حامد شیخی کارگردان نمایش «جهنم» که از ۶ مردادماه در خانه نمایش مهرگان روی صحنه رفته است، در گفتگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاری صبا درباره داستان این نمایش گفت: داستان نمایش «جهنم» درباره سه نفر است که هرکدام به دلیلی در جایی با عنوان جهنم گرفتار شدهاند. در جریان نمایش با معرفی آدمهایی که این سه نفر در زمین با آنها در ارتباطند و روابطی که میانشان وجود دارد، جهنم را متفاوت با چیزی که تاکنون در ذهنمان وجود داشته است، معرفی میکنیم؛ یعنی جهنمی که در آن عذابی وجود ندارد بلکه چیزی وجود دارد که وقتی بشنویم لذتبخش است ولی وقتی لمسش میکنیم، میتواند خیلی عذابآور باشد.
او درباره شکلگیری ایده این نمایش بیان کرد: وقتی دو نمایشنامه را خواندم به این ایده رسیدم؛ یکی نمایشنامه «در بسته» اثر ژان پل سارتر و دیگری نمایشنامه «مرگ در میزند» اثر وودی آلن. درواقع ما در نمایش «جهنم»، داستان فردای کاراکتر نمایشنامه «مرگ در میزند» را در جهنم به تصویر میکشم و این شخصیت با شرایط و اتفاقاتی که امروز رخ داده است، روبهرو میشود. میتوان گفت نمایش جهنم فردای کاراکتر «مرگ در میزند» در فضای داستان نمایشنامه «در بسته» است.
این کارگردان درباره تاخیر در به اجرا در آوردن نمایش تصریح کرد: تمرینها را در ابتدا تنها با یکی از بازیگران و از ۱۰ خردادماه آغاز کردیم، بعد از آن و از تیرماه تمرینهای جدی را با هر سه بازیگر نمایش ادامه دادیم. آماده بودیم که خیلی زودتر اینها و از ۲۷ تیرماه اجرا را روی صحنه ببریم اما با تعطیلی سالنها روبهرو شدیم، همچنین اولین نمایشی بودیم که مجوز اجرایمان را از سامانه هنرهای نمایشی و به صورت اینترنتی دریافت کردیم و این مساله کمی به طول انجامید و باعث شد اجرایمان با تاخیر روی صحنه برود.
شیخی درباره چالشهای این نمایش عنوان کرد: چالش بزرگ من در ابتدا نمایشنامههایی بود که از آنها اقتباس کردم؛ «در بسته» و «مرگ در میزند» آثاری بودند که نمیشد به راحتی با آنها روبهرو شد، هفتهها و ماهها روی این وقت گذاشتم که با این آثار چه کنم و درنهایت مسیر خوبی را پیدا کردم و به نمایش «جهنم» رسیدم. انتخاب بازیگران از دیگر چالشهای من بود؛ به ۷۰ درصد چیزی که درباره بازیها میخواستم، رسیدم. بازیگران زیادی را در گروه دیده بودم و با ملاحضه آنها، نگاه به بازیشان و تجربه همکاری با آنها، توانستم بازیگران خودم را انتخاب کنم. در نهایت نور و صحنه از چالشهای نمایش بود؛ من سعی کردم فضایی سوررئال را در این کار خلق کنم که خوشبختانه موفق شدم.
او که در نمایش «جهنم» به عنوان بازیگر هم حضور دارد درباره کارگردانی و بازیگری همزمان اظهار کرد: معتقدم در این جایگاه بهتر میتوانم صحنه را مدیریت و بازیگران را هدایت کنم. تجربه کارگردانی بدون بازی در نمایش را هم دارم اما در آن صورت خیلی سختتر میتوانم صحنه و نمایش را مدیریت و خلاها را کنترل کنم.
سه نمایش را آماده اجرا در پردیس تئاتر شهرزاد دارم
کارگردان نمایش «همبازی» در بخش دیگری از صحبتهایش درباره دیگر فعالیتهای خود خاطرنشان کرد: درحال حاضر تمرینهای نمایش دیگری با نام «قصه شهرزاد به روایت سنمار» را آغاز کردهایم که قرار است نیمه دوم شهریورماه روی صحنه پردیس تئاتر شهرزاد برود. این نمایش نقدی بر دخل و تصرفی است که در قصههای «هزار و یک شب» ما توسط اعراب و مصریان انجام شده است.
او ادامه داد: نمایش دیگری با عنوان «انجمن نویسندگان مرده» را داریم که نیمه اول بهمنماه روی صحنه پردیس تئاتر شهرزاد میرود و مجتبی جعفری پور آن را کارگردانی میکند. این نمایش براساس ماجرای نمایشنامه «خیلی خیلی سیاه» نوشته مارتی مک دونا است و چالشی میان نویسندگان مطرح را بررسی میکند. نمایش دیگری با نام «عمو قاتل» داریم که نیمه دوم مهرماه روی صحنه پردیس تئاتر شهرزاد اجرا میرود و الان در مرحله انتخاب بازیگر است. تصمیم گرفتهایم در این نمایش از بازیگران چهره سینما و تئاتر استفاده کنیم.
شیخی درباره اجرا در پردیس تئاتر شهرزاد تاکید کرد: ایده اصلی نمایش «قصه شهرزاد به روایت سنمار» از جایی آمد که با خود فکر کردم چه جالب میشود اگر در مجموعه تئاتر شهرزاد، تئاتری هم با نام شهرزاد روی صحنه رود، همچنین دغدغه اجرای نمایشی براساس نمایش «مجلس قربانی» سنمار را هم داشتم که در نهایت به این نمایشنامه رسیدم. ممکن است نمایشی با نام «جشن مهرگان» را هم روی صحنه خانه نمایش مهرگان ببرم؛ باید بگویم این برنامه را دارم که نمایشی را روی صحنه سالنی ببرم که از جنس خود آن باشد.
این نویسنده درباره تفاوت اجرا در سالنهای دولتی و خصوصی تصریح کرد: در گذشته فکر میکردم سالنهای دولتی از سالنهای خصوصی بهتر است اما درحال حاضر نظرم تغییر کرده است؛ باید سپاسگزار سالنهای خصوصی باشیم چراکه جامعه تئاتر را بهتر حمایت میکنند، اگر سالن خصوصی نداشتیم قشر تئاتریها بیکار میشدند.
او تاکید کرد: سالنهای دولتی با کوچکترین اتفاق مثل وضعیت قرمز کرونایی تعطیل میشوند که در گذشته سالنهای خصوصی هم به دنبال آنها به سمت تعطیلی میرفتند اما الان اینگونه نیست. اگر سالنهای تئاتر الان تعطیل شود، در آینده باز نخواهد شد و این هنر برای همیشه از بین خواهد رفت. تعطیلی سالنهای تئاتر ما را به ایده اشتباه تلویزیون تئاتر رساند که باعث از بین رفتن هنر تئاتر میشود.
کارگردان نمایش «با من حرف بزن» در پایان مطرح کرد: تئاتر، مخاطبان خود را از دست نمیدهد مگر اینکه سالنهای آن را برای همیشه ببندیم، اگر این اتفاق رخ دهد تلویزیون تئاتر هم مخاطبان خود را از دست خواهد داد و دیگر چیزی به نام تئاتر باقی نخواهد ماند، همانطور که دیگر چیزی به نام سینما نداریم، پلتفرمها نباید جایگزین سینما و تئاتر شوند.
فروغ گشتیل
انتهای پیام/
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است