امروز ۵ آذر ۱۴۰۳ ساعت ۰۴:۳۷
به گزارش خبرنگار سینمایی صبا، فیلم سینمایی «گورکن» به کارگردانی کاظم ملایی و به تهیه‌کنندگی سینا سعیدیان، به‌تازگی در پلتفرم‌های «فیلیمو» و «نماوا» به‌صورت آنلاین به نمایش درآمده است و مخاطبان خارج از کشور نیز می‌توانند آن را با زیرنویس انگلیسی در پلتفرم تلویکا تماشا کنند.
این فیلم از سال گذشته تاکنون در بخش مسابقه بیش از ۴۰ جشنواره بین‌المللی به نمایش درآمده است . مارک سالدانا نویسنده و منتقد آمریکایی، نوامبر سال گذشته با دیدن فیلم «گورکن» در جشنواره فیلم آستین (رویداد معتبر فیلمنامه‌نویسان) یادداشتی تحسین‌آمیز درباره این فیلم در سایت «یادداشت‌های واقع‌بینانه» منتشر کرده است که آن را در ادامه می‌خوانید:
«درامی اضطراب‌آور و جذاب از ایران، فیلمی با نویسندگی عالی، کارگردانی عالی‌تر و بازی فوق العاده‌ی بازیگرانی توانا و با استعداد. کاظم ملایی به عنوان نویسنده و کارگردان، از داستان ربایندگی پر تنشی استفاده می‌کند تا دنیای امروز را نقد کند. در واقع این فیلم، تنها فیلم خارجی‌زبانی بود که توانستم امسال در فیلم‌های بخش مسابقه‌ی جشنواره‌ی آستین تماشا کنم که خوشبختانه از انتخاب آن بسیار خوشحالم. یکی از بهترین فیلم‌هایی که در بیست و هفتمین جشنواره فیلم آستین ۲۰۲۰ تماشا کردم.
در تهران، ایران، مادر چهل و چند ساله تنهایی به نام سوده (ویشکا آسایش) به اندازه کافی مشغله دارد. او ضمن داشتن شغلی تمام وقت، مسئولیت بزرگ کردن پسرش ماتیار را نیز به عهده دارد، تا اینکه موقعیت طاقت فرسا و آزاردهنده‌ای ایجاد می‌شود. افراد ناشناسی ماتیار را می‌ربایند و در ازای بازگرداندنش پول زیادی را طلب می‌کنند.
سوده که مشکلات مالی دارد و در تلاش است از پس مخارج بربیاید، مجبور می‌شود از دوستانش، خانواده و افراد دورافتاده زندگی‌اش کمک بگیرد تا بازگشت پسرش را تضمین کند. زندگی سوده در حال فروپاشی است و خانه‌ی دوست داشتنی‌اش هم در حال فرو ریزی؛ خانه‌ای که اکنون به تسخیر موریانه‌ها در آمده است.
نمی‌توانم ادعا کنم گورکن دلهره‌آورترین فیلمی است که تاکنون دیده‌ام، اما بی‌شک سرشار از تنش است. کاظم ملایی فیلمساز، از طریق سوده قدرت، شور و اراده‌ی زنانی را می‌ستاید که برای محافظت از چیزهایی که برایشان ارزشمند است، در تلاشند.
با اینکه سوده باید سخت تلاش کند، خودکاوی کند، غرورش را زیر پا له کند و برای کمک گرفتن خودش را کوچک کند، قدرت و اراده‌اش او را به جلو می‌برد و شرایط را برایش قابل تحمل می‌کند. شیوه‌ی کارگردانی ملایی مینیمال و اصولی است. او و فیلمبردار، مجید گرجیان و تدوینگر، بابک قائم، در ثبت زوایای متعدد صحنه‌های مختلف شاهکار می‌کنند، در عین حال که انرژی و تنش بخش‌های متفاوت فیلمنامه را به خوبی حفظ می‌کنند.
بازیگران برای اینکه ریتم و ضرب آهنگ درونی فیلم را حفظ کنند اجرای بی‌نظیری ارائه می‌دهند و ظرایف و جزئیات بی‌شماری را به نمایش می‌گذارند.
ستاره درخشان فیلم ویشکا آسایش است که برای به نمایش گذاشتن سوده به بهترین شکل، از جان و دل مایه گذاشته است. اتفاق شوک‌آوری که در فیلم می‌افتد، طیف وسیعی از احساسات را به دنبال دارد، اتفاقی که اگر در زندگی واقعی هم رخ دهد طبیعتا همین احساسات را ایجاد می‌کند. گرچه سوده خیلی دوست داشتنی به نظر نمی‌رسد اما هیچ وقت تنفربرانگیز هم نیست. نقشی که خالصانه بازی شده و چندوجهی و چند بعدی به شمار می‌آید.
وقتی به تماشای این فیلم نشستم، گمان کردم قصه‌ی همیشگی و تکراری آدم‌ربایی را پیش رو دارم. «گورکن» خیلی بیشتر از این است. با اینکه شباهت‌هایی به چنین فیلم‌هایی دارد، اما هیچ وقت در درام آن غلو و زیاده‌روی نمی‌شود. همه چیز خیلی طبیعی و واقعی سر جای خود می‌نشیند. فیلم بی‌شک پایانی فراموش نشدنی دارد، پایانی که مدت‌ها بعد از اتمام فیلم، همچنان همراهت می‌ماند.»
انتهای پیام/
لینک کوتاه خبر
میزان امتیاز شما به این خبر؟
Loading...
یک نظر