها این است که برای تماشاگر قابل فهم باشد و او بتواند با خلاقیت خود و فضایی که من به عنوان طراحی صحنه در نمایش ایجاد کرده‌ام، تصوری را در نظر بگیرد که قابل فهم باشد. به طور کلی طراحی صحنه برای هر نمایشی سختی‌های خود را دارد و امیدوارم تماشاگران از طراحی صحنه این نمایش راضی بوده باشند.

انتهای پیام/